Azim

57 11 1
                                    

Ertesi sabah yataktan kalktım ve aklıma direk basketbol geldi babamın geçen gün dediği şeyi düsündüm "Yatakdan kaldığında aklına ilk gelen şey seni çok mutlu etmiştir yada çok üzmüştür" demişti ama ben ikisinide yaşiyordum. Bilgisayara tekrardan oturdum ama bu sefer oyun oynamak yerine internetten basketbol videolarını izlemeye başladim temel kuralları az çok anlamiştim uygulayabiliyordum tam olarak olmasada anlamiştim internetten videolar izledim iyice mantiğini kavramaya başlamiştim içimden bir an once sahaya gitmek geliyordu normalde akşam ustu 5-6 gibi herkes sahada toplanir maç falan yapar ama ben sahaya girmeye onlarla oynamaya cesaret edemediğim için 3 gibi sahaya gittim tek başıma oynamaya başladim her ne kadar oynamayi tam olarak beceremesemde yüzümde anlamsiz bi tebessüm vardı oynamaya devam ettim ve yavaş yavaş sahaya gelmeye başladilar ben yine kırılan gururum ve özgüvenimin yüzüne sahadan çiktim izleyenlerin yanina oturdum ve yine saatlerce oynayanlari izledim...
  Akşam olup yavaş yavaş evlerine gitmeye başladiklarinda ben tekrardan sahaya girdim sahanin yarısına vuran elektrik direğinin altindaki  potada oynamaya başladim artik temel kuralları nerdeyse uygulayabiliyordum saat geç olmuştu(tabi bana göre geç 22.30 falan) annemle anlaşmiştik ama akşam babam gelmeden evde olmam lazimdi aklima birden temel kurallar dişina cikip turnike atmak geldi kaç adimdi 3 mü hayir hayir 2 diye kendi kendime konuşurken birden turnikeye girdim birinci adimi attim ikinci adimi attim hafiften yükselip topu potaya bıraktim çok garip ve huzurlu hissettim ama heyecandan o kadar hızlı turnikeye girdimki top potanin üstünden dişari çikti eve doğru koşmaya başladim annem kapiyi açti ve yine o soruyu sordu "Basketbol nasildi" bende anneme donüp "Süperdi" diye cevap verdim annem benden daha çok sevinmiş gibiydi o rezil ve acınası halimden kurtulmuştum annem benim karakterimi bildiği için beni basketbola yönlendirmeye çalişiyordu belki deli dersiniz ama biraz kendimden bahsediyim ben biraz takintiliyim herkes sevdigi bi şeyde en iyi olmak ister çabalar ama benimki takıntınında üstünde oluyor bi şeyi benimsersem  o işte iyi pardon en iyi olmak için deli gibi çabalarim sürekli onu düşünürüm annem bu huyumu bildigi icin bilgisayarda zaman öldurmem yerine beni faydalı bi spora başlatmaya çalişiyordu ve galiba benim için doğru olan sporu bulmuştu...
 

Yeni Bir BaşlangıçМесто, где живут истории. Откройте их для себя