The Endless War

Hoofdstuk 3

{Avery}

Het was laat, Zack sliep en zijn handen lagen om mijn middel. Ik kon niet slapen, iets in mij knaagde dat ik Zack niet geloofde. Toen ik met Zoë ging praten, zei ze dat haar ouders twee jaar geleden vermoord zijn door vampiers. Sindsdien haat Zack vampiers, hij veracht hun. Ik dacht al meteen dat hij mij ook haatte, want kijk eens naar mij, ik ben een vampier. Maar toen Zack onverwachts kwam en zei dat hij mij niet haatte, geloofde ik hem niet, want het kwam door zijn houding. Hij liep meteen weg, en ik bleef met deze gedachten in mijn hoofd knagen. Ik weet zeker dat Zack me niet vertrouwt, maar i don't blame him, zijn ouders zijn door vampiers vermoord. Diep van binnen doet het me wel pijn dat hij vampiers haat, maar ik vertrouw hem ook niet. Misschien is het beter als ik bij hem weg blijf, dan is hij van mij af. Maar het zou me teveel pijn doen, ik zou niet zonder hem kunnen. Met deze gedachten in mijn hoofd viel ik uiteindelijk inslaap.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Ik werd wakker en draaide me lichtjes om en zag dat Zack nog sliep. Ik probeerde met mijn handen zijn handen van mijn middel af te halen. Eerst stribbelde hij tegen, maar toen ik zachtjes kusjes op zijn arm gaf liet hij me gaan. Echt een sukkel, maar wel mijn sukkel. Ik ging naar beneden, ik had dorst. Ik moest bloed halen, ik wilde niet nig een keer bijna een fout maken. Ik wilde net naar buiten lopen toen ik me realiseerde dat ik nog steeds Zacks shirt aan had. Ik gaf mijzelf een face-palm en liep weer terug naar boven. Ik trok snel mijn oude kleren aan en ging weer naar beneden, ik rook Zack zijn bloed. Zijn bloed rook vanaf hier al lekker, ik moest moeite doen om hem niet meteen aan te vallen. Bij de voordeur deed ik de deur zachtjes achter me dicht, ik wilde hem niet wakker maken. Ik rende in vampier snelheid naar het bos, ik sprong in een boom en bleef daar nog even zitten en keek om me heen. Ik keek met mijn ogen over het hele gebied, maar ondanks mijn scherpe ogen kon ik geen dier vinden. Ik raakte in paniek, oke dan moet ik maar even over de grens gaan en een dier pakken. Ik kon ook een konijn pakken, maar deze keer wilde ik een zwijn of hert. Ik sprong en sprong van boom naar boom, toen ik over de grens ging kreeg ik een pijnscheut door mijn hart.

"What the hell?" fluisterde ik.

Ik gaf het verder geen aandacht en rende verder. Ik sprong weer in een boom en keek toen weer om me heen. Eindelijk, een zwijn. Ik likte mijn lippen af, ik kon zijn bloed hier al proeven. Ik dacht niet na en rende op het zwijn af. Het zwijn probeerde te ontsnappen, maar dat liet ik niet gebeuren. Ik sprong op het zwijn en dronk zijn heerlijke, warme bloed. Toen ik klaar was besloot ik het zwijn mee te nemen voor Zack, vind ie vast wel lekker. Voor de zekerheid ging ik ook achter een hert aan en dronk zijn bloed. Ik nam ook het hert mee, gelukkig is het niet zo zwaar meer, want als ik niet genoeg bloed drink ben ik even sterk als een mens. Ik sprong in een boom en sprong van boom naar boom, het was best moeilijk maar het kon nog wel. Toen ik weer over de grens ging deed mijn hart niet zoveel pijn, gelukkig. Het voelde alsof ik iemand uit mijn hart drukte, en toen realiseerde ik het me. Zack. Ik ben zo vergeetachtig de laatste dagen. Ik sprong sneller naar huis, en toen ik niet meer naar een andere boom kon springen sprong ik naar beneden. Ik liep vanaf het plein naar Zacks huis, maar ik stopte met lopen toen ik allemaal mensen door elkaar heen zag rennen. Oke? Ik fronste toen ik Zack bevelen zag even aan mensen, wat is er in vredesnaam aan de hand? Zack schreeuwde al naar zijn roedelleden, ik zag dat ze bang van hem werden. Ik liep naar Zack toen en bleef op een afstandje van hem af.

"Zack?" Zei ik.

Zack keek gestrest naar mij toen, mar toen hij zag dat ik het was keek hij verbaasd.