6. Απο τον Αντρει

426 25 7
                                    

Ο Αντρει μπηκε στον Πύργο χαμένος στις σκέψεις του. Μπερδεμένος από όσα είχε δει.

Ακολούθησαν την Πολυξένη μέχρι που έφτασε σε μια μικρή καλύβα. Κοιταξε τρεις φορές πίσω της πριν τελικά χτυπήσει την πόρτα γεγονός που την καθιστούσε πολύ ύποπτη.

Η πόρτα είχε ανοίξει και μια νεαρή γυναίκα με ένα πονηρό χαμόγελο στο πρόσωπο εμφανίστηκε. Ο Αντρει σκέφτηκε κατευθείαν τα λόγια της Θεοφανως για την κάποια νεαρή.

Η Πολυξένη μπηκε στο σπίτι και βγήκε έξω είκοσι λεπτά μετά.

Η σκέψη του ήταν μια. Μπορεί να ήταν σκάνδαλο και μόνο να του περάσει από το μυαλό, υπερβολικά σκάνδαλο. Αλλά δεν πίστευε ότι η σχέση των δυο γυναικών ήταν μονο επαγγελματική και φιλική.

«What are you gonna do, Andrei?» Η φωνη του Μπακου τον έβγαλε από τις σκέψεις του.

«Δεν είμαι σίγουρος ακόμα, Μπακου».

Άρχισε να ξεσελωνει το άλογο αφηρημένος. Δεν ήταν σίγουρος για το αν θα έπρεπε να μιλήσει ακόμα για αυτό στην Θεοφανω. Δεν υπήρχε κανενα στοιχείο πέρα από την συναντηση τους.

Ο Κανελλος μπηκε μέσα στον στάβλο αλλα ο Αντρει δεν γύρισε να τον κοιτάξει. Φοβούμενος ότι θα δει την αλήθεια στα ματια του.

«Που ήσασταν;» Ρώτησε τον Μπακου.

«Εγώ και Αντρει πήγαμε βόλτα με τα αλογκα», του ειπε χαμογελαστός, αλλά ο Κανελλος δεν ανταπέδωσε το χαμόγελο.

«Θα με αφήσεις λίγο μόνο με τον ανιψιό μου;»

Ο Μπακου έγνεψε θετικα και έφυγε γρήγορα από τον στάβλο. Ο Αντρει παρόλα αυτά αρνήθηκε να κοιτάξει τον Κανελλο. Είχε συγκεντρωθεί στο να αφαιρεί την σέλα από το άλογο όσο πιο αργά μπορούσε.

«Γιατι είσαι εδώ;» Έβαλε τα χέρια του στην μέση του και τον κοιταξε καχύποπτα.

«Τι εννοείς;» Ρώτησε αδιάφορα ο Αντρει.

«Με δουλεύεις Αντρει; Υποτίθεται δεν θα έπρεπε να κατεβείτε όλη την ημέρα από το δωμάτιο. Θα έπρεπε να ήσουν ανάμεσα στα σκέλια της γυναίκας σου αυτήν την στιγμή».

Ο Αντρει τον κοιταξε έντονα αλλά δεν απάντησε τίποτα. Μόνο που ανατρίχιασε ολόκληρος σκεπτόμενος τα λόγια του Κανελλου. Δεν του ήταν δύσκολο να φανταστεί την Θεοφανω να ξαπλώνει μαζί του και καιγόταν μέσα του από την επιθυμία και ας μην το παραδεχόταν στον εαυτό του.

«Έχεις να μου πεις κάτι;» Τον ρώτησε τώρα.

«Οχι», απάντησε γρήγορα ο Αντρει. «Τίποτα δεν έχω να σου πω».

Στον δρόμο προς το φως Where stories live. Discover now