Benim adım Ayşe,bu gün üzgünüm yine.
Adım Meryem benim,ümidimizi söküyorlar şu an.
Yâsir'im ben,Aksa'nın bekçisi.
Bir zeytin kadar umudumuz vardı,
Biliyor musun?
Uğruna ayet inen zeytin kadar büyük.
Üzerine yemin edilen kutlu beldenin etrafında,
Zeytin kadar tebessümümüz vardı.
Onun yaprakları açardı,
Gülerdi babam.
O büyüdükçe gökyüzüne doğru,
Ağlamazdı annem.
Rüzgarla hışırdadıkça yaprakları,
Sevinirdi kardeşim.
Ben onlara bakarken Aksa'yı düşlerdim,
Secdelerle özgürleşirken.
Davamız yarım kalmaz elbet,
Ama söktüler zeytin dalımızı.
Ne düşlediğimizi biliyor kafir,
Bizim göğsümüz zeytin kadar,
Onunkisi kör kurşun kadardı.
YOU ARE READING
DAVA ŞİİRLERİ #Wattys2016
Poetry"...Kudüs'ü fetheden bizdik, Unutturdular. Onların kalbine giden kurşunu, Bizim zihnimize sıktılar..." Ben kelimelerimle yürüttüğüm bu Allah-u Ekber mücadelesine,sizleri de davet ediyorum. -İzin alınarak ve kaynak gösterilerek alıntı yapılabilir.-
