KABUK / Yarı Texting

0.2

İşler, Aslı için mükemmel gidiyordu. Şimdiden beklediği o reaksiyonu almış, Asaf'ın popülerliği artmaya başlamıştı. Onun bundan çok hoşlanmadığının farkındaydı ama yapacak bir şey yoktu. Tekrar aynı üne ve sevgiye kavuşmak için kendisini bir süre unutacak yeni kimliğine alışacaktı.

Asaf çekim için hazırlanırken sessizdi, aynı anda hazırlanan erkek oyunculardan biri makyaj ekibindeki kızlara zorluk çıkarıyor alenen küçümsüyordu. Sessiz kalmak istemiyordu ama yeni geldiği bu yerde çıkıntılık yapmak da istemiyordu. Henüz kimin neyi ne amaçla yaptığını anlamamıştı.

Makyajı hızla bitiren kız eşyalarını toplayıp hızla ayrıldı karavandan. Oyuncu ise " Bir şey becerdikleri yok, sözde kadınlar makyajdan anlıyor diyorlar ama bir pudra sürmeyi bile bilmiyor. Geçen sahnede hep parlıyordu yüzüm. Yapamıyorsan ne işin var burada!"

Asaf sessizliğini bozmadı ve baş selamı ile oradan ayrıldı. Dışarıda makyaj yapan kızı ağlarken bulmak iyice canını sıkmıştı.

Sahne bu kez kavgalı değildi ama racon kesmeliydi. Başrol oyuncu ile birlikte silah odasına girmiş düşmanlarını nasıl yeneceklerinin planlarını yapıyorlardı. Arka planda parlayan silahlar sahneyi daha etkileyici kılıyormuş, yönetmen öyle söylüyordu.

Sahne tek seferde çekildi ardından teker teker yakın çekimleri alındı, yönetmen sahneden ve hızdan oldukça memnun görünüyordu. Oda hazırken bir sonraki bölümün sahnesini de çekeceklerdi. Silahları uzun kutulara koyup kapattılar en üsttekinin kapağını açık bıraktılar. Ve sahne çekilmeye başladı.

Asaf kapıdan girip içerideki adamlara "Silahların hepsi kontrol edildi mi, problem istemiyorum." Dedi. Adamlardan biri " Edildi abi, problem olmayacak." "İyi, birazdan Baran gelir hazır olun." Yönetmen kestik diyince durdular. Yakın çekimi alıp Baran karakterinin gelmesini beklediler. Karakter son derece ağır abi tavırlarıyla içeri girdi. Asaf ile karşı karşıya geldikleri anda silahlar çekildi ve ortalık yine savaş alanına döndü. Sahne bittiğinde yönetmen o kadar memnundu ki, defalarca tebrik etti. Ama Asaf kusmak üzereydi. Karavana dönüp hazırlandı, sokakta çekilecek 1 sahnesi daha vardı bugün. Makyöz kız geldi sahne hazırlığı için, Asaf utandı. Kız çok mutsuz ama oldukça profesyonel davranmaya çalışarak pudra ve kapatıcıyı sürdü. Gözlerine kahverengi kalem çekip dağıttı böylece Asaf'ın kahverengi gözleri daha da parlamıştı. Kız işini bitirdiğinde Asaf teşekkür etti. Kız başını sallayıp gitti.

Sahnenin planı Asaf ve başrol oyuncusunun, Baran karakterinden intikam almasıydı. Asaf'ın sağ kolu olan adamı çatışmada öldürülmüştü ve o da bunu yapanlara ceza verecekti. Başrolle birlikte arkasında 100e yakın adamla mahalleye giriş yaptılar, düşmanlarını tuzağa düşürmüşlerdi çoğu silahına davranamadan kurşun yiyip yere yığılmıştı. Asaf ve başrol kurşun geçirmez gibi son derece artistik yürüyerek Baran'ın mekanına girdi. Adamı kıskıvrak yakaladılar ve sahne bitti.

Asaf akşam eve döndüğünde Aslı'yı aradı. "Gerçekten bu projeyi neden aldın Aslı abla? Dayanamıyorum, o koca koca ünlü isimler set çalışanı kadınlara nasıl davranıyor biliyor musun? Ya da bu ülkede kanun nizam yokmuş gibi 100lerce adam ellerinde silahlarla dolaşabilir izlenimi veren sahneler ne kadar da muhteşem(!) değil mi?"

Aslı sıkıntıyla nefes verdi " Biliyorum, ama sana söyledim bu proje geçici ve senin tekrar eski popülerliğine kavuşman için gerekli. Biraz daha dayan  ve hata yapma." diyerek telefonu kapattı. Daha uzun konuşurlarsa Asaf'ın haklılığı sebebiyle bu yoldan vazgeçecekleri biliyordu.

Asaf ne yapacağını bilemez şekilde oturuyordu. Telefonu aldı, yine bir sevgi seli ve övgü yağmuru vardı. Aklına o hesap geldi, kovmuştu ama şimdi yazmak istiyordu. En azından birileri suratına gerçekleri çarpabilirdi. