Bora

31 4 1
                                    

•Bora
İyimisin? "Evet iyiyim Teşekkür ederim" Adaya yaklaştım ellerini tuttum. "Ada ben üzgünüm gerçekten seni çok seviyorum" Ada bir adım yaklaştı. "Bora bende seni çok seviyorum ama sana güvenebilirmiyim bilmiyorum." Gülümsedim ve Adaya sarıldım oda bana sarıldı. "Sana söz güvenini kazanmak için her şeyi yapıcam." Ada daha sıkı sarıldı. "Yemek yapmıştım açmısın." Diyerek sarılmayı bıraktı. "Senin elinden hiç yemek yememiştim. Aç değilim ama yerim" gülümseyip koltuğu gösterdi. "Otur lütfen geliyorum hemen. 5-10 dakika sonra elinde iki tabakla geldi. "Şey aslında annem gil olmadığı için sevdiğim bi yemeği yaptım." Diyerek tabağı uzattı kremalı tavuklu makarna. "Ada bende bunu çok severim biliyor muydun?" Ada şaşkın gözlerle bana baktı. "Cidden mi?" "Evet" tadına baktım. Ada yorum yapmamı beklermiş gibi gözlerini benden ayırmadı. "Ada fazlasıyla güzel olmuş yiyince iştahım açıldı." Gecenin geri kalanını sohbet ederek bişeyler yiyerek geçirdik. Sonrasında Ada bana salonda yatak hazırladı. "İyi geceler" diyerek odasına çıktı. Bense salondaki yatağıma yattım ve inanın uzun zamandır uyuduğum en rahat uykuydu geceleri düşünmeden uyudum. Adaya kendimi nasıl affettireceğimi, pişmanlığımı düşünmeden uyudum. Çünkü beni affetmişti üstümden kocaman bir yük kalkmıştı Adaya olan duygularımdan artık korkmuyorum. Onu seviyorum.

Öncelikle hepinizden çok özür dilerim bölümü biraz geç attım yoğun günler geçirdim. Yazmaya pek vaktim olmadı o yüzden kusura bakmayın sizleri seviyorum 🫶🏻

Bilinmeyen Mesaj Where stories live. Discover now