The Endless War

Hoofdstuk 2

{Zack}

"Uggggg" zei ik terwijl ik mijn pen door de kamer heen gooide.

Waarom hebben alpha's toch zoveel werk, bestaan daar geen assistenten voor?.

"Zack we hebben het meisje" hoorde ik Sem zeggen via de mind link. Sem is mijn beta en we zijn al vrienden sinds altijd.

"Breng haar hier".

"Ja alpha".

Een vampier op ons land, dat betekent nooit veel goeds. Ze zijn slecht en brengen alleen maar dood en pijn. Plus het zijn vieze bloedzuigers. Ik stond zuchttend op van mijn bureau en liep naar de plek waar mijn vermorzelde pen lag. Ik raapte hem op en hij viel meteen uit elkaar. Fijn nu moet ik een nieuwe pen halen. Ik liep de gang uit en rook al meteen de geur van vampier op kilometers afstand. Gelukkig voor haar ben ik in een goeie bui anders had ze niet eens meer geleefd. Ik liep naar mijn kamer en doorzocht de lades naar een pen. Ik gromde van frustratie. Waar is een verdomde pen als je hem nodig had. Misschien heeft Zoë nog een pen. Zoë is mijn zusje en is alles voor me. Sinds onze ouders dood zijn is onze band erg hecht geworden. Ik klopte aan op haar deur en niet veel later ging de deur open.

"Hey Zoë heb je misschien een pen voor me ik heb de mijne een soort van vermoord".

"Ja tuurlijk wacht ff".

Ze liep haar kamer weer in en kwam even later terug met een bak vol pennen.

"Voor het geval je weer eens een pen vermoord" zei ze lachend.

"Thanks" zei ik ook lachend en liep terug naar mijn werkkamer.

Ik ging weer zitten en ging aan de slag met wat papierwerk. Niet veel later hoorde ik geklop op de deur.

"Binnen" riep ik.

Sem deed de deur open en hij en een meisje kwamen naar binnen lopen.

"Alpha Ryder dit is het vampier meisje waar ik het met u over had in de link" zei Sem.

Het meisje keek omhoog en keek me recht aan. Ik voelde tintelingen en voordat ik het wist zei ik het al.

"Mate" gromde ik.

Ik zag Sem zijn gezicht van normaal naar geschokt gaan.

"Sem wil je ons alleen laten, en vertel Zoë nog niks wil je" zei ik.

Hij knikte en liet ons alleen. Begrijp me niet verkeerd. Ik hou van Zoë en normaal vertel ik haar altijd alles, maar als ik haar vertel dat ik mijn mate heb gevonden dan is ze niet meer te houden en dat bespaar ik iedereen liever.

"Zit" beval ik haar.

"Ik ben geen hond zoals jij' zei ze.

Ik gromde naar haar. Niemand praat zo tegen mij, zelfs mijn mate niet. Een paar tellen later ging ze toch zitten.

"Wat is je naam?" Vroeg ik.

"Avery" antwoorde ze kort.

"Achternaam?"

"Gaat je niks aan".

"Prima, mijn naam is Zack".

"Oke".

"Dus.....Avery, vertel eens wat je op mijn land doet. Je weet dat alle vampieren die op ons land komen vermoord worden?" Vroeg ik haar.

"Luister het was niet eens mijn bedoeling op op jou land te komen, ik ben alleen maar op doorreis".

"En naar waar ben je op doorreis?"

"Geen idee, dat zie ik dan wel weer".

"Je weet dat je mijn mate bent he, je moet hier bijven".