នៅក្នុងភូមិគ្រឹះមួយមាននាក់បម្រើកុំឈរជាច្រើនចាំទទូលកូនប្រុសទាំងពីរបស់ត្រកូលស៊ាវ មិនបានប៉ុន្មានមានឡានខ្មៅមួយក៏បានឈប់នៅមុខភូមិគ្រឹះ...
សូមស្វាគមន៏មកកាន់ភូមិគ្រឹះត្រគូលស៊ៀវ»នាក់បម្រើទាំងអស់និយាយស្វាគមន៏ស្រុះគ្នាបន្ទាប់ពីមាននាក់នាក់ឈានជើងចុះពីលើឡានមក ។
»ជម្រាបសួនាក់ម៉ាក់ ជម្រាបសួលោកប៉ា« ស៊ាវចាន់បន្ទាប់ពីចុះពីលើឡានមកក៏មកសំពះជម្រាបសួលោកប៉ានឹងម៉ាក់របស់គេ តែចំណែកយីប៊ូវិញចុះពីឡានមកក៏ឈរធ្មឹងមិននិយាយស្ដីអ្វីទាំងអស់ ហើយទាំងភ្នែកកុំពុងសម្លក់ប្អូនរបស់គេស៊ាវចាន់ទៀតផង ។ (បញ្ជក់ ស៊ាវចាន់ជាកូនរបស់ប្អូនស្រីលោកស្រីស៊ាវតែលោកស្រីយកគេមកចិញ្ជឹមព្រោះម៉ាក់របស់គេបានស្លាប់ដោយសារគ្រោះថ្នាក់ឡានបុកគ្នា)
ដោយសារយីប៊ូគេមិនចង់មកផ្ទះវិញទេគេមិនចង់មកធ្វើការក្រុមហ៊ុនរបស់ប៉ាគាត់បានគាត់ខឹងមិនយាយរកនាក់ណា។បន្ទាប់មកក៏គេឡើងទៅបន្ទប់បាត់ទុកអោយនាក់ស្រីស៊ាវខឹងនឹងគេព្រោះគេជាក្មេងរឹងរូស
»ស៊ាវចាន់ហត់ទេកូន«
»បាទម៉ាក់មិនអីទេហត់តិចតួចប៉ុណ្នោះពេលបានឃើញមុខម៉ាក់ក៏លែងហត់ហើយ« ស៊ាវចន់ញញឹមហើយក៏អនទៅថើបថ្ពាល់ម៉ាក់របស់គេមួយខ្សឺត
»ចឹងកូនឡើងទៅសម្រាក់ចុះហើយងូតទឹកផងតិចទៀតចុះមកញុាំបាយជាមួយគ្នា«
»បាទម៉ាក់«ស៊ាវចាន់ញញឹមម៉ាក់ដាក់ម៉ាក់គេហើយក៏ឡើងទៅបន្ទប់បាត់
*ក្នុងបន្ទប់
ស៊ាវចាន់កុំពុងតែឈានជើងចេញពីបន្ទប់ទឹកដែលពាក់អាវគេងចងខ្សែ ។ តុកតុកតុក ពេលនោះក៏លឺសម្លេងគោះទ្វារចាន់គេក៏លឺហើយក៏ដើមកបើទ្វាទាំងកុំពុងតែជូតសក់បន្ដើ
ក្រាកកកកក
»បងមានកាអីមែនទេ«ចាន់ក៏សួទៅនាក់ដែរគោះទ្វារគេគឺយីប៊ូ គេមិននិយាយស្ដីទេតែភ្នែកសម្លឹងតែជើងដស្រលូនរបស់ចាន់តែប៉ុណ្នោះចាន់ឃើញបែកនេះក៏ប្រញ៉ាប់ទាញទ្វាបិទ មិនទាន់បានបិទផងយីប៉ូក៏ទប់ទ្វាជាប់ហើយក៏ដើទៅរកចាន់ ចាន់ឈានជើងទៅក្រោយម្ដងប៉ុន្តិចៗក៏បានទៅផ្អឹបទៅនឹងជណ្ជាំង
»បងចង់ធ្វើអី«
»យើងមកយកកន្សែងព្រោះកន្សែងយើងនៅក្នុងវ៉ាលីនាក់បម្រើមិនទាន់រើមក« យីប៉ូថយក្រោយហើយក៏តបទៅចាន់វិញ ចាន់ភ័យមិនស្ទើទេ
»ឯងគិតថាយើងចង់ធ្វើអីឯងមែនទេ ឈប់គិតទៀតទៅយើងខ្ពើមខ្លាំងណាស់« យីប៊ូយាយសម្ដីមិនខ្វល់ពីនាក់ណាទាំងអស់
ចាន់លឺហើយក៏អារម្មណ៍មិនល្អ យីប៊ូក៏ទៅកន្សែងហើយដើមកជិតចាន់ក៏និយាយ
»អាក្មេងគេយកមកចិញ្ចឹម«
