The Annulment

Chapter 34

"Girl naman, yang standard mo baba-babaan mo kasi. Hanap ka ng hanap ng Edward Cullen pero ayaw mo namang magpakagat!" Ani Regine at sabay silang nagkatawanan.Hindi ko na rin mapigilan ang mapangiti sa kanilang dalawa. Nagpapasalamat ako at may mga kaibigan akong kagaya nila na kulang na lang ay magka apelyedo na kaming tatlo dahil daig pa namin ang magkakapatid sa tagal na ng friendship namin.

"Basta tandaan mo, yang pagmamahalan nyong dalawa hindi basta-basta napupulot yan. Kung kaya mo pang hawakan at paniwalaan, hawakan mo. Saka yung gagong Christian na yon, baka sinapian lang yon ng ibang kaluluwa. Mahal ka nun." Seryosong saad ni Regine.

"Exactly! sabihin mo lang kapag nagdala yan ng ibang babae sa bahay nyo. Makakatikim yan sa akin." Bobby said before hugging me.

"Tahan na. Gusto mo labas tayo?" Excited na sabi ni Regine.

"Wow, that's a great idea. Labas tayo, party, party!" Agad namang sabi ni Bobby.Natatawa akong umiling. Gusto ko na kasing matulog at pakiramdam ko ang sakit-sakit pa rin ng katawan ko.Hindi na rin nila ako pinilit, sa halip ay inihatid ako ni Regine sa kama niya at umidlip sandali. Hanggang sa hindi ko na namalayan ang oras. Nagising na lang ako ng maramdaman kong may kung sinong nagyugyog sa balikat ko.

"Janna..." Boses ni Regine kaya idinilat ko ang mga mata ko.Agad naman akong napabalikwas ng bangon ng maalala kung nasaan ako.

"Oh, kalma. Nasa kwarto kita." nakangiting sabi ni Regine. Nasapo ko ang noo.

"Anong oras na ba?" Tanong ko sa kanya. Nginuso niya ang relo ko, tinignan ko naman ang oras at muntik na akong mapatalon sa kama ng makitang mag-aalas nuebe na ng gabi.

"Bangon na at sinusundo ka na ng Prince Charming mong masungit." Sabi niya.Kumunot ang noo ko.

"What?"

"Oo, yung asawa mong galit yata sa mundo, nasa labas. Inaantay ka." Wika niya na ikinalaki ng mga mata ko. Bumilis ang pintig ng puso ko.

"S-si Christian?" Hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya.

"Oo nga." Mariing sabi niya sabay ngisi. "Bilis na. Baka pumasok yon dito at buntisin ka pa." Tatawa-tawa naman siyang lumabas.Napalulon ako. Bakit naman niya ako susunduin, eh kulang na nga lang ipagtulakan niya ako kanina palabas ng opisina niya.Umiling na lamang ako. Ayaw ko ng isipin pa yon. Galit siya sa akin kaya malabong mangyaring susunduin niya ako. Inayos ko na lamang ang sarili ko at lumabas ng silid ni Regine. Ngunit natigil ako sa paglalakad ng makita si Christian na naka-upo sa sofa ng unit ni Regine.

"Bakit ang tagal mo?" Matigas na tanong niya sa akin pero parang hindi ko yon narinig dahil sa kabiglaan ko. Ang lakas ng tibok ng puso ko.Napalunok ako ng magtama ang mga mata namin. Nakikita ko pa rin ang galit sa mga mata niya habang nakatitig sa akin."H-hindi ko naman alam -" Natigilan ako ng bigla siyang tumayo at tinalikuran ako."Go!" Narinig kong sabi ng kung sino sa kung saan.

"Nyeta naman, sumunod ka na!" Boses ni Bobby. Nang tignan ko kung saan galing yun, nakita ko silang nasa pinto ng pantry, nakasilip. Nang tuluyang lumabas si Christian ay saka lang sila lumabas sa pinagtataguan.

"Nako, mainit ang ulo. Alam mo na ang susunod na mangyayari!" Nakangising sabi ni Regine.Napailing na lamang ako.

"Sige, uwi na ako. Thank you ha." Sabi ko sa kanila. Pareho silang lumapit sa akin at niyakap ako."Kaya nyo yan. Maayos nyo yan." Ani Bobby at tuluyan na akong nagpaalam sa kanila.Nang makalabas ako ng unit ni Regine, hindi ko na nakita si Christian. Hindi ko tuloy alam kung susunod ba ako o hindi pero kailangan ko pa ring umuwi. We are still married kaya kailangan kong punan ang mga responsibilidad ko bilang asawa niya. Nanikip ang dibdib ko ng maisip yon. Huminga na lamang ako ng malalim at sumakay ng elevator.Nang makababa ako, biglang naghiyawan ang sistema ko ng makita ang sasakyan ni Christian sa may entrance ng building. Naisip ko nanaman si Elmo.Pagkalabas ko ng building ay narinig ko ang malakas na bosina galing sa Red Ranger niya. Lumapit ako at binuksan ang passenger seat. Nakita ko si Christian na seryosong nakatingin sa daan.