"ကံပဲ scholarship မရလည္း!"

Rikiလည္းစိတ္အားငယ္စိတ္ဝင္မိေတာ့ႀကိဳးစားတိုင္းမျဖစ္ေနေပမဲ့။သူအတိတ္ဘဝက အကုသိုလ္ကံ ေၾကာင့္အခုလိုျဖစ္ရေလျခင္းျဖစ္သည္။ျဖစ္ခ်င္တိုင္းလည္းမရ၊ရတိုင္းလည္းမျဖစ္လို႔သာသတ္မွတ္ထားေလသည္။

Rikiလည္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကေနထြက္ၿပီး စက္ဘီးေသာ့ကိုဖြင့္ၿပီးတာႏွင့္စက္ဘီးကိုတက္နင္းၿပီးတာႏွင့္ သူ၏မိဘေတြအိမ္ျဖစ္တဲ့ Mansion house ကိုျမန္ျမန္နင္းေလသည္။

အိမ္ေရာက္တာႏွင့္စက္ဘီးကိုစက္ဘီးထားတဲ့ေနရာမွာထားျပန္ေသာ့ခတ္ၿပီးအိမ္ထဲဝင္သြားသည္။ၿခံတံခါးကိုၿခံေစာင့္ကပိတ္ေလသည္။Rikiအိမ္ထဲေရာက္ေတာ့ ‌အေႏြးဓာတ္ကိုခံမစားရေပ။သူ႔အေမႏွင့္အေဖက အိမ္မွာမရွိ။အိမ္အကူမ်ားသာရွိေလသည္။သာမန္တိုင္းေႏြးေထြးမႈ မရရွိတဲ့အိမ္ျဖစ္တာေၾကာ...

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

အိမ္ေရာက္တာႏွင့္စက္ဘီးကိုစက္ဘီးထားတဲ့ေနရာမွာထားျပန္ေသာ့ခတ္ၿပီးအိမ္ထဲဝင္သြားသည္။ၿခံတံခါးကိုၿခံေစာင့္ကပိတ္ေလသည္။Rikiအိမ္ထဲေရာက္ေတာ့ ‌အေႏြးဓာတ္ကိုခံမစားရေပ။သူ႔အေမႏွင့္အေဖက အိမ္မွာမရွိ။အိမ္အကူမ်ားသာရွိေလသည္။သာမန္တိုင္းေႏြးေထြးမႈ မရရွိတဲ့အိမ္ျဖစ္တာေၾကာင့္ Rikiလည္းအိမ္ခန္းထဲ ဝင္ၿပီးေလာ့ခ့္ခ်ကာလြယ္အိတ္ကို study desk စားပြဲခုံမွာတင္ၿပီး အေရွ႕ကခုံမွာထိုင္ေလသည္။ထိုေနာက္စားပြဲအံဆြဲကိုဖြင့္ၿပီး ဖုန္းထုတ္ကာသူ၏ဖုန္းကိုစက္ဖြင့္ၿပီးတာႏွင့္ သူလည္း Shanghaiက သူ၏တ႐ုတ္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္တဲ့ေကာင္မေလးဆီ Video call‌ ေခၚၿပီးဆက္‌ ေလသည္။

ဟိုဘက္ကကိုင္ၿပီးRikiအား

"Nǐ hǎo, nǐ jīntiānguò dé zěnme yàng?"
(Hello how are you doing today?)

"Yīdiǎn yě bù hǎo."
(Not good at all!)

တ႐ုတ္မ‌ေလးျဖစ္တဲ့သူ႔ သူငယ္ခ်င္း‌ကထရယ္ၿပီး၊သူတို႔သာမန္ေျပာေနၾက ကိုးရီးယားဘာသာစကားျဖင့္ ေျပာေလၾကသည္။

"ဪ....နင္ဟူသည္ Scholarship ရဖို႔နင္ဘယ္ေလာက္ႀကိဳးစားခဲ့မွန္းမသိငါအသိဆုံး။ငါကိုေတာင္ နင္ကဖုန္းကိုမဆက္တာ"

O͏U͏R͏ W͏A͏Y͏ B͏A͏C͏K͏ H͏O͏M͏E͏Where stories live. Discover now