İntikamını Almam Gerek

Eva

Ne yaptıgımın farkına varıp ayağa kalktım "aptallaşma wordan" bana baktı "neden nefret ediyosun bu kadar" ters şekilde baktım, aptal değilse anlaması gerekirdi."bir de soruyor musun? " 

anlamamıs gibi baktı"o kadının yaptıgı şey yüzden neden ben suçluyum? " iyice sinirlenmiştim "Çünkü o senin annen wordan. Hepinizden nefret ediyorum." mutfağa girdim ve kendime su doldurdum. Nefesım hızlanmıştı o kadar sinirliyim ki onu şuracıkta öldürebilirim.

Biraz sakinleştikten sonra kapının acılma sesini duydum ve salona baktım. Kaıser kapıyı açmıştı,yanına gittim. "Nereye? "
Bana baktı "evime gidiyorum" yüzünü dışarı çevirmişti onu durdurmak istemedim. Havanın ne kadar soğuk olduğunun farkındaydım ama onu durdurmadım. Yavaşça dışarı çıktı ve bana döndü "teşekkürler luna, yaptıgın şeyler için teşekkür ederim en yakın zamanda sana olan borcumu ödeyeceğim" tekrar önüne döndüğünde ona seslendim "arama emrimi kaldırırsan ödeşmiş oluruz" bana son kez baktı "oldu bil, ilk işim bu olucak söz veriyorum" sıcak şekilde gülümsedi.

Bana karşı hala bu kadar nazık olması tuhaftı ama hoşuma gitmişti "görüşürüz wordan" tam önüne dönücekken durdu "görüsürüz calıx" yavaşça uzaklasırken arkasından ona baktım.

İstemeden gülümsediğini fark ettim, adeta aptal gibi sırıtıyordum. Hemen kendimi toparlayıp kaıser gözden kaybolunca içeri girdim.

Şömineye bir odun daha attım, kaıser ın yattıgı yatagımı topladım ama yatagın kenarında kılıcı duruyordu kılıcı elime aldım ve inceledim üzerinde adı kazılıydı özel yapıldıgı çok belliydi.

tamamen kaıser i yansıtıyordu. En yakın zamanda bunu ona geri götürecektim. Tam kılıcı yere koyucakken kılıcın arkasında bır isim daha yazdıgını gördüm.

Raven Diora bu isim çok tanıdıktı fakat kim olduğunu bilmiyordum. Gece olmaya basladıgında kahvemi alıp yatağa uzandım, Kaıser ın kokusu hala yastıgımdaydı. Çok garip hissediyordum miden kasılıyor, kalbım hızlanıyor, normalde olduğumdan kat kat mutluyum ve huzurlu hissediyorum kendimi. Yorganımı üzerime cektım ve kaıser ın kokusu ile beraber uykuya daldım.

Gece uyandıgımda evin etrafında biri geziyordu, sessizce yataktan kaltım ve egılerek camın kenarından baktım, bir kız vardı. küçük 5,6 yaşlarındaydı ,siyah sacları vardı. Birini aradıgı çok belliydi kulübenin işiklarını actım ve kapıyı caldı. Kapıyı actıgımda bana sarıldı,

ne olduğunu anlayamaz şekilde ona baktım "ailen nerde?" bana bakamadı korktuğu çok belliydi kapıyı kapattım ve onu şöminenin önündeki koltuğa oturttum.

koltuğun önünde dizlerimin üzerine indim "bana bakabilir misin? " kız bana baktı güzel masmavi gözleri ortaya cıktı. "İsmin ne?" çekingen şekilde sormuştum, çocuklarla aram iyiydi ama korkmuş çocuklar hep beni endiselendirirdi.

Bana baktı ve konuştu
"Evadne adım Evadne ama annem Eva derdi" sıcak şekilde gülümsedim "annen nerde Eva" bana baktı ve gözlerinin dolduğunu gördüm "o-ormandaydık biri
g-geldi  annem kacmamı söyledi"

ağlamaya baslamıstı ona sıkıca sarıldım"a-ama adam annemi yakaladı" ona baktım "korkma Eva anneni bulucam" kızarmış gözleriyle bana baktı "söz mü?" başımı evet anlamında salladım "söz veriyorum Eva, ama önce sen biraz dınlen olur mu?"

ona baktıgımda kafası öne doğru düşüyordu. Onu kucagıma aldım ve yatağa yatırdım. Saat daha gece 2 olduğu için koltuğu yatağa yaklastırdım kapıyı kilitledim ve koltuğa yatıp biraz uyudum.