(Dile te gorina min bı mirin mizginiye yare)
(Kalbin benim mezarım olursa ölüm müjdedir, yarim)
Roni ,n günlüğü "Benim bütün özlemlerim.sana sevmelerim de sana gülmelerim.ağlamalarim da her şeyim sana bana aşkı sorma ben bilmem tanımam....
Bana seni sor
Aşk diye seni anlatırım...
Bana Hayat,ı sorma senden öncesini hatırlamıyorum.. yaşamadım nasıl yaşardı bilmiyorum..
ben hayat diye.. sen güldüğünde yanağında oluşan gamzelerini anlatırım ."ronin günlüğünden bitti...
yazarın anlatimi....
Ömer roni,yi görmeden gitti.. hemşire ona roni,nin uyandıgini söylediğinde Allah var .. dünya yi vermişti...ömer hemşireyi kucağına alıp döndürdü ..."Ömer bey.... Ömer bey durun lütfen ..."Ömer ancak o zaman anladı ne yaptığını ileri geri gitti ... sevinçten gözleri dolup parladı yeni nefes almaya başladı....
Bir,an duraksadı .gülmesi soldu ya yine giderse ya yine birşey olursa ..Ömer kaldıramazdı ki.. yanına gidemezdi .
Ömer korktu elini tutup sevdiğini söylemişti..o an roni,nin kalbi durmuştu.doktor onu duyduğunu ve heyecanlandıgını söylemişti..
Ya Ömer sevgidiği kadının eceli olsaydı dayanır mıydı buna ....
Bir sevdiğini daha kaybedemezdi.hele onun yüzünden olduğu düşünürse hiç dayanamazdi.
Bulmuştu.. Ömer (roniya dilexe)kalbinin aydınlığıni) karanlıkti gönlü oysa kimse bilmezdi.. Ömer göstermezdi o yanını... Herkes Ömer'i vurdum duymaz dertsiz tasasız bilirdi..ama Ömer ,in içinde kırılmış herkese küsmüş bütün sevdiklerinin gideceğini sanan bir çocuk vardı...
Ömer her akşam roni,n ailesi eve gidince hastaneye gelirdi..
Sabah kimse gelmeden giderdi
Urfa'da ki şirkete bakıyordu.normalde xebat bakardı. oraya ama Ömer hem roni,nin yanında olmak için
Hemde o kendine gelene kadar kafasını birşeylerle kafasını dağıtmasi lazımdı.yoksa kafayı yerdi. Herkes akşam iş,ten çıkar eve giderdi.
Ömer roni,ye hastaneye gelirdi,her geldiğinde bir gül getirirdi.. hemşire baş ucuna koyardi. Babası sordu kim bu gülleri getiriyor.
Özlem hemşire .."ablası getiriyor "diyince Mehmet Ağa ses etmemişti..
Özlem hemşire ilk Ömer'in geldi anı hatırladı.
Deli gibiydi dedi, için den
Geçen sene Ömer bu hastaneye sma hastası çocuklar için yüklü bir bağış yapmıştı tanımıştı hemen Ömer'i .. özlem hemşire Ömer bakınca üzülüyordu..Bir çay alıp yoğun bakımın olduğu tarafa yöneldi "Ömer bey alın bu çayı içiniz.." ısınsın"
"Teşekkürler"
"Rica ederim"
"Durumu nasıl varmı bir gelişme"
"Maalesef yok doktor bey size bilgi verir zaten "" birşey sormak istiyorum " Ömer ona döndü "tabi buyrun"
Niye içeri girmiyorsunuz..her akşam geliyorsunuz sabah kadar kalıyorsunuz gül getirip .. roni hanımın kulağına (Ömer sana geldi turna bekletme onu yokluğun onu yok ediyor )söylememi istiyorsunuz siz niye yanına girmiyor sunuz gül,u verip ona söyleyin "
"Olmaz "
" Sesinizi duysa belki kendine gelir"
"Olmaz giremem "
"Burdan da ayrılmıyorsunuz"
" Gidemem burdan "
*Ömer gidemezdi .
Ya birşey olsaydi Ömer nasıl gitsin
Günlerce hiç dinlenmiyordu gözüne uyku girmiyordu.ömer uyuyamıyordu ...içi yanıyordu..
Özlem hemşire"Ömer bey isterseniz dinlenin biraz odanızda "
" sizden birşey rica edicem"
"Tabi "
YOU ARE READING
Malapaşe
Non-Fiction" Biz ne yaşadik turna kiyamet koptu ama kimse ölmedi bizden başka deprem oldu hiç birşey sarsilmadi kalbimizden başka..Acının zamanla bir ilgisi yok. Zaman yaraları iyileştirmez ama çok şey öğretir. Ben bu zamana kadar hayatla ilgili çok şey öğren...
