Belli bir mesafeden birbirimizi izliyorduk, üstelik bunu gizlice değil, alenen yapıyorduk, şafağın durgun karanlığını çağrıştıran siyah saçları, ve kahve rengi gözleri vardı, ben bu adamdan gözlerimi alamıyordum.
Özellikle o gözleri yok mu, baktıkca bakasım geliyordu. Beni adeta kendisine çektiği için gözlerimi bu kahve rengi bakışlardan alamıyordum.
Biliyorum, kulağa biraz garip geliyor ama yaptığım en iyi şeydi seni sevmek.
Bana her yaklaştıgında, nefes alışlarım hızlanıyordu. Yakından bakınca kahve gözlerinin karanlığında kayboluyordum.
