ငါကနေ့တိုင်းအချိုတွေကျွေးနေတယ်တဲ့

chapter 70

သူက ခေါင်းညိတ်ကာ အလေးအနက်မေးလိုက်သည်။

"ကိုယ်မေးချင်တယ် ရွေးချယ်စရာတွေရော ရှိလား။"

အံ့အားသင့်နေသည့် အမူအယာက ရွှီလော့ယန်၏မျက်နှာထက် ပေါ်လာခဲ့သည်။

ထို့နောက် သူက အလွန်တရာမှ ချဲ့ကားထားသည့် လေသံဖြင့် "အိုက်ယား...အိုက်ယား။ ဒါက ဘယ်လိုလုပ် ဖြစ်နိုင်မှာလဲ။ မင်း ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် စဉ်းစားမှ ရမှာပေါ့။"

ထို့နောက် သူက ဘေးနှစ်ဖက်ကို ကြည့်ကာ အနည်းငယ် ရှုပ်ထွေးစွာဖြင့် မေးလိုက်သည်။

"ပထမတန်းမှာ စီးတဲ့ခရီးသည်တွေက ဒီလောက်ထိ နည်းတာလား အခုထိ ဘယ်သူမှ ထပ်ရောက်မလာသေးဘူး။"

သူပြောပြီးသည်နှင့် "ဒီလေယာဉ်ရဲ့ ပထမတန်းတစ်တွဲလုံးကို ကိုယ်ဝယ်ထားပြီးသားလေ" ဟု ချီချန်အန်းထံမှ ပြန်ဖြေသံကို ကြားလိုက်ရသည်။

ရွှီလော့ယန်က စက္ကန့်အနည်းငယ်မျှကြောင်အနေပြီးနောက်မှသာ ပြန်လည်တုံ့ပြန်နိုင်ခဲ့သည်။ သို့သော်လည်းသူက ရှုပ်ထွေးနေဆဲ။

"ဝယ်....ထားတာ....."

"အင်း ကိုယ် တခြားလူတွေနှောင့်ယှက်တာ မလိုချင်လို့။"

ရွှီလော့ယန်က ထိုစာကြောင်းအား သူ့စိတ်ထဲ အလိုလိုဖြည့်တွေးလိုက်သည်က - တခြားလူတွေက ကိုယ်တို့အတူတူရှိနေမယ့် အချိန်ကို နှောင့်ယှက်တာ မလိုချင်ဘူး ငါ့ရဲ့ချီချီက တအား ချိုမြိန်တာပဲ။

သူ့နှစ်ခမ်းထောင့်များက မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ အပြုံးတစ်ခုဖြစ်တည်လာသည်။ သူ၏ဘယ်ဘက်လက်ထဲ ချီချန်အန်း၏ လက်ကောက်ဝတ်ကို လျော့ရဲရဲ ကိုင်ထားကာ၊ ရွှီလော့ယန်က လှုပ်ခါလိုက်ပြီး သူ့အသံက တက်ကြွနေပေသည်။

"ပြောရရင်၊ မစ္စတာချီက အရမ်း ချီးမွမ်းစရာကောင်းတာပဲ။"

မည်သူမျှ ရောက်မလာမှန်း သေချာသွားပြီးနောက်၊ ရွှီလော့ယန်က ပို၍သက်တောင့်သက်သာဖြစ်စွာနှင့် ပြောဆိုလာသည်။

သူက "ချန်အန်း။ မင်းလုပ်တာက လူကို တအားလှည့်စားတာပဲ မင်း ငါနဲ့အတူတူလိုက်လာမယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ထားတာကို ငါ သတိတောင်မထားမိဘူး။ ပြီးတော့ မင်းက ငါ မှတ်စုအရှည်ကြီးရေးနေတုန်းကတောင် သိသိသာသာကြီး ဆူပုတ်နေတာလေ။ အဲ့ဒါနဲ့ငါလည်း မင်းက ငါနဲ့မခွဲချင်လို့ ဝမ်းနည်းနေတယ်ထင်လိုက်တာ။" ဟု စွတ်စွဲလိုက်သည်။