I'm his sister?!

40.

Pov Samuel
Daar staat ze. Ze heeft snel een shirt voor haar borsten gedaan. 'Sam nooit van kloppen gehoord?' Vraagt ze boos. 'Sorry, ik zal zo even terug komen. Ik wacht wel voor je deur.' Ze knikt en ik loop weer naar buiten. Dit was awkward! Even later hoor ik de deur open gaan. Ze heeft een strapless jurkje aangedaan en haar haren in een slordige knot gedaan. 'Waarom wou je me spreken en kwam je zomaar mijn kamer binnen?' Vraagt ze. 'Of het goed met je ging.' Ze gaat tegen haar deur staan. 'Het gaat goed met me, maar vergeet dat ene van net uit die kop van jou, ik wil niet dat het de hele wereld rondgaat.' Ik knik. 'Oke.' Zeg ik. 'Dankje Sam.' Zegt ze en geeft me een knuffel. Ze laat me los en ik draai me om. Opeens voel ik iemand op mijn rug. 'Hop hop, Samuel in galop!' Roept Angela lachend. Met haar op mijn rug loop ik naar beneden. 'Gaat Samuel niet in galop?' Vraagt ze zielig. Ik schud lachend mijn hoofd. 'Dan krijgt Samuel ook geen eten.' Ik grinnik. Ik ga rennen en ze schrikt er enorm van. Ze begint te gillen en te lachen. 'Sam stop alsjeblieft!' Zegt ze lachend. Ik zet haar neer en ze wrijft over haar voorhoofd. 'Jeetje ik ben misselijk, Bedankt voor het mis-' Ze kan haar zin niet afmaken en rent naar de wc. Ik ren achter haar aan en hoor haar spugen. 'Ew.' Zeg ik en loop naar haar toe. 'Gaat het?' Vraag ik. Ze gaat staan, veegt haar mond af en knikt. 'Hoort erbij.' Ze spoelt de wc door en loopt weer naar de woonkamer.

(Oke sorry voor deze grote tijdsprong maar ik weet niks te vertellen in al die maanden.)

8 maanden later

Pov Angela
Ik sta voor mijn spiegel en kijk naar mijn buik die al aardig gegroeid is. Alles is al geregeld voor de kleine. De tante van Dylano heeft het babykamertje zelfs al klaar! Ik moet nog 2 weken en dan ben ik uitgerekend. Ik ben best blij! De zwangerschap ging goed. Alleen heb ik best vaak moeten spugen in al die maanden. Ik mis wel mijn ouders. Morgen zijn ze een jaar overleden. Vorig jaar lag ik in het ziekenhuis. Zo'n stomme basketbal tegen mijn hoofd gehad. Ondertussen heb ik in die maanden mijn school afgemaakt, zwanger en wel. En ik ben geslaagd! Andrea is ook geslaagd op mijn oude school. Ik ga echt nooit meer naar school! Ik heb voor eeuwig dag tegen school gezegd. Ik lig op de bank en verveel me enorm. Ik mag echt weinig! Niet rennen, sommige dingen niet eten, ik ben snel moe en ga zo maar door. Ik voel me pittig kut. Mijn buik is enorm gegroeid. Jai komt mijn kamer inlopen, komt mijn kant op en kust me. Ik pak hem bij zijn kraag en zoen hem. Jai trekt terug en glimlacht. 'Jij kan echt niet wachtten hè?' Vraagt hij lachend. Ik schud mijm hoofd. '9 maanden Jai.' Ik glimlach en ga op mijn bed zitten. Zo jeetje ,die buik zit echt in de weg. Maar de echo's zien er super uit en we willen nog niet weten wat het is. En over de rest gesproken: Cassius gaat samenwonen met Zoë, Kaj heeft al trouwplannen met Andrea, die nog niks er van weet. En Dioni heeft een relatie met Dona. En Samuel? Die is nog single, maar ik geloof wel dat hij snel iemand zal vinden. Jai trekt me omhoog en geeft me een kus. 'Dankje Jai.' 'Voor wat?' Vraagt hij verbaasd en slaat zijn armen om me heen. 'Voor alles, dat je niet bij me bent weggegaan omdat ik zwanger van D-D-Dylano ben.' Zo die naam kwam maar moeilijk uit mijn mond. Ik mis hem nog elke dag. Ik begin waterige ogen te krijgen. Ik kijk naar de grond maar voel al snel 2 vingers die mijn hoofd zachtjes omhoog duwen. Ik kijk Jai aan met waterige ogen. 'Je mist hem nog hè?' Ik knik. Al snel stromen er al tranen over mijn wangen. Jai neemt me in een knuffel en ik begin zacht te snikken. 'Hey, vandaag wordt een lui dagje dus laat me je verwennen.' Ik veeg mijn tranen weg en kijk hem aan. Hij heeft een zwakke glimlach op zijn gezicht en geeft me een kus op mijn voorhoofd. 'Wil je dat echt voor me doen?' Hij knikt, tild me op en legt me op bed. Hij loopt naar mijn badkamer, zet het bad aan en komt terug. 'Hierdoor ontspan je je snel en wordt je rustig en vergeet je alles om je heen. Hoe is het met de kleine?' Vraagt hij bezorgd. Ho wacht! Hij is bezorgd om de kleine? Maar het is niet eens zijn kind, maar als nog. Ik knik en wrijf over mijn buik. 'Gaat prima, schopt nog af en toe.' Hij loopt naar me toe en hangt nu boven me. 'Ik kan niet wachtten totdat we weer "leuke" dingen gaan doen babe.' Ik begin te giechelen. Giechelen? Is dit nieuw ofzo? Het zal wel. Hij staat op en loopt naar de badkamer. 'Schatje kom je?' Ik sta op en loop naar hem toe. Het bad is vol en ruikt naar watermeloen. Rond het bad staan kaarsjes en er liggen rozenblaadjes op het water. 'Dankje.' Ik geef hem een kus en hij laat mij alleen. Ik kleed me uit en stap het warme bad in. Dit had ik nodig.

