ကျွမ်းကျင်စားဖိုမှူးစနစ် (ယွမ်ကျိုး)

အပိုင်း(၉၁)

ခံစားချက်ကင်းမဲ့သောအမူအရာဖြင့် သူမက ကြမ်းပြင်နှင့် သူ့ဖိနပ်ကို နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်ကြည့်လိုက်သည်။
“စနစ်၊ မင်းတို့ ထောက်ပံ့ပေးထားတဲ့ ကြမ်းပြင်က တော်တော် ချော်နေသလိုပဲ”

သို့သော်ငြားလည်း စနစ်က သူ့ကို လုံးဝ ခွန်းတုံ့မပြန်ခဲ့ပေ။

"ဒုန်း ဒုန်း ဒုန်း"
ကောင်မလေးက မုရှောင်ယွမ်၏အနား ခပ်သွက်သွက် လမ်းလျှောက်လာပြီး သူမကို စေ့စေ့စပ်စပ် ကြည့်သည်။

"လူကြီးမင်း ဘာများ သုံးဆောင်ချင်ပါသလဲရှင်"
မုရှောင်ယွမ်က ကျင့်သား မရသေး၍ ခြေတစ်လှမ်း နောက်ဆုတ်ကာ ဂရုစိုက် မေးမြန်းလိုက်သည်။

"မင်းရဲ့နာမည်ပြောင်က ဒူ‌ဒူလား"
ကောင်မလေးက နာမည်အသစ်ကို ထပ်မေးပြန်သည်။

“ဟင့်အင်း၊ ငါ့နာမည်က မုရှောင်ယွမ်"
သူမ၏မျက်နှာပေါ်တွင် ရှက်ကိုးရှက်ကန်းအမူအရာကို ပြသသည်။

"ဘာလဲ၊ မဟုတ်ဘူးလား"
ထိုစကားကိုပြောလိုက်စဉ် ကောင်မလေးက ယွမ်ကျိုး နှင့် မုရှောင်ယွမ်ကို အကဲခတ်သည်။

“ဘာစားချင်လဲ"
မုရှောင်ယွမ်၏စိတ်ထဲတွင် အစ်မကြီးက လှပသော်လည်း သူမ၏ဦးနှောက်က မူမမှန်ဟု ခံစားမိသည်။

"မီနူး ဘယ်မှာလဲ" မုရှောင်ယွမ် နားလည်နိုင်သော တစ်စုံတစ်ရာကို ကောင်မလေးက ပြောသည်။

မုရှောင်ယွမ်က သူတို့နောက်က ‌နံရံကို အလောတကြီး ညွှန်ပြပြီး စကားပြောသည်။
"ဒါက မီနူးပါ"

"အိုကေ"
ကောင်မလေးက မီနူးကို ကြည့်ကာ ခေါင်းကုတ်နေမိသည်။ မီနူးကို ဖတ်ကြည့်ပြီး တစ်ယောက်တည်း ရေရွတ်နေသည်။
"ဘာမှမရှိဘူး။ ကျင်းလင်မြက်က ဘာလဲ။ အပိုင်းသစ်ထဲကလား"

“သူဌေး၊ ခင်ဗျားရဲ့ဇာတိမြို့က ကွမ်ကျိုးလားဆိုတာ ဖြေပေးပါ"
ကောင်မလေးက တောင်းပန်တိုးလျှိုဟန် အမူအရာဖြင့် မေးမြန်းသည်။

"မဟုတ်ဘူး"
ယွမ်ကျိုးက ပြဿနာကို ဂရုမစိုက်ဟန် အမူအရာဖြင့် ရင်ဆိုင်နေသည်။

သူ အရမ်း စိတ်ရှုပ်လာသည်။

"ကောင်းပြီလေ။ ဒါပေမဲ့ ရှင်က လျိုအန်ရှင်း(လူကြီးမင်း)နဲ့ တစ်ခုခု ဆက်နွှယ်နေမယ်လို့ ထင်နေတာပါ"
ကောင်မလေးက စကားပြောခြင်း အဆုံးမသတ်ခင် စားသောက်ဆိုင် အပြင်ဘက်သို့ ပြေးထွက်သွားသည်။