အျပန္လမ္းမွာ မာန္ကတိတ္ဆိတ္ေနသည္။ တိတ္ဆိတ္ေနတာထက္ တစ္ခုခုကိုေတြးေနတာဆိုပိုမွန္လိမ့္မည္။ ခြန္းကမာန႔္ကိုမသိမသာၾကၫ့္ရင္း ဝမ္းနည္းလာသည္။ ၾကယ္ေကာင္အေၾကာင္းကိုေတြးေနတာမ်ားလား။ သူ႔နာမည္ၾကယ္ကေလးဆိုတာကို ပါးစပ္ကေခၚဖို႔တန္ကိုမတန္လို႔ ၾကယ္ေကာင္လို႔ပဲခြန္းမွတ္ထားသည္။
"ကိုကို..."
"အြန္း..."
"ကြၽန္ေတာ္တို႔ရြာက လူေတြကေခ်ာတယ္မဟုတ္လား။"
"အာ...အဲ့တာကိုယ္စဉ္းစားေနတာ..."
"ဟင္..."
*တစ္ကယ္ပဲ ကိုကိုကၾကယ္ေကာင္အေၾကာင္းစဉ္းစားေနတာေပါ့။*
ခြန္းအရမ္းကိုစိုးရိမ္လာၿပီး မာန႔္လက္ကိုဖမ္းဆုပ္လိုက္ေတာ့ မာန္ကဒီအတိုင္းျပန္ဆုပ္ထားသည္။ ၿပီးေနာက္ခြန္းက လက္ကိုျပန္လႊတ္ၿပီး မာန႔္ဂြၾကားေပၚသို႔လာတင္ရာ မာန္ကကားကိုလမ္းေဘးထိုးရပ္လိုက္သည္။ အျမန္လမ္းမွာမို႔ကားေတြရွင္းေနလို႔ေတာ္ေသးသည္။
"ခြန္းကြာ အရမ္းဆိုးတာပဲ။"
*ကိုကိုက ခြန္းကိုအရမ္းဆိုးတယ္လို႔ေျပာေနတယ္။*
ခြန္းစိတ္ထဲမွာပဲေတြးၿပီး ဘာမွမျဖစ္သလိုနဲ႔
"ကိုကိုပန္းသီး နီနီေလးစားခ်င္တယ္ဆို။ ခြန္းကပန္းသီးနီနီေလးနဲ႔မတူဘူးလားဟင္။"
ခြန္းကမာန႔္ကိုယ္ေပၚကိုခြတတ္လာသည္။ မာန္ကေတာ့ သေဘာက်စြာဟက္ကနဲၿပံဳးလိုက္သည္။ ခြန္းတတ္ႂကြေနတဲ့အခ်ိန္ဆိုသိပ္သေဘာက်တာ။
"ခြန္း.."
ခြန္းကခါးေလးကိုတလႈပ္လႈပ္ျဖင့္ မာန႔္အေပၚမွာလႈပ္ယြေနေတာ့ မာန္ကခံုကိုေနာက္ျပန္လွန္အိပ္လိုက္သည္။ ခြန္းကမခိုင္းပဲ မာန႔္ေဘာင္းဘီထဲက အေကာင္ႀကီးကို အနမ္းေပးၿပီး bj လုပ္လာ၏။
"ဟ့....ခြန္း...."
မာန္က ေဘာင္းဘီကိုအနည္းငယ္သာခြၽတ္ၿပီးအိပ္ေနရံုျဖစ္ၿပီး ခြန္းကတစ္ကိုယ္လံုးဘာမွ မရိွေတာ့ပဲ မာန႔္အေပၚမွာ ခုန္ေပါက္လႈပ္ရွားေနသည္။ ကားေလးကေတာ့ ယိမ္းထိုးေနၿပီး ပတ္ဝန္းက်င္ကိုလည္းခြန္းဂရုမစိုက္ႏိုင္။
