The E.BLACK's

Chapter3: Past of Amber

Amber's POV

ALL THE PLACES!! WHY PHILLIPINES?!

"Dad--" hindi natapos ang sasabihin ni Tania nang magsalita si Dad.

"Im sorry pero yun ang utos ni King William." Napakuyom ang kamay ko.

"Dad pwedi mo namang pigilan."-LJ

"Kayo ang pinaka magaling na assassin, kaya kayo ang naatasan nito. Kailangan niyong malaman ang namununo sa JDC Corporation. Sila ang namumuno sa mga illegal drugs, guns, casino at iba pang mga illegal things and weapons. Kunga ayaw niyong magtagal sa Pilipinas gawin niyo ng madali ang mission niyo. I'll go ahead ladies, may gagawin pa ako."

"Ahhhhhhhhhhhh!!"- sigaw ko sabay tapon ng upuan sa kabilang dulo ng room.

"Tama na, Amber."- pang-aalo nila sa akin. Galit ako. Galit na galit ako. Sinusumpa ko ang Pilipinas. Dahil doon nagsimula ang pagkamiserable ng buhay ko. Doon din namatay ang magulang ko. Doon nawasak ang pagkatao ko.

"Enough, Amber."- Kaye.

"Leave."- cold kong sabi.

"Wha---"

"I SAID LEAVE." Cold at madiin kong sabi.

-FLASHBACK-

"Mommy, i'll just look around. I bet this place is good and refreshing." Jolly kong sabi kay mommy.

"Sure darling, just don't go so far ha?" - i nod. At patalon-talon na umalis doon at naglibot sa park.

May nakita akong bulaklak. Pumitas ako, 3 for my mom and 3 for dad. Para i love you. Mahal na mahal ko sila ehh. Malaki ang pasasalamat ko kay papa God. Kasi He gave a very loving family. Kahit mayaman ang parents ko they're really down to earth person.

Malaki ang ngiti ko habang patakbong pabalik kung saan naroon sina mommy.

"Ano bang ang kasalanan namin sa inyo?!" Narinig ko ang boses ni mommy. Dali-dali ako papunta kay mommy at daddy pero napatigil ako sa nakita ko. Sina mommy at daddy nakaluhod puno ng dugo ang kanilang mukha. May nakita ako mga lalaki na may dala-dalang tubo.

"Sa amin wala pero sa amo namin meron." Sabi noong isa at hinampas si daddy.

"DADDDDDDYYYYYY!!!!" naiiyak ako. I felt my heart broke dahil sa nakita ko.

May dalawang lalakig humawak sa akin.

"Wag nyong sasaktan ang anak ko!"- umiiyak na si daddy.

"Anong bang kailangan niyo?!"- sigaw ni mommy. Umiiyak rin sya.

"Buhay niyo." Lumaki ang mata ni mommy at daddy, ako rin naman. Umiiyak na rin ako hindi ko na kinaya ang nakikita ko.

"M-mom, d-dad." I mumured between my sobs.

Bang!

Napatalon ako dahil sa bigla nang may narinig akong putok ng baril. Napatingin ako. Nakahandusay na si mommy.

"Mommmmmyyyyyy!"

Bang!

Binaril na rin nung lalaki si daddy sa ulo.

"Dadddddyyyyyyyy!!"

Hindi na gumagalaw si mommy at daddy. Binitawan narin ako nung mga lalaking humawak sa akin.

Patakbo akong pumunta sa kinaroroonan ni mommy.

"M-mom? D-dad? Don't leave me! Mom, you've promise me! That you'll g-gonna buy the barbie doll that i w-wish i could have! Mom, dad?! D-don't die. Hindi pa t-tayo nagsimula sa pagcecelebrate ng birthday ko. M-mom., d-dad?!"- hindi na talaga sila gumalaw.

"I SWEAR WHO EVER DID THIS TO MY MOM AND DAD THEY WILL ENCOUNTER THE HELL HERE IN EARTH!!! I WILL MAKE YOU'RE LIFE MISERABLE! YOU'LL WILL KNEEL DOWN ON ME AND BEG! AND I SWEAR I WILL KILL YOU! WHOEVER YOU ARE!!!!"

