SAATİN GÖSTERDİĞİ DOĞRU

Kara Meltem

                                                                                                                                                                 

Ms Krazie- A gangster's Wife

The weekend- One Of The Girls

                                                                                                                                                                               8.BÖLÜM

Birkaç kere inanmamayı, tercih edip gözlerimi etrafta dolaştırsam da karşıma çıkan yüzün değişmediğini görmek güven ve beraberinde büyük bir stres yüklemişti bedenime.

Eliyle yanıma gelmemi istediğinde topuklularımın üstünde zarif ve küçük adımlarla yanına ilerledim.

Aramızda bir iki adımlık bir mesafe kaldığında gözlerinin içine baktım.

Bizim en büyük yüzleşmemiz bu değil miydi zaten?

Dudaklarımız birbirini ezip geçerken ya da birbirimizi deli gibi kıskanırken hissetmediğimiz duyguları, birbirimizin gözlerine bakıp hissetmek çok saçmaydı.

"Buradan acilen çıkıyoruz ve sen bana melisa olayını anlatıyorsun kara meltem."

Herkese açıklama yapmak çok yorucuydu özellikle Akın'ın her ayrıntısına kadar merak edip soracağını düşünürsek.

Bu daha da yorucuydu ve adım atacak halim kalmamıştı.

Bir an önce Tülin'in yanına gidip köpekli terliklerimizi giymek istiyordum.

Evet bize iki tane pofuduk köpekli terlik almıştı.

Akın'ın sesi kulaklarıma ulaştığında bu sefer sesinin öfkeli tınısı kulağıma kurulmuştu.

"Bana şu şekilde hitap etmeyi artık bırakır mısın?" dedim derince soluklanırken.

"Nasıl seslenmeyi?" derken cidden yüzündeki şaşkınlığı gördüğüme emindim. O kadar alışmıştı ki bunu bir hitap olarak bile görmüyordu.

"Neden bana kara meltem deyip duruyorsun?"

"Ilgın'ın diğer bir anlamı da meltem demektir, bunu muhtemelen biliyorsundur ılgın."

"Saçlarının her hareketi beni gerçekten kara bir meltem olabileceğine inandırıyor. Oradan oraya savrulurken yaptığı tek şey ise insanı büyülemekten başka bir şey değil." dediğinde beklemediğim itirafı karşısında gardımı düşüreceğimi düşündüm ama yapmamalıydım.

Bu gecenin yorgunluğunu onun kolları arasında yenmek istesem de bu iş bittiğinde ikimizin belki de birbirinden bir daha haberi bile olmayacaktı ve bağlılıklar insanı sadece bir kördüğüm gibi belirsizliğe bağlardı.

Bizim sonumuz ne olurdu bilmiyordum ama huzuru içinde barındırmayacağına kendimi inandırmak istiyordum.

O zaman neden kolları arasında huzurlu hissediyorsun Ilgın Eldem?

Bunun cevabını ben bile bilmiyordum.

Gözlerimiz tutunacak bir dal bile bulamadığında mekândan hızlıca çıkıp nefes almak istiyordum.

Boğuluyordum.

Arkamda Akın'ın varlığını hissederek yürümeye devam ettiğim sırada önüme çıkan Furkan bu gecenin en tatsız misafirlerinden biriydi.