ချီချန်အန်း မီးပိတ်လိုက်တာကို မြင်လိုက်ရတော့ ရွှီလော့ယန် စောင်အောက်မှ ပြန်ထွက်လာပြီး ချီချန်အန်းရဲ့ အုံ့ဆိုင်းနေတဲ့မျက်နှာကို မှိန်ပြပြ နံနက်ခင်းအလင်းရောင်အောက်ကနေ ကြည့်ရင်း သူ့လက်ကိုင်ဖုန်းကို မတွေ့ကြောင်း သတိရမိသည်။

သူနိုးလာတုန်းက ဝမ်ယွိရှင်းရဲ့ နာမည်ကို စောစောက တံခါးပေါက်နားကနေ ကြားလိုက်ရတာကိုသတိရလိုက်ပြီး "ကျွန်တော် တစ်ခုလောက်မေးချင်သေးလို့ အဲ့ဒါပြီးရင် အိပ်လို့ရပြီ"

ချီချန်အန်းရဲ့အသံက သူ့ဘေးကနေနီးကပ်စွာ ထွက်လာသည်။

"ကောင်းပြီ မင်းဘာမေးချင်တာလဲ"

"ကျွန်တော် စင်နောက်မှာ မူးလဲပြီး အခြားဘာမှ ဆိုးဆိုးရွားရွား မဖြစ်ခဲ့ဘူး မဟုတ်လား"

ချီချန်အန်းထံက 'အမ်း'ဟုအသံထွက်လာပြီး "ဘာမှမဖြစ်ခဲ့ဘူး တစ်ခုခုဖြစ်သွားရင်လည်း ကျန်းသုန့်က အဲဒါကို ရှင်းပေးလိမ့်မယ်"

စိတ်ထဲမှာ ကြမ်းတမ်းတဲ့ အတွေးတစ်ခုပေါ်လာသော်လည်း ရွှီလော့ယန် နောက်ထပ်မေးခွန်းထပ်မမေးဖြစ်တော့ချေ။

အခန်းက တစ်ဖန်ပြန်လည်တိတ်ဆိတ်သွားပြီး ရွှီလော့ယန် သူ့မျက်လုံးများကိုမှိတ်ထားသော်လည်း သူ့စိတ်မှာ မျိုသိပ်ထားတဲ့စိတ်လှုပ်ရှားမှုတစ်ခုဖြစ်နေလေသည်။

သူသဘောကျတဲ့လူက သူ့ဘေးမှာ လဲလျောင်းနေပြီး သူ့အသက်ရှူသံကို ကြားနေရတဲ့အချိန်မှာ သူဘယ်လိုလုပ်ပြီးအိပ်နိုင်မှာလဲလို့...။

သို့ပေမယ့် အိပ်ဖို့ကြိုးစားနေတဲ့ ချီချန်အန်းကို အနှောက်အယှက်ပေးမိမှာ စိုးရိမ်တာကြောင့် ရွှီလော့ယန် သူ့ကိုယ်သူ မလှုပ်မိအောင်သတိထားရင်း တခစ်ခစ်အသာတိုးတိုးရယ်မောနေမိပေမယ့် တစ်နည်းနည်းဖြင့် သူအိပ်မနေတာပေါ်သွားလေသည်။

"နျောင်နျောင် အိပ်မပျော်ဘူးလား"

'နျောင်နျောင်'ဆိုတာကိုကြားလိုက်ချိန်မှာတော့ ရွှီလော့ယန် သူ့စိတ်ထဲမှာ ဘာကိုမှ မထိန်းချုပ်နိုင်တော့ပေ။

"အင်း၊ ကျွန်တော်နည်းနည်းအိပ်မပျော်ဘူး''

ထို့နောက် သူ့ရဲ့ သတ္တိကို စုစည်းလိုက်ပြီး ဝါကျရဲ့ ဒုတိယ တစ်ဝက်ဖြစ်တဲ့ "ကျွန်တော်.....ကျွန်တော် အိပ်ပျော်ဖို့ ကြိုးစားရင်း ခဏလောက် ဖက်ထားလို့ရမလား ကျွန်တော် အိပ်လို့မပျော်လို့" ဟုပြောလိုက်သည်။

ငါကနေ့တိုင်းအချိုတွေကျွေးနေတယ်တဲ့Where stories live. Discover now