The Destiny

4b. Πίσω στο κάστρο

«Άλλη μια, άλλη μια» είπε όλο χαρά εκείνη και πιάνοντας το κινητό της κόρης της στα χέρια της το έτεινα για να το επαναλάβει.

«Θέλω να την έχεις και εσύ» της εξήγησε και η Μάριαν χαμογελώντας της το έκανε αδιαμαρτύρητα.

Μόλις τελείωσαν με της φωτογραφίες, χωρίς να κάνει και πάλι τον κόπο να κοιτάξει τον εαυτό της, άνοιξε το τελευταίο μήνυμα του Μπας που είχε αποφύγει πριν.

'Ξέρω ότι θα πάρεις την σωστή απόφαση και ας με πονάει'

Έγραφε και η Μάριαν χαμογέλασε θλιμμένα. Αχ βρε Μπας και που να ήξερες... σκέφτηκε μέσα της και πριν κλείσει το κινητό αντί για απάντηση του έστειλε την φωτογραφία που είχε μόλις τραβήξει με την μητέρα της αλλά πριν πατήσει το κουμπί αποστολής έμεινε κοκαλωμένη να κοιτά τον εαυτό της.

«Μαμά τι πήγες και έκανες;» ρώτησε εξαγριωμένη παρατηρώντας την κορώνα που φόραγε στο κεφάλι ενώ σήκωσε την ματιά της να κοιτάξει την μητέρα της.

«Σε φαντάστηκα βασίλισσα» είπε απολογητικά. «Συγνώμηηηη».

«Τεσπα... δεν μπορούμε να το αλλάξουμε τώρα» είπε και καθώς πάτησε αποστολή για να στείλει την φωτογραφία στον Μπας έκλεισε ξανά το κινητό τελείως.

«Δεν θα πούμε αντίο...» είπε στην μητέρα της. «Όχι ακόμα» της έδωσε τον λόγο της και αρπάζοντας το μήλο από το χέρι της έκλεισε τα μάτια.

'Εύχομαι με όλη μου την καρδιά να βρεθώ εκεί που είναι τώρα ο Φράνσις στο έτος....»

~*~*~*~*~*~*~*~

«Ω! σκατά... δεν πρέπει να με βρει εδώ» αναφώνησε ο Φράνσις τρομοκρατημένος καθώς διάβαζε την ευχή που έκανε η Μάριαν μέσα από το βιβλίο που γραφόταν η ιστορία της ενώ σηκώθηκε σαν ελατήριο από την καρέκλα που καθόταν δίπλα από το κοιμισμένο σώμα της αγαπημένης του.

«Τουλάχιστον πήρε την σωστή απόφαση» του είπε με υπονοούμενο η βοηθός του παππού του και εκείνος την αγριοκοίταξε.

«Καθυστέρησε την» μούγκρισε και με αυτό εξαφανίστηκε.

~*~*~*~*~*~

«Περίμενε» φώναξε η μητέρα της τραβώντας το χέρι της απότομα ώστε να μην προλάβει να δαγκώσει το μήλο και η Μάριαν ανοίγοντας τα μάτια της την κοίταξε υπομονετικά. «Δεν μπορείς να φύγεις έτσι» της είπε και η Μάριαν την κοίταξε ξαφνιασμένη.

«Γιατί τι άλλο έμεινε;» ρώτησε παραξενευμένη.

«Δεν μπορείς να φύγεις χωρίς να πάρεις το κινητό σου μαζί. Αν γυρίσεις πως θα μας ειδοποιήσεις; Και σίγουρα θα χρειαστείς κάτι για να φυλάξεις το μήλο ώστε να μην το χάσεις» είπε γρήγορα ενώ έτρεχε προς το εσωτερικό του σπιτιού της.