TATLI YASAK (KİTAP OLDU)

1.BÖLÜM

Her şey bitti derken açılır kalbinden bir kapı ve buyur eder yepyeni geleceği! Mavidir çoğu kez bir gökyüzü gibi gelecek. Sonsuz ve güzel görünür göze. Tıpkı Nazlı'nın gözleri gibi. Bilmeden buyur edecekti kalbine o sonsuz gökyüzünü Hakan...

Soy ismi, tüm sülalesini es geçip onun için seçilmişti sanki. Sert. Dokunulduğunda içeri göçmeyen, vurulduğunda kolay kırılmayan ve zorlukla parçalara ayrılan...

Hakan Sert birkaç tanımla anlatılabilirdi. Karmaşık bir yapının içinde normalinden daha sade olduğunu öğrenmek için onu iyi tanımak gerekirdi. Kendini tüm insanlığa kapattığından bu hayli zordu.

Giydiği takım elbisesiyle içeri giren çifti umursamazca alkışladı. Babası, yeni gelinini koluna takmış içeri giriyordu. Yeni gelin ve yeni hayat, diye düşündü genç adam. Her şey bir anda değişecekti. Ama kendi hayatına müdahale edilmesine asla izin vermeyecekti. Orası mahremiydi ve nasıl isterse öyle yönlendirecekti.

Bakışları masanın ucundaki kıza kaydı. Pabuçları elbisesi tarafından saklandığından etek uçlarından başladı onu süzmeye. Güzel bedeni çepeçevre balık formundaki bir elbiseyle sarılmıştı. Saçları başında tutturulmuş ve yüzü ay gibi parıldamıştı. Mavi gözleri ışıl ışıldı. O da yeni bir hayata adım atıyordu böylelikle. Ama kendisi kadar endişeli olmadığını gördü.

Masum görünüyordu. Tatlı burnunun altından iki yana fırlayan dudakları heyecanını sergiliyordu. Bir an, çok kısa bir an için onun gibi mutlu olabilmeyi istedi Hakan. Kendi babası için mutlu olup gülmeyi ve göğsünün kabarmasını... Ama mümkün değildi. O yolları çoktan kapanmıştı. Dikenli ağaçlar aralarına girmişti. Biliyordu ki, ikisinin de o ağaçları kesmeye ve birbirlerine koşmaya gönlü yoktu.

Genç adamın kaşları çatıldı. Güzelliğe kandığı anlar hayli kısaydı. Birkaç dakika ve ya birkaç saat... Ondan sonrası kısa süreli bir eğlenceydi. Bu kıza boyun eğmeyeceğine dair kendine verdiği sözü hatırladı.

Bakmayacaktı! Zorlayarak başını çevirdi. Öyle güzeldi ki, bazen hislerine ihanet ediyordu. Parıldayan mavilikleri yüreğinin zangırtısını yükseltiyordu. Öfkeden, diye düşünüyordu Hakan. Hayatına dahil olduğu için ona öfke hissediyordu.

Geçmişi mutlu yaşadığı ve geleceğini de garantiye aldığından ondan nefret ediyordu! Bu kız güzel değil, bir şeytan olmalıydı! Çünkü hayat acıydı ve bu hayatta kimse mutlu olamazdı. Zevki sefa içinde yaşayan da ona göre şeytanın ta kendisiydi!

Başını yere indirdi. Onlardan uzak duracaktı. Tek bir hata... Tek bir hatada kızın ipini çekecekti!

Recep Sert, yeni karısı Selma Sert'i belinden sıkı sıkıya tutmuş, nazik bir şekilde dans pistinin ortasında çeviriyordu. Sert siyah gözleri, ikinci baharı tüm cömertliğiyle karşılarken, tatlı yeni karısını da süzmeyi ihmal etmiyordu. Güzel bir gelin olmuştu. İnsanın bakmaya doyamadığı pürüzsüz bir tene ve gözlere sahipti. İlk bakışta her erkeğin düşüneceği şeyi düşünmüştü o da. Kalan ömrümde sürekli bakmak isteyeceğim bir kadın...