Bu salakla iletişim kurmak istemiyordum daha fazla, uysal davranıp kafamı salladım. "Biraz uyuyacağım." dedim. Saat öğleden sonra beşti, odama çekilip Alperen ile konuşmalıydım.
Ben merdivenlere yönelince o da mutfakta takılmaya devam etti. Odaya girer girmez kapıyı sessizce kilitledim. Sakladığım telefonu parkenin altından çıkartıp mesajlara baktım.
Alperen: Kemal iyice zıvanadan çıkmadan Barış'ın davasına el atmamız lazım
Alperen: Barış ona rüşvet alarak deli raporu veren kişilerin yargılanmasını istiyor, teyzen de öyle.
Alperen: Deli olmadığına dair rapor hazır, Başak davanın bir aya açılanabileceğini söyledi
Dila: Teyzemle görüşmek isterdim umarım bana kırılmamıştır, kimseyi daha fazla riske sokmak istemiyorum
Alperen anında aktif oldu ve mesaj yazmaya başladı, anlaşılan benden haber bekliyordu.
Alperen: Davayı başlatalım, düğün gününden sonra mahkeme anca görülür zaten
Alperen: Teyzen her şeyin farkında ve seni suçlamıyor, seni bekliyor Dila
Dila: Davayı açın
Dila: Avukat Selim'in açığını bulalım, mahkemede her şeyi ötsün de Kemal'in tüm suçlara itiraz etmeye hakkı olmasın
Alperen: Tamamdır, o iş bizde ;)
Dila: Nasılsınız siz, iyisiniz değil mi?
Alperen: Asıl sen iyi misin abim?
Alperen: Dün akşamki haberlerden sonra sana bir şey olmadı değil mi?
Alperen: Atakan da haberi gördü ama pek bir şey demedi, senin yaptığını anlamıştır
Alperen: Belki de ona anlatmalıyız
Dila: Ben iyiyim
Dila: Anlatmayalım, öfkelenip Kemal'e bulaşmasını istemiyorum
Alperen: Biz neyiz abim burada, yanlış bir adım atmasına izin vermem çekerim kulağını :)
Güldüm, stresimi almaya çalışıyordu. Eren ile olan özelimize saygı duyup ne o geceyi soruyor ne de bana sormadan bir şey anlatıyordu. Alperen harika bir adamdı.
Alperen: İyiyim deyip beni geçiştirmiyorsun değil mi
Dila: Hayır. İyiyim gerçekten, sadece size kavuşmak için gün sayıyorum
Dila: Eren'e her şeyi anlatacağım, belki kendisi hatırlar diye bekliyordum
Dila: Hatırlamasını isterdim ama iki sene geçmiş, hatırlamaz
Alperen yazıyor...
Alperen: Demek için uygun anı bekliyordum ama
Alperen: Ümit verici bir şey yaşandı
Alperen: Atakan bugün bana anne sini, Büşra'yı ve babasını, ayrıca çocukluğundan kısa bir kesit hatırladığını söyledi
Kalbim tekledi.
Beni de hatırlardı, değil mi?
Ailesini bile hatırlamaması, özellikle babasına çok düşkün olup unuttuğu için acı çekiyordum ama bu haber kalbime ferahlık vermişti.
Dila: En çok onları hatırlamasını istiyordum, harika bir haber
Dila: Hepimizi hatırlar belki de
Alperen: Doktor iyi konuştu bu sefer, hatırlama ihtimali çok yüksek
Alperen: Birkaç gün Atakan'a yazma diyecektim
Alperen: Biraz gergin, başı feci ağrıyor. Hatırladığı anı onu etkiledi sanırım
Alperen: Sana ters davranmasını istemiyorum
Alperen: Öfke problemi için tedavi görüyor ama ne olur ne olmaz
Dila: Tamam, o iyi olsun yeter bana
Dila: Gelişmelerden beni haberdar edersin abi, telefonu kapatıyorum
Alperen bir müddet çevrim içi kaldı, ona çook nadir abi derdim. Şaşırmış olmalı.
Alperen: Sen de haber et abim, şaşırıp kalıyoruz sonra :)
Dila: Şirketlerine ajanlar soktum abi çok önceden. Sağlam insanlar, tanıdıklarım aracılığıyla ulaştım. Kemal'in ortağının karısıyla beraber ilerliyoruz, yardımcı oluyor bana. Şimdi ki hedefimiz yaptığı tüm yolsuzluklar için belge bulmak. Sevkiyatlarını da öğrenip polise haber vereceğiz, düğün günü yapılacakmış bir tane. Detaylarına ulaşacağım.
Alperen: Dikkat et Dila, herkese çok güvenme
Alperen: Biz buradaki şirketleri araştırıyoruz
Dila: Adamlarım güvenilir, merak etme Alperen
Dila: Görüşürüz :)
Telefonu kapattım ve gizli bölmeye geri koydum. Yaklaşık bir hafta sakin geçerdi, sonrasında bir şeyler bulacağımıza emindim. Kemal ve Martin'in arası çoktan limoniydi, Rosa da Martin'in şirketini araştırıyordu.
El birliğiyle buradan kurtulacaktık, inanıyordum.
***
dün finallerim bitti ve eve döndüm sonunda
bu bölümü kısa tuttum çünkü çok yorgunum, geçiş bölümü gibi düşünün Dila'nın intikamının zirvesi düğün günü olacak hızlıca oraya geçeceğiz :)))
Ayrıca birkaç bölüme kaza gecesini okuyacağız çok heyecanlıyımmm
Görüşmek üzere <3
YOU ARE READING
Dev Adam | Texting
Teen FictionDev Adam: Sana zaman verdiğim süre boyunca acı çeken ben oldum. Dev Adam: Bana kendin gelmediğin sürece ben yokum, üzgünüm. • Başlangıç: 21 Temmuz.
