Ben Ahsen;
"Kendi fikirleri asla ama asla önemsenmeyen Ahsen"
Her zaman başkalarının yönettiği Ahsen
Hiçbir zaman kendi olamayan Ahsen
Paranın gözlerini kör edildiği bir ailede büyüyen Ahsen
Asla gerçek sevgiyi bulamayan Ahsen 🕊️
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
18.Bölüme hoş geldinizzzz Sınır bir süreliğine aynı sayıda Devam edecek satır aralarına yapacağınız yorumlar genellikle kendi tepkiniz olursa hem daha güzel olur hemde sınır daha çabuk dolar. 🎀
18.BÖLÜM
A&H
Yıllar önce
"Aysen,bak benim bebeğimin saçları ne kadar da güzel oldu.Senin bebeğin nerede?"Ahsen yatağından kalktığı gibi oflayarak oyuncaklarının arasına daldı ve hafif kızıla kaçan uzun dalgalı saçlı bebeğini onladar oyuncağın arasından çıkartıp Ecre'nin altın sarısı saçlı bebeğinin yanına yerleştirdi.
"Seninkini de keselim mi benim bebeğimin saçları gibi kısacıo olsun olmaz mı Aysen?"Hızla kaşlarını çattı ve bebeğini kollarının arasına alıp yataktan inince Ecre'de masanın üstündeki makası alıp Ahsen'in üzerine doğru gelmeye başladı.
"Ama lütfen keselim aynı olsun bebeklerimiz."
"Hayır Ecre,bu benim bebeğim ve benim bebeğimin saçları upuzun olacak.Sen kendi bebeğine istediğini yap.Ben istemiyorum."Ecre ayaklarını yere vurup hızla Ahsen'in kucağında ki bebeği kendine çekmeye başladı.
"Hayırrr olacak senin bebeğinde saçları kısacık olacak."Ahsen sonunda dayanamayıp bebeğini yere fırlatıp ağlayarak odasında ki balkona çıkınca Ecre'de bir anlık boşluğa düşüp bir yerdeki bebeğe birde balkona çıkan Ahsen'e bakıp kaldı.
Ahsen başını balkonun korkuluklarına yaslayıp ağlamasına devam edince Ecre'nin içeriye girmesiyle daha fazla başını korkuluklara gömdü.
"Niye ağlıyorsun?Tamam kesmeyiz bebeğinin saçlarını seninkiler gibi güzel ve uzun olur onunki de...Neden yere attın ki bebeği canı yanmıştır onunda."
Ahsen arkasını döndüğü gibi Ecre'nin elindeki bebekleri yere attı ve bağırmaya başladı.
"Süs artık! Sevmiyorum ben seni senin yüzünden annem beni sevmiyor.Hepsi senin suçun babam senin yüzünden gitti.Nefrer ediyorum senden.Sen gök gürültülüsünden korkup,ağlıyorsun diye annem benimle yatmıyor ama bende korkuyorum hemde çok sen üzülme diye tüm eşyalarımı sana veriyor ben üzüldüğüm halde,ikimizde yemek yemediğimiz halde sadece sana yemek yedirmeye çalışıyor bana değil ama benim aç olduğumu biliyor,ikimizde hasta olduğumuz zaman sana annem bakıyor bana ise hizmetliler ya da Melek hoca ben artık çok üzülüyorum tamam mı?Babamı istiyorum hepiniz gidin sizi istemiyorum."
