Promise || z.m

Promise.

Bradford

2011

Hayat, gidecek olana mı daha zordur yoksa, geride kalacak olana mı?

Düşüncelerimi, o çok sevdiğim kadife sesi böldü.

"Hadi gel Alyssa."Merakla yüzüne baktım.

"Nereye?"

"Gel hadi. Soru sorma."

Zayn'i takip etmeye başladım. Yeşil ağaçların ve sarmaşıkların arasından geçiyorduk.

Önümüze kocaman bir göl çıktığında şaşkınlığımı gizleyememiştim. Burası çok güzeldi.

Etrafı kayalıklar ve rengarenk çiçeklerle doluydu. Özenle yapılmış bir yerdi sanki.

"Zayn burası..."

"Çok güzel değil mi?"

Kafamı onaylarcasına salladım.

"Senin gibi sevgilim."

Kayalıklara ilerlerken kendime hakim olamadım. Tekrar tekrar olsada yine söylemek istiyordum.

Yeterince kötü hissediyordum zaten.

"Zayn," Rahatsızca mırıldandım. Ne diyeceğimi anlamış

olacak ki devam etmeme fırsat vermedi.

"Dünya'nın öbür ucunda bile olsam sadece seninle

olacağım, söz veriyorum Alyssa. Sürekli bunu söylemekten vazgeç."

"Dinle. Eğer ki bir gün benden vazgeçersen..." Keskin ve

bir o kadar ciddilik sunan sesiyle konuştu,

"Öyle birşey olmayacak Alyssa."

"Ben bilmiyorum." Derin nefes aldı.

"Olurda bir gün ayrılmış olursak," Göz kontağını kesip göle döndü.

"Ben döndüğümde hala beraber değilsek. Sen beni sevmediğini söyleyeceksin. İnanmayacağımı

biliyorsun."

"Sen, sevdiğimi söylediğim son kişi olacaksın."

Başka birine aşık olmayacağım."

Ellerini tuttum.

"Sen, ellerini tuttuğum son kişi olacaksın."

Umutla gözlerine baktım.

"Gözlerine bakıp tekrar aşık olduğum son kişi olacaksın."

Gülümsedim.

"Söz veriyor musun?"

"Söz veriyorum."