Pov Samuel
Ik zit hier bij de Starbucks en heb net mijn koffie op. Op straat waren er nog een paar meisjes die op de foto wilde. Ik heb dat gedaan en ben hier naartoe gelopen. Ik sta op, wil naar de prullebak lopen maar bots tegen iemand aan. De koffie gaat over die persoon zijn of haar shirt en ik bijt op mijn lip. Awkward moment! Ik kijk op en zie een meisje staan. Groene ogen, blond haar en een zwarte bril. Haar ogen zijn zo mooi groen. Stop Samuel! Je weet haar naam niet eens. 'Sorry, gaat het?' Vraag ik. 'Ja gaat wel, alleen mijn shirt is eraan.' Ze glimlacht. 'Kom we halen wel even een nieuw shirt voor je en nieuwe koffie.' Zeg ik lachend. 'Oke, ik ben Chantal trouwens.' Ze steekt haar hand uit. Ik schud die en stel me ook voor. 'Samuel.' 'Leuk je te ontmoeten, jij zit toch in zo'n boyband?' Ik knik. 'B-brave, daar kan je me van kennen.' 'Mijn zusje is fan, vandaar.' Ze glimlacht. Wauw ze is, ze is perfect. 'Kom we gaan even wat dingen halen.' Ik trek haar mee naar de balie. Ik bestel een koffie voor haar en lopen de Starbucks uit. We lopen naar de Sting en kopen een nieuwe shirt voor Chantal. Onder het soort van winkelen hebben we gepraat. Ze heet Chantal, 17 jaar en woont in Amsterdam. 'Wat brengt jou hier in Badhoevedorp?' Vraag ik als we de winkel uitlopen. 'Mijn ouders zijn gescheiden en mijn moeder woont in Amsterdam met mijn zusje en ik ook, en mijn vader hier in Badhoevedorp. En dit weekend ben ik bij hem.' Vertelt ze me. Hoe meer ik van haar weet, hoe meer ik haar leuker ga vinden. 'Ik zie je nog wel een keer.' Zegt ze. Ze wil net weglopen maar ik pak haar bij haar arm en draai haar om. 'I want your number to call or app you.' Ze bloosd en geeft me haar telefoon. Ik zet mijn nummer erin. Ik geef haar snel nog een knuffel en pak mijn scooter om naar huis te rijden.

