🌺အငြိုး🌺

part 25

လူပေါ်မာနေပြီး အငြိမ်မနေ ဟိုပွတ်ဒီကိုင်နဲ့ အသဲယားအောင်လဲ ချွဲနွဲ့ပြောသေးသည်။ ဒီက လူ ဥပုဒ်စောင့်နေသည်များထင်နေလား။ စိတ်တေက သိပ်ခိုင်ချင်တာမဟုတ်ဘူး။

"အာ့...baby...."

"ခိခိ..."

နားဖျားလေးကို တိခနဲ့လာကိုက်ပြီး ဒီကလူ ကြက်သီးမွှေးညင်းများထသွားသည်ကို တခိခိနဲ့ သဘောတကျ ရီနေလေသည်။

"Baby အပြစ် baby သိ..."

"ဟင့်!! ဘာလုပ်တာလဲ..."

လာဆွတုန်းက လာဆွပြီး ခုမှ ကြောက်ချင်ယောင်ဆောင်နေပြန်ပြီ။

"ဘယ်ထပြေးမလို့လဲ.."

"လွှတ်....dadyနော်..."

"ဘာလဲ ဗိုက်ဆာနေတယ်ဆို...ကျွေးမလို့လေ..."

"ဘာလဲ...မဆာတော့ဘူး လွှတ်...ဆိုဖာပေါ်ပဲ သွားထိုင်တော့မယ်..."

တကယ်..စရုံပဲ စတာ...။
Dady အခြေနေရှေ့ကြိုမြင်နေတာကြောင် ထပြေးရန်ပြင်သော်လဲ ခွထားတာမို့ အလွယ်တကူ ထလို့မရ..ခါးကနေ ကိုင်ပြီးချုပ်ထားသည်မို့ အနည်းငယ်တော့ လန့်မိသည်။ အိမ်မာက အကြောင်းမဟုတ်ဘူး ..ဝန်းထမ်းအဝင်အထွက်များတဲ့ သူ့ရုံးခန်းထဲ...ဟင့်အင်း မဖြစ်နိုင်ဘူး။

"ခုမှ သွားထိုင်မနေနဲ့ ...ထိုင်ချင်ရင် Dady ရဲ့..."

"No...."

"အစတည်းက လာမစသင့်ဘူးလေ..."

"မရဘူးနော်..."

"ရအောင်လုပ်ရင် ရပါတယ်..."

"‌မဟုတ်ဘူးလေ..Dady အလုပ်ရှိသေးတယ်မလား...လုပ်..လုပ်...Dady ပြီးမှ ...."

"အလုပ်က ပြီးသွားပြီ...
အပြင်မာ သွားမစားဘဲ အထဲမာပဲ စားကြမလား..."

"မစားဘူး..."

"စားချင်တော့လဲ သူပဲ..."

"ခုမစားချင်တော့ဘူး...ဗိုက်ပြည့်ပြီ..."

"ကျစ်...ဒါမဲ့ မရတော့ဘူး...Dady က ကျွေးချင်သွားပြီ.."

"မရဘူးနော်..."

"အာ့..."

လည်တိုင်းသို့ တိုးဝင်ကာ ခပ်ပြင်းပြင်း တချက်ကိုက်ချလိုက်သော Dady ...