A Place In Time: This Is Where It Started (Jessica Concha)

329 11 12
                                    

Hindi to nobela na magagandahan kayo; sa kadahilanang hindi to nobela. XD 

Hindi ako magaling mag-english, mali-mali ang grammar ko,,, tinype ko to para maisigaw ko sa Republika ng Wattpad ang damdamin ko sa isang storyang lubos kong minahal at sa manunulat na lubos kong hinangaan... ^____^v

Sa pag-type nito, hindi ako naghihingi ng readers, votes, at comments (but if you insist, pwede rin XD).

A PLACE IN TIME, eto ang istoryang gusto kong ibahagi sainyo,,, matagal na rin nung huli kong nabasa to... ^3^

Nung mga oras na yon, nasa profile ako ni Girlinlove (Ate JM), nakita ko yung about me niya at dun ko nakita ang A Place In Time.

Hindi siya story galing sa wattpad, galing syang CC ng Teentalk/Candymag(?), pero sa kabutihang palad, may nakita akong A Place In Time na copy dito sa wattpad...

Sari-saring emosyon ang nadarama ako sa pagbasa nito, natuwa ako, nainis, kinilig, at dito sa storyang ito UMIYAK AKO NG LITRO. TToTT

Sa storyang ito naranasan kong maging Shaylie Jimenez, si Shay na maka-Diyos, si Shay na mabait, si Shay na naiinis kay Arwyn, si Shay na may kaibigang pangalang Johnny, si Shay na may username na daisies_23, si Shay na pinsan si Ran, si Shay na bestfriend si Tjay,,,,,

SI SHAYLIE JIMENEZ NA MAHAL SI TERRENCE KELVIN QUNTERO AT SI SHAYLIE JIMENEZ NA MAHAL NA MAHAL NI TERRENCE KELVIN QUINTERO! :)

Na-inlove ako sa role na Terrence, masyado akong naging attached sakanya,,, para sakin kasi mas nakaka-attract yung lalaking tahimik, masungit, at pa-mysterious type,,, hndi sumagi sa isip ko na ganun pala yung kahihinatnan niya...

At tagal kong nanahimik at humagulgol lang ako sa isang tabi, muka akong tanga na tinitignan ng mga kamag-anak ko dahil habang nakatutok ako sa cellphone ko, umiiyak ako...

Tuwing binabasa ko yung ending niya, hndi ko maiwasang hindi umiyak... :3

Tumatagos sa puso, sa buto, sa utak ko lahat ng litanya/dayalogo ng karakter ni Terrence...

Nung tinangka kong basahin siya ulit, dun ko narealize na intention talaga ng aking idolong manunulat na maging ganun ang kahihinatnan ni Terrence.

 No words can explain how I felt when finished reading ths story.

Sobrang bigat ng loob ko, kasi pag'nagbabasa ka,,, feeling mo ikaw yung bida...

Walang storyang kayang pantayan itong storyang to....

Hindi ko makukumpara yung nobelang to dahil walang nobela kayang tapatan siya...

Ang sakit sa damdamin na hindi man sila naging SILA.

"Even if I die today, tomorrow, or whenever... I'll always love you. Tandaan mo yan."

Those lines, those lines na pinapangarap ko na sabihin sakin ng lalaking papakasalan ko...

"Hope you won't stop caring for me. Because that makes me happy."

Kahit habang-buhay ko pa siyang alagaan, basta wag lang niya ko iwang gagawin ko, lalong-lalo na kung alam mong mahal na mahal ka ng lalaking yan...

"Even if you knew what that picture meant... You will not be half as great as the guy who drew that..."

Sobrang natouch ako nung sinabi yan ni Carlo after niyang pinacman si Jiroh sa Take Two!

Akala ko simpleng asthma lang yung sakit niya, yun pala sobrang higit pa dun....

"Bakit b-bakit po Terrace ang pangalan mo?"

--

"Ako gusto ko si Ate Shay saka si ikaw Kuya Terrace magka-crush sa isa't isa..."

Si Oli, si Oli na hirap na hirap bigkasin yung pangalan ni Terrence :)

 Ayoko ng magtype pa ng mga dayalogo nila kasi baka hindi ko kayanin at umiyak na lang ako...