ចាន់លឺបែបនេះហើយក៏អនក្បាលប៉ុន្តិច ចំណែកយីប៉ូក៏ដើទៅបន្ទប់របស់គេវិញ ចាន់បានត្រឹមធ្វើមុចរាបហើយមិនតបតរក៏បានដើទៅទូខោអាវហើយផ្លាស់ខោអាវមកញុាំបាយ។
»កូនចាន់ចុះមកហើយមែនទេ ឆាប់មកអង្គុយចុះមកញុំាបាយជាមួយគ្នា«
»បាទម៉ាក់«
យីប៊ូក៏អង្គុយចាំចាន់នឹងលោកប៉ារបស់គេកុំពុងអង្គុយចាំចាន់
»យូនោះយូមិនដឹងនៅធ្វើអី ដឹងទេថាគេកុំពុងចាំឯង«
យីប៊ូថាអោយចាន់ហើយក៏ងាកទៅញុំាបាយចាន់ក៏អង្គុយចុះ
»យីប៊ូឯងនិយាយស្ដីអោយពិរោះប៉ុន្តិចទៅគេជាប្អូនរបស់ឯង«លោកប្រុសស៊ាវ
»គេមិនមែនជាប្អូនរបស់ខ្ញុំទេគេគឺជាក្មេងយកមកចិញ្ចឹមហើយដណ្ដើមក្ដីស្រលាញ់ប៉ាម៉ាក់ពីខ្ញុំ«
លោកស្រីស៊ាវលឺបែកនេះក៏ទះយីប៉ូមួយកំភ្លៀងហើយនិយាយ»បើឯងនៅតែនិយាយប៉ះពាល់អារម្មណ៍ចាន់បែបនេះទៀតយើងនឹងទះឯងម្ដងទៀត«លោកស្រីស៊ាវនិយាយការពាចាន់»នេះម៉ាក់ហ៊ានទះខ្ញុំផងមែនទេម៉ាក់ការពាកអាក្មេងម្នាក់នេះចឹងក៏ខ្ញុំមិនអោយនៅឃើញមុខខ្ញុំទៀតដែរ«យីប៉ូយកអាវក្រៅហើយក៏ចេញពីភូមិគ្រឹសភ្លាមៗទាំងដែលទើបមកពីប្រទេសគេបានប៉ុន្មានម៉ោងសោះ
ចាន់ក៏តាមមើលយីប៊ូហើយយីប៉ូងាកមកឃើញក៏សម្លក់ចាន់បានជិះម៉ូតូធំចេញបាត់
»នាក់ម៉ាក់គេមិនខុសទេគេនិយាយនេះគឺជាការពិតម៉ាក់មិនបាច់ការពារកូនដល់ថ្នាក់នេះទេម៉ាក់ឃើញទេបងប្រុសខឹងហើយទៅបាត់«ចាន់បារម្ភ
»មិនបាច់ខ្វល់ពីវាទេវាតែចឹងមិនបានតិចគេមកវិញហើយមិនបាច់ភ័យទេកូន«លោកប្រុសនិយាយកុំអោយចាន់បារម្ភពីយីប៉ូ។
ពេលនេះយីប៉ូកុំពុងតែជិះម៉ូតូទៅក្លឹមរបស់មិត្តគេជិះមិនយូក៏មកដល់ក្លឹប ហើយមិត្តគេឃើញក៏មកទទូលចូលក្នុង »ឯងមកតាំងពីពេលណាមិចអត់ប្រាប់យើងផង« អាឈិនសួទៅយីប៉ូ
»ទើបតែមកដល់ទេតែដោយសារតែអាក្មេងនោះបានយើងចេញមកពីភូមិគ្រឹះមកកន្លែងឯង« យីប៉ូនិយាយទាំងមុខស្មើ
»បងប្អូនជីដនដែលម៉ាក់គេបានស្លាប់ហើយម៉ាក់ឯងយកមកចិញ្ចឹមនោះមែនទេ«
»អឺ..« យីប៉ូឆ្លើយទាំងមិនចង់ឆ្លើយ
អាឈិនក៏ក្រោកទៅយកស្រាមកចាក់អោយយីប៉ូ »ផឹកបន្តិចសិនទៅអោយស្ងប់អារម្មណ៍« យីប៉ូក៏ផឹកៗ ហើយក៏និយាយគ្នារឿងគេមិនចង់មកធ្វើការក្រុមហ៊ុនប៉ាគេទេ ម៉ោង12ទៅហើយ
ស្មានេះចាន់កុំពុងតែចាំបងប្រុសគេព្រោះខ្លាចយីប៉ូមកវិញ ភ្លាមៗក៏លឺសម្លេងឡានឈប់មុខផ្ទះ ចាន់ក៏ចុះមកមើលឃើញកូនចៅអាឈិនគ្រាយីប៉ូចុះមកទាំងស្រវឹងខ្លាំង ម៉ាក់គេលឺក៏ចុះមកឃើញបែកនេះក៏ថាអោយយីប៉ូ »ឯងនេះមិនកែសោះអាទម្លាប់ស្រវឹងដូចជាឆ្កែ« លោកស្រីនិយាយហើយក៏ឡើងទៅវិញបាត់ !
