ROYALTY •|• BxB •|•

Chapter 7: First time in the Darkar

Küçük bir kahkaha attı.

"Her zaman bebeğim." dedi kaşlarını kaldırarak.

İşte bu asla beklemediğim bir şeydi. Bu yüzden gözlerim büyüdü ve seslice yutkundum.

Benden hoşlandığını söylemişti ve duygularını saklama gereği duymuyordu.

Kendi içimde rahatsız olup olmadığımı düşündüm.

Hayır rahatsız olmadım.

Daha fazla düşünmeden önüme döndüm.

Agron bir süre konuşmadı fakat sessizlik çok uzun sürünce "Patavatsızlık edip seni rahatsız ettiysem özür dilerim. Kendimi dizgi-"

"Rahatsız olmadım." dedim sözünü keserek.

Hafifçe gülümseyerek ona baktım.

Gözleri parlıyordu.

Agron'a karşı bir şey hissetmiyordum ama gözlerine bakınca...

Çekik yeşil gözleri fazlasıyla güzeldi.

"Gözlerini..." dedim ama duraksadım.

Seviyorum mu diyecektim..?

"Bizden başka kimler davetli?" diye konuyu değiştirdim.

Beni anladı ve bir şey sormadan "Halkımız." dedi.

Şaşkınlıkla gözlerim büyüdü.

"Gerçekten mi?"

Başını salladı.

"Halkımız bizim her şeyimiz. En özel günümüzde de yanımızda olmalılar."

Calypso halkıyla ilişkilerimizi düşündüm.

Kraliyet ailesine saygı duyuyorlardı. Ama bu saygı korkudan kaynaklanıyordu...

"Bu çok güzel bir şey." dedim düşüncelerimi kovarak.

"Halkınız belli ki sizi seviyor ve saygı duyuyor."

Başını salladı.

"Öyledir." dedi gururla. Ardından "Diğer davetlilere gelince..." dedi ve duraksadı.

Söyleyip söylemek arasında kaldı ama sonra sesli nefes vererek "Zaten göreceksiniz." dedi.

Bir tahminim vardı.

"Dur tahmin edeyim." dedim gülümseyerek. "Gaya kraliyet ailesi?"

Başını salladı.

Savaştığımız bir başka krallıktı Gaya.

Ama onlar Darkar kadar şanslı değildi.

Gaya, hem Darkar hem de Calypso ile sınır komşusuydu. Fakat bizimle girdikleri savaş sonrası önemli ölçüde arazi ve Darkar ile kara sınırını kaybettiler.

Bizden nefret ediyorlardı.

Gülümsedim alayla.

Babam, Lilith ve onların açgözlülüğü...

Kendimize sadece düşman kazandırıyorduk.

"E başka kimler?" diye sordum merakla.

"Lanşay kraliyet ailesi de davetli."

Lanşay sadece Darkar'la sınır paylaşan küçük bir krallıktı.

Verimsiz, ekine yarasız topraklara sahipti. Bu yüzden hayvan yetiştirirlerdi.

En güzel atlar da onlardaydı.

Başımı salladım.

"Diğer iki büyükler?" diye sordum merakla.