Instant Billionaire (Material Girl Story )

Chapter 6 : I want him

Teka kilala ko ang nag tatawag sa akin nyan at ung may arogante din na ugali.. *thinking*thinking*

"Michael?!!!! "

"duh??? ?ngaun mo lang nalaman?"

 sigaw niya, bakla ba ito? insecure ata ito sa beauty ko kaya palaging napakasungit sa akin.

"pfffftt...ttt ...   otaku boy..."

Kung matatandaan niyo guys siya ang personal maid ko i mean architech para sa dream house ko.. nag aral lang sya ulit sa kolehiyo para mag master pa ng isang degree.. what a courage.. "

"just leave me ! alone you !idiot!"

Atsabay tulak niya sa akin ulit at sinuot niya na ang rounded glass. Niya, kaya pala hindi tinablan ng charm ko ay may anting anting ysk*tsk*

Maya maya umalis na si Mike sa school.hmmm masundan nga siya..

*walk*

*walk*

*hide*

*walk*

*walk*

*pumasok sa toy shop*

*lumabas sa toy shop*

*pumasok sa cake shop*

*lumabas sa cake shop*

*pumasok sa dress shop*

*lumabas sa dress shop*

WOW.. si detective thea ay nakaka discover ng weird information sa Mike-to-otaku guy

 Aftter a couple of minutes and meter, nakarating na kami sa isang OLD building .. I mean sya pala sa kakalakad namin...

nang makarating na kami doon, naglabasan ang mga bata. If im wrong ito ay orphanage building, at lahat ng mga bata ay puro mga orphan,syempre orphan nga eh at ako pa rin ay nakikinig sa mga usapan..

"kuya.. mike? para ba sa amin ito?"

 sigaw ng maduduming mga pulubing bata

"yup.. sa inyo itong lahat"

 ngiti ni Adonis. omg!! bata lang pala ang makakalambot ng puso niya

"yehey "

 agad agad namang pinag agawan ng mga bata ang mga laruan , cake at mga damit. mga pulubii talaga oi.

"mga bata !! wag kayo mag agawan!! "

may dumating naman isang madre na mukhang nag aalaga sa mga bata. at agad naman nagmano si mike dito. Ibang iba ang ugali ngayon ni mike parang isang maamong tupa and this is the first time i saw her smile.

"sana hindi ka na nag abala.. alam ba ito ng magulang mo?"

"hindi nga po at sigurado na pag nalaman nila iyon.. ilalayo nila ako dito... kaya kailangan ko mag disguise para hindi ako mahuli. "

 ahh, kaya pala siya naging otaku boy, angchuchu naman, puede naman siyang mag sherlock o mag edward cullen style diba?, ang baho ng taste niya,. 

"saan ka naman nakakakuha ng pera pambili para sa bata?"

"dont worry ma'am mayroon po akong trabaho para hindi masumbat ng pamilya ko ang tinutulong ko po sa inyo.."

When i hear it. parang nag iba ang tingin ko kay Michael, wala akong ibang inisip kung hindi ang sarili ko. I’m a true spoiled brat.

"paano ang kapatid mo? nahanap mo na ba siya?"

"hindi pa . . .  matagal na rin sumuko ang mga magulang ko sa paghahanap sa kanila. "

"hindi ko maisip na mawawa sa atin ang kapatid mo. napakalambing na bata pa naman yun ,  kahit ang mga ibang orphan ay hinahanap pa rin siya."

 sabi ng madre, OMG, may kapatid pala si Mike, at yun siguro ang tinutukoy niya kanina.

"I know at hindi naman natin matatanggi na matalino din sya. siguro gumagawa rin sya ng paraan para hindi natin sya mahanap. "

 malungkot na sabi ni Michael, ang kapatid niya, ayaw magpahanap sa kanya? bakit kaya?

"how about gwen? is he already forget about her? "

"hindi pa tita.. but im trying my best.."

Biglang may nag away na bata dahil sa laruan..

"anong problema? " nagulat lamang ang madre sa nangyari..

"kasi si erik kasi ako ang nauna sa laruang kotse pero inaagaw pa rin niya. " sabi ng mas matandang bata

" yan kasi ang gusto ko eh!! "  sabi ng limang taong gulang na bata.

Mas lalo pang nag away ang dalawa. at sumingit na laman si mike.

"erik , josh . wag kayo mag away.. isa lang kasi ang nabili ko pero baka bukas bibili ako ulit mag share muna kayo.. "

"diba mag kakapatid lang ang nag share? sa laruan ..,, eh hindi naman kami magkapatid.."     sabat naman ni erick 

Mukhang nawala ang ngiti ni Mike na mas lalo niyang kinalungkot..

"magkapatid man o hindi .. magkadugo man o hindi , pareho lang iyon... "

Hindi na sumagot ang mga bata dahil alam nila ang ibigsabihin ni michael. na naalala niya naman ang nakaraan sa kanya. at nagdesisyon nalang na maghati muna..

"are you okey mike? naalala mo pa rin ba ang kapatid mo.. "

"its okey na tita.. i know its all my fault at hindi ko na matatama pa iyo.. sige mauna na po ako.. "

maya maya umali na si mike.. at nagpaalam na.at ganun din na umalis na rin ako. I never know na napakabait ni mike. at sobra ang pamamalasakit niya sa mahihirap. na kabaliktaran ko na kinamumuhian ko. I paused. my heart beat weird...

OMG!! i think i fall for MIKE!!! 

Agad agad naman ako tumawag kay Armando para ibalita na ang bago kong Love!!

"army !! i Found my true love!!   -nagpapaikot na ako sa kilig sa kotse... 

"how many months ?"    sagot niya..

"anong months!! he is the one!! napaka kind niya!! at napaka care niya!! he is perfect! "

"sis hindi na ako bago diyan... palagi mo naman yan sinasabi! pag may na type ka!! sisigaw ka naman at sasabihin true love!! echos ka!! 

"iba na talaga ito!! i put my bet this time!! "

"and i put my bet this time na hindi tatagal yan ng tatlong buwan .. after that ..sawa ka na sa kanya."

may sasabihin akong secret ! totoo ang sinasabi ni army.. palagi ako nainlove at palaging nag fade naman kaagad lalo na pag may nakita akong WEAK sa kanya .. he is not perfect guy anymore..

"pero iba na ito sis!! "

"whate ever.. "   sabay patay ng telepono..

**************************************************************************************************

THANKS POH .. SA PAG BASA WAG NIYO KALIMUTANG MAG VOTE AT COMMENT !! THANK YOU..