Yeni Bir Başlangıç

Neden Basketbol?

Sabah uyandım ve balkona doğru gidip dışarıyı izlemeye başladım, birden annem yanıma geldi ve "noldu bi kaç gündür basketbola çıkmıyorsun bi sorunmu var" diye sordu biliyorsunuz annem basketbol oynamamı istiyor o yuzden bende gerçeği soyleyemeyip "Sadece biraz ara verdim" diyip konuyu kapatmaya çaliştim ama annem "Ara verdiğin zamana ilerde ihtiyacın olabilir umarım pişmanlık duymazsin " diyip balkondan çikti.
Yaseminden sonra annemde nasihat verir gibi bi tavırla kısa ama öz bi konuşma yapmişti sanki her şey beni basketbol oynama itiyordu. Balkonda yalnız başıma düşündüm ve ileriye dönük bi karar aldım ani bir şekilde üstümü giyinip topumu alip sahaya doğru koşmaya başladım ama bizim sahaya gitmiyordum fazla kimsenin uğramadiği sitenin dişinda bi park vardi oraya doğru koşmaya başladim vardiğimda biraz etrafa baktim ve sahaya girdim potalar eskiydi aldırış etmeden içeri girdim ve oynamaya başladım.
Biliyorsunuz yanliş bi karar almiştim kısa boyuma rağmen inatla pota altinda oynamaya çalişmiştim ve çok kötü bi karar almiştim ama telafi edebilirdim top sürmem kötü olduğundan ve daha doğru düzgün pas veremeyip oyun kuramadığımdan beni istediğim oyun kurucu mevkisinde oynatmıyorlardı bu yüzden top sürme ve diğer tekniklere çalişiyordum 1-2 saat çaliştiktan sonra sahaya bi abi geldi ve selam verdi selamini aldim ve yanima doğru geldi ve "bu sahaya pek kimse uğramaz senide ilk defa gorüyorum yeni mi taşindin" diye sordu bende "Yan taraftaki sitede oturuyorum buraya çalişmak için geldim" dedim anlamsız bir bakış attiktan sonra "Sitenin o kadar iyi sahası varken burayamı geldin" diyip tebessüm etti bende "oraya kendimi geliştirdikten sonra gitmek istiyorum" dedim.

Abiyle beraber basket oynuyorduk beni kardeşi olarak görüyordu ve bana nasıl iyi bir oyun kurucu olunacağini anlatip surekli top surme ve karşilikli olarak pas atip beni çaliştiriyordu biraz mola verdik ve oturduk içimden sormak geldi "abi sence neden basketbol" dedim ve "gel benimle dedi" ayağa kalktik sahanin dişinda oturan benim yaşimdaki gençleri çagirdi. Basket maçı yapmaya başladık baya kalabalıktı maça başladik ama çocuklar basket oynayamiyordu surekli steps veya top taşima yapiyorlardi. Hakan abi daha fazla dayanamayip maçi bitirdi ve şimdide biraz futbol oynayalım dedi iyi kötü hepimiz futbol oynamiştik, bi banka oturduk ve Hakan abi bana şunlari dedi "bak Gökhan futbolu herkes oynar, ama basketbolu seçkin kişiler. Basketbol zordur kuralcıdır emek ister yürek ister anahtar kelime zaten -zor-'dur" dedi o anda çok garip duygular içinde basketbola aşık olmuştum diyebilirim artık hedefim belliydi sahaya geri dönüşüm mükemmel olmalıydı...