It's the Same Old Song (The Runaway Girls Series #4)

Chapter 1

"Pogi talaga ng nasa tarpaulin. Okay lang ma-late kung gan'yang mukha magwe-welcome sa akin dito sa school!" rinig kong bulong ng mga estudyante na nasa likuran ko.

"Feel ko gusto niya akong kastahin."

Umiling na lang ako sa narinig ko bago ako tumakbo papunta sa room namin. Panay ang sulyap ko sa phone ko at sa daanan ko. Bumagal na lang nga ang lakad ko nang makarating na ako sa building ng mga senior high.

Kumunot ang noo ko nang mapansin ko ang pamilyar na pigura na parang naglalakad sa buwan. May headphone pang suot at bahagya pa niyang ginagalaw yung ulo niya na para bang walang hinahabol na klase.

I guess he finally noticed me when he cocked his head in my direction. Slowly, he removed his headphones and smiled at me once more. That damn boxy smile again.

"Yakult?" The fucker even had the guts to offer me a drink!

I grimaced. "Huh? No thanks!"

"Mukha kang uhaw na uhaw. Dalawa naman binili ko kaya sige na sa'yo na."

"Hindi ko kailangan niyan," matigas kong sagot.

Napamura nga lang ako nang marinig kong nag-bell na. 7:30 na! Medyo terror pa naman ang una naming teacher. Kung hindi lang ako kinausap ng kumag na ito baka nakahabol pa ako!

"Huwag ka na magmadali. Nasa dulo pa yung building natin. Kahit tumakbo ka mali-late ka pa rin kaya tipirin mo na lang yung energy mo," swabe niya pang sinabi. Iritado ko siyang nilingon at nakita kong tinusok niya pa ng straw yung yakult na binibigay niya sa akin kanina.

"Here. Drink this." Tinitigan ko lang yung inaabot niya sa akin. Napansin niya yata na wala akong balak kunin iyon kaya hinawakan niya ang kamay ko at pinatong doon ang yakult. "Inumin mo na. Yakult everyday. Everyday okay."

Padabog kong binawi ang kamay ko bago ako sumimsim sa yakult na binigay niya. Lumawak naman ang ngisi niya nang makita niyang ininuman ko iyon. Hindi na lang ako nagsalita dahil may point naman siya. Late na rin naman ako kaya wala na akong magagawa.

"Thanks."

"Huh? Ano iyon? Hindi ko narinig?"

Pumanhik na ako hanggang sa makarating kami sa third floor. Tinapon ko na lang muna sa malapit na basurahan yung yakult dahil nakakahiya naman kung late na nga ako tapos may bitbit pa akong yakult.

"Bakit ka sumusunod? Hindi dito yung room niyo, ha?"

"May ibibigay lang ako sa teacher niyo. May inutos siya sa akin kahapon," sagot niya.

Ramdam ko ang mga mata ng kaklase ko nang makarating ako sa pinto pero alam kong hindi iyon dahil sa late ako kung hindi dahil sa lalaking kasama ko.

"Regalado, late ka. May bawas ito sa attendance points mo, ah?"

I nodded. "Pasensya na po."

"Ah, pasensya na po Ma'am Corpuz. Kasalanan ko po iyan kasi nagpatulong po ako kay Regalado kanina dahil nasa klase niya po kayo." May kinuha naman si Vance sa bag niya na mga papel. "Ito na po yung pinagawa niyo sa akin kahapon. Sinamahan niya po ako kanina na magpa-print niyan para maihatid ko dito."

Narinig ko naman ang impit na hiyawan ng mga kaklase ko. Kumunot ang noo ko bago ko nilingon si Vance. And for the third time, he flashed me his boxy smile. Kinindatan niya pa ako bago niya nilapitan si Ma'am Corpuz.

"I don't need the saving," bulong ko nang makabalik siya sa kinatatayuan ko.

"My fault. Papansin kasi ako sa crush ko, eh. Ayan tuloy na-late siya," nakakaloko niya pang sagot.