ចាន់មើលទៅម៉ាក់គេហើយ ក៏ងាកមកគ្រាយីប៉ូឡើងទៅបន្ទប់
បន្ទប់*យីប៉ូ
ចាន់ក៏គ្រាយីប៉ូមកដល់គ្រែហើយក៏ទម្លាក់យីប៉ូចុះលើគ្រែ គេបម្រុងនឹងដើចេញទៅហើយតែក៏យីប៉ូចាប់ដៃជាប់ ចាន់ងាកមកក៏ឃើញយីប៉ូកុំពុងអង្គុយហើយចាប់ដៃគេ »លែងដៃខ្ញុំទៅ «
ចាន់អោយយីប៉ូលែងដៃ »យើងមិនលែងទេឯងចង់ធ្វើអីយើង « យីប៉ូក៏ច្របាច់ដៃចាន់ខ្លាំងៗហើយទាញមកផ្អឹបនឹងខ្លួន ទាំងខ្លួនឆ្អាបខ្លិនស្រាផងចាន់ក៏រុញយីប៉ូចេញតែថាកម្លាំងចាន់មិនដល់គេទេ!
យីប៉ូក៏ផ្ដួលចាន់ដេកលើគ្រែហើយក៏ក្រោបពីលើខ្លួនចាន់អនទៅថើបអញ្ចឹងករចាន់ខ្លាំងធ្វើអោយចាន់ថ្ងូរ»អាស៎ កុំធ្វើបែបនេអអីបានទេ« យីប៉ូមិនខ្វល់ទេហើយក៏អនទៅថើបបបូមាត់ចាន់ខ្លាំងធ្វើអោយចាន់ក្រហឹមតិចៗ យីប៉ូក៏លូកដៃពីក្នុងអាវចាន់ទៅក្រញីចុងដោះរបស់ចាន់ខ្លាំង »អាស់ អាស់« យីប៉ូក៏ងើបមុខឡើងហើយដោះអាវចាន់នឹងអាវខោរបស់គេចេញអស់ គ្មានសល់
គេក៏ក្រោបខ្លួនទៅលើចាន់ម្ដងទៀតហើយបានចាប់កន្ថែកជើងចាន់មកដាក់លើស្មាខ្លួនហើយបានយកនាគរបស់គេរុកចូលរអាងរបស់ចាន់ថ្នមៗ »អាស់...បងកុំធ្វើបែបនេះអី ខ្ញុំឈឺ« យីប៉ូមិនស្ដាប់ក៏បន្តរុកចុះឡើងៗរហូតខ្លាំងទៅៗ »អាស៎ស្រួលខ្លាំងណាស់ឯងមិនចូលចិត្តទេមែនទេតែយើងចូលចិត្ត« យីប៉ូនិយាយទៅចាន់ »អាស់ៗអាស់បងប្រុសកុំខ្លាំងពេកបានទេ« យីប៉ូក៏បន្តរហូតដល់កុំពូល តែគេមិនឈប់ត្រឹមនឹងទេ គេនៅបន្តរហូតដល់ជិតភ្លឺធ្វើអោយចាន់សន្លប់2-3ដងក្នុងមួយយប់នេះ !។។
ព្រឹកឡើង*
.....
ភាគដំបូងមិចដែរនុង ចាំបើមាននាក់អានចាំចេញទៀត រាងឆ្គងៗប៉ុណ្តិចហើយ !។ អរគុំសូមរង់ចាំភាគបន្ត !។