Pov Chantal
Zo maar hallo hij is leuk! Zijn groen-blauwe ogen waren zo helder en zo mooi. Zijn lichaam is niet verkeerd. Ik voelde volgens mij zijn buikspieren toen ik hem een knuffel gaf. Nog steeds snap ik er nog niks van. Hij is zo lief maar ook zo leuk! Ik pak mijn fiets en fiets naar mijn vaders huis. Daar aangekomen, zet ik mijn fiets in de schuur en loop naar binnen. Gelukkig heb ik in de winkel dat shirt aan mogen trekken en het andere shirt weggegooid. 'Hoi pap, wat eten we?' Vraag ik enthousiast. 'Is mijn dochter zo vrolijk? Wat is er gebeurd?' Vraagt mijn vader en ik leg hem alles uit. 'Samuel Leijten?' Vraagt hij en denkt na. 'Ja, wat is er met hem?' 'Volgens mij waren zijn ouders vorig jaar overleden aan dat ongeluk.' Alles schiet me te binnen. 'Pap, zeg dat niet. Ik heb er een trauma aan over gelaten.' Wat er hier aan de hand is zal ik uitleggen. Ik zat in de auto met mijn moeder om naar mijn vader te gaan. We reden op de snelweg en toen gebeurde het. Er kwam een vrachtwagen aan, die raakt de auto doordat de chauffeur de auto niet had gezien. De vrachtwagen kantelde en toen lag de auto eronder. Het gebeurde recht voor mijn neus. Ik wist niet wie die mensen waren maar nu komt alles op zijn pootjes terecht. Het waren de ouders van Samuel. 'Sorry, ik was het even vergeten.' Zegt mijn vader. 'Geeft niet papa.' Ik geef hem een knuffel. 'Zal ik pizza bestellen?' Ik knik. 'Lekker.' Ik ga op de bank zitten terwijl mijn vader de pizzaria belt.

Pov Andrea
Kaj doet de laatste tijd zo geheimzinnig. Ik weet niet wat hij doet, maar ik vertrouw hem niet zo. Gaat hij vreemd? We zijn nog wel 3 maanden terug verloofd. Ik weet het niet. Kaj loopt naar me toe, tild me op en zet me dan weer neer. 'Kom je mee naar het strand?' Vraagt hij. 'Oke.' Mompel ik en trek mijn schoenen aan. Kaj heeft een maand terug zijn rijbewijs gehaald en heeft een Fiat Panda gekocht. ;) Hij is verlslaafd aan panda's. Maar het is een leuke auto voor een klein gezinnetje. We stappen de auto in en hij rijd naar het strand. Het is al zo'n 11 uur 's avonds en wij rijden nog naar het strand. Opeens stopt de auto en zijn we er. Ik was te ver met mijn gedachten bezig. We lopen het strand op en maken een wandeling. Ondertussen is hef al wat donkerder geworden en zie ik in de verte allemaal lichtjes. 'Spring maar op mijn rug schatje.' Verbaasd spring ik op zijn rug en hij rent de kant op van de lichtjes. Als we er zijn zet hij me van zijn rug af en gaat naar de lichtjes. Als ik goed kijk, zie ik dat de lichtjes in een hartje staan. Kaj gaat in het midden van al die lichtes staan en gaat door zijn knieën. Hij pakt mijn hand en een klein doosje. 'Lieve, lieve, lieve, lieve Andrea. Wil je met mij trouwen?' En hij opent het doosje waar een prachtige ring in zit. 'Ja Kaj, ik wil.' Hij staat opm schuift de ring op mijn vinger en zoent me. 'Laten we genieten van de zonsondergang en het water mevrouw Van der Voort.' Ik grinnik. 'Zal ik doen meneer Van der Voort.' Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en samen kijken we naar de zonsondergang.
--------------------------
Hoi hoi! I'm back! Ik vind dit hoofdstuk best leuk, al zeg ik het zelf. Ja Samuel is verliefd!! Ik heb nog even een vraagje:
Weet iemand nog namen voor het kindje? Zo ja, wil de dat in de reacties zetten? Het lieft een naam voor een meisje en een jongen. Dus alle 2!
Hope you enjoy this chapter Xx