Sobra-sobra ang iyak ko dahil napaka-special ng lugar kung san siya huling huminga, yung lugar na ayaw na ayaw niyang puntahan ay yung lugar kung saan pala siya malalagutan ng hininga....

TToTT

Parang pinipiga yung puso ko(XD) habang binabasa ko yung eksana na iyon, isama mo pa na ako lang magisa at madaling araw na iyon,, alalang-ala ko pa kung anung feeling noong binabasa ko siya pero hindi ko na alam ang eksaktong date basta ang alam ko, matagal na... :)

Hindi ko maiwasan hindi maluha habang inaalala ko yung sinabi niyang to,

"You're one of the best things that's ever happen to me. And I'm thankful for that."

He smile at me. A very weak smile.

Sobrang nakakalungkot, noong sinabi ni Shay na hindi niya maikumpara yung bilis ng pulse ni Terrence, masaket <//////3 :'''''(

Yung unti-unti ng pumipikit yung mga mata nya at nagloo-loose na paghawak niya sa kamay ni Shay,, pakiramdam ko ako yung si Shay sa sitwasyon na yon.... *sad smile* =]

Sana makahanap ako ng lalakeng katulad niya, pero sana hindi siya magagaya sa kapalaran ni Terrence...

Tulad ng sinabi ko kanina dito naranasan matuwa, mainis, kumilig, at dito rin sa storyang ito UMIYAK AKO NG LITRO. T__________________________________________T

Tulad ng sinabi ko kanina naranasan kong maging si Shay... :D

Positibo at negatibo ang naging kinalabasan nito saken....

**

Negative:

1.) Natakot na ko sa mga ending ng story na nababasa ko; kaya kung sakali man na kumpleto na yung istorya,,, binabasa ko muna yung last chapter para titingnan ko kung happy ending siya...

2.) Natakot na akong mainlove pero yae muna yan dahil bata pa lang ako at wala pa kong time jan. Mehehe :3

3.) At lastly, I became coward, naging duwag ako how to accept things in life... I became scared to fall and get broken. Nuxx, ume-english!! :DD

Positive:

1.) Naging open-minded ako sa surrondings ko na hindi lahat happily-ever-after, na I'm not living in a castle where I'm a princess/damsel-in-distress and I have a prince charming or knight-in-shining-armor that will save me or that is waiting for me. :)

2.) Siguro mejo naging man-hater, bitter kasi ako yeh!!! Sino ba namang babae ang umaasa na crush rin ng crush niya diba? Positive ba to? Para saken oo, para mas magfocus ako sa studies... Iisipin ko nalang na "Hindi naman ako crush ni crush eh, kaya aral-aral nalang muna!" Haha :DD

**

And thats it, yung yung positive and negative effects niya saken, pero may isa akong natutunan sa story na to na sa tingin ko applicable sa lahat at napaka-importante....

I learned that "God has a reason for everything, and that God has planned something better for you."

Yun yung napakahalagang natutunan ko sa istoryang to,,, umiyak ako, tumawa, nainis, kinilig, pero ang maganda sa storyang to, may natutuhan akong lesson na pwede kong gamitin sa araw-araw na pamumuhay ko. ^____________^

Kaya Idol Jessica Concha, maraming-maraming salamat sainyo, dahil sainyo kung bakit ako naging mas mabuting tao.... Maraming salamat dahil isa ka sa mga dahilan kung ano ako ngayon,, nagkakasala man, ngunit humihingi naman ng tawad. :))

Kaya eto hihingi po ako ng tawad sainyo mehehe, pasensya na po kung nilagay ko yung picture sa multimedia,, eh kasi po di ko alam yung ilalagay ko pic. para dito! Hehe. :)) =__= Stay Awesome and Gorjess Ate Jessica! HIHI :''''>

At isa pa alam ko nanaman na nasa mabuting kamay na si Terrence eh,, sabi nga niya "I've had a great life. At alam ko, whether or not I'm sick, I will never be the same Terrence na nagtatanong sa kanyya. I wouldn't be the same person sitting now..." at eto ang line na pag'binabasa ko, naiiyak na lang ako bigla..... "THAT'S HOW PERFECT HIS DECISIONS ARE." =)))

This Is What I FEEL...Where stories live. Discover now