𝘙𝘰𝘺𝘢𝘭 𝘣𝘭𝘶𝘦 2 . ,𝓦𝓱𝓸 𝓲𝓼 𝓼𝓱𝓮? /Pedri Gonzalez/

15

Oy vermeyi ve bol bol yorum yapmayı unutmayınnnn💙❤️

-&-

Karşımdaki eve bakıyordum. Sözde evdi ama bende o sıcacık ve huzurlu hissiyatı oluşturmuyordu.

Aksine burdan kaçıp gitmek ve bir daha geri dönmemek istiyordum.

Ne kadar 18 yaşımdan sonra her şeyi geri de bıraksam da maalesef ki tam olarak kurtulamamıştım. Sonuçta ne derlerdi ne yaparsan yap geçmişinden kurtulamazsın.

Maç günü gelen mesajı görmezden gelip devam etmiştim fakat bu sefer mesajlar aramalar dönmüştü ve bende neden annemin beni bu kadar merak ettiğini öğrenmek için gelmiştim.

2 seçenek vardı.

Ya kendine sinirlenmişti ve kendine kızamayacağı için beni çağırmıştı.

Ya da

Gerçekten önemli ve başka bir şeyler vardı.

Bahçe kapısının önünde dikilmeyi bırakıp ilerlemeye başladım.Ana kapıya daha doğrusu evin kapısına geldiğimde ise zili çalmama gerek kalmadan kapı açılmıştı. Karşımda benimle aynı gözlere sahip kadını görmemle ister istemez irkildim. O,bana ben ona bakarken en sonunda kapının önünden geçmem için çekilebilmişti.

İçeriye adımımı atar atmaz kalp atışlarım hızlanmış,nefes alış verişlerim sıklaşmıştı. O bana salonu geçmemi söylerken kendisi mutfağa doğru ilerledi.

Salona geçtiğimde çoğu şeyin değişmediğini fark ettim. Her şey hala aynıydı değişen bir şey vardı o da bendim.

Annem içeri girdiğinde oturduğum koltukta rahatsızca kıpırdandım.

"Neden beni çağırdın."

Gözleri benimle buluşmuyor yerdeki halıya bakıyordu. En sonunda dolu olan gözlerini benim yeşil irislerime çıkarabilmişti ve o an ağzından dökülenler beklemediğim türdendi.

"Baban burada."

Ne dediğini algılamak için bir süre sessiz kaldığımda yukardan adım sesleri duymuştum.

Daha sonra ise adım sesleri yakınlaşmış salona girmişti ve karşımda durmuştu.

Eğik olan başımı kaldırmaya korkuyordum. Bedenim titriyordu fakat onların yanında güçsüz olamazdım.

Kafamı kaldırdığımda göz göze geldik. Yüzündeki çizgiler belli oluyordu masmavi gözleri ise aynı şekildeydi zaten bir tek onlarda değişiklik yoktu,benimle aynı tonlarda olan saçlarına ise aklar düşmüştü.

Sahi onu göremeyeli kaç yıl olmuştu?

Bunları düşünürken annem sözü devraldı.

"Baban uzun zamandır seninle görüşmek istiyordu."

Kaşlarımı kaldırıp alayla

"Uzun zaman? Tam olarak hangi zaman dilimi"

En sonunda ayağa kalkıp karşısında dikildim.

"Beni ne kadar görmek istiyorsun bilmiyorum ya da neden beni görmek istiyorsun onu da bilmiyorum ama bildiğim tek bir şey varsa benim ne seni ne de annemi görmek istemediğim."

"Bak kı-"

Sesimi yükselterek

"Bana kızım deme. Annem beni döverken neredeydin,bana sen bir canavarsın,insanlar seni asla sevmez,baban senin yüzünden bizi terk etti dediğinde neredeydin? Ben söyleyeyim hiçbir yerde. Annem bana zorla diyetler yaptırıp aç bıraktığında neredeydin? Yine hiçbir yerde. O yüzden şimdi karşıma dikilip bana burada ebeveyncilik oynamayın. İkinizide görmek istemiyorum."

Duvarlar üstüme üstüme geliyor,etraf dönüyor,ellerim titriyordu. Kapıdan çıktım fakat arkamdaki bana seslenen sesleri duyuyordum. Yine de onları takmayıp arabanın kilidini açmış ve arabaya yerleştiken sonra gazı kökleşmiştim.

Şahsen şuan araba sürmek ne kadar doğru bir karardı bilmiyordum. Bu sırada elim telefona gitti ve numaralardan birine tıkladi.

Telefon uzun bir süre çaldıktan sonra en son kapanmaya yakın açıldı ve onun sesini duydum.

Pedri

Ben bir yandan nefes almaya çalışırken karşıdan ses gelmişti.

"Prenses ne oluyor? İyi misin?"

Göz yaşlarım onun sesini duyunca akmaya başlamıştı. Bir yandan da ağzımdan hıçkırıklar kaçıyordu. Karşı tarafta hareketlenme sesleri geliyordu.

"Pedri, ben yapamıyorum, olmuyor. İyi değilim."

"Tamam dinle beni şuan da neredesin?"

"Bilmiyorum,arabadayim ama nereye gittiğimi ne yaptığımı bilmiyorum."

Pedri karşı taraftan birine bir şey söylemişti ama anlamamıştım.

"Pedri."

"Efendim"

"Gözlerim kararıyor. Başım dönüyor kontrolü kaybediyorum."

Endişeli sesiyle

"Biraz daha dayanmaya çalış tamam mı?Sadece 5 dakika daha ve arabayı sağa çekip bekle. Bana konum atabiliyorsan konum at ya da etraftaki bir şeyleri tarif et."

"Pedri seni seviyorum."

Ve en son söylediğim şey buydu.

Bundan sonra ise arabanın kontrolünü kaybetmiş ve bariyerlere çarpmıştım.