-End of the Flashback-

Natapos ang pangyayaring yun. Napadpad ako sa isang amponan. Mga ilang araw inadopt ako ni Dad. Sabi niya tutulungan niya akong maghiganti. Dinala niya ako sa France, pagdating ko sa France hindi lang pala ako ang nawalan ng magulang. 5 pala kami. 5 kaming inampon ni Dad. Tinuruan niya kami ng mga martial arts at paggamit ng iba't ibang weapons

Simula nung nakita ko ang nangyari sa mga magulang ko, isumpa ko na ang Pilipinas, hindi lang pala ako, kaming 5. Hindi narin ako nagcecelebrate ng birthday. Nagluluksa ako sa birthday ko, dba dapat masaya ako? Paano ako magiging masaya kung sa mismong birthday ko namatay ang mga magulang ko!! Nanginginig parin ako sa sobrang galit.

Kaye's POV

Galit na galit talaga si Amber. Kitang-kita ko sya. Pinagmamasdan ko kasi siya dito sa window. Malakas ang senses ni Amber pero dahil sa emosyon nya, hindi nya ako napansin. Kinakain na talaga sya sa emosyon niya. Nakakuyom parin ang kamay niya nga mapansin kong nagdurugo ito. Bumaon ang kanya kuko sa kanyang mga kamay. Papasok sana si Tania pero pinigilan ko sya.

"No."- sabi ko.

"She needs me."- she said.

"No Tania. Alam mo kung ano ang magagawa ni Amber. Hindi mo naman siguro gusto ma maulit yung nangyari noon hindi ba?"-napayuko naman si Tania at napailing.

"Good."- sabi ko at umalis na kami ni Tania pabalik sa tig-iisang quarter namin..

Brittania's POV

Naalala ko naman ang nangyari noong 13 years ago..

-Flashback-

Naglalakad ako palibot dito sa isla. Maraming tanong ang umiikot sa isip ko kung bakit pinatay ang mga magulang ko. Hindi ko nakita na pinatay sila pero kitang-kita ko ang katawan nila sa loob ng kabaong yung mukha nila parang karneng chinop-chop. Nadurog ang puso ko sa nakita ko. Mababait ang parents ko at hindi ko alam kung anong pweding maging dahilan ng mamatay tao at pinatay sila. Patuloy parin ako sa paglalakad ng may nakita akong isang babae. Klarong-klaro sa kanyang mata ang galit at hinanakit. Sinasaktan niya ang sarili niya. Pero sa tingin ko hindi nya ito napapasin. Nilapitan ko sya nang-

"Sino ka?! Anong ginagawa mo dito?! Papatayin mo ba ako ha?! Sige gawin mo na!!" Sinakal niya ako. Halos hindi na ako makahinga nang bigla nya akong tinulak at sinipa. Namimilipit ako sa sobrang sakit. Kakaiba ang lakas niya.

"Ikaw dapat ang namatay hindi ang mga magulang ko!" Sinuntok niya ako. Nang dumating si Kaye at Dad.

"Amber, tama na kapatid mo yan." Nang marinig niya ang salitang kapatid kumalma sya. Tumingin sya sa akin. Naiiyak sya nang makita niya na pulang-pula ang aking leeg.

"S-sorry, i didn't meant it. A-akala ko-"

"Its okay nadala ka lang siguro sa nararamdaman mo."-sabi ko sa kanya.

"Im so sorry again, from now on i'll promise that i'll protect you. Gagawin ko ang lahat maprotektahan ka lang kahit ikamatay ko pa ito."- i just smile at her. A very big smile.

"Okay, thank you mommy, sabi mo yan ehh." Nanlaki ang mata niya nang tinawag ko syang mommy.

"Mommy?"-takang tanong niya

"Yeah, kasi yan yung huling sinabi ni mommy sa akin bago sya namatay."- nagteary eyed nako nang bigla nya akong yakapin.

"Dont. Cry."- she said coldy.

-End of the Flashback-

Doon kami simulang naging close ni mommy Amber pero ganun parin sya. Cold parin at natatakot parin ako sa kanya. Kakaiba kasi siya. Ibang iba.

--------> to be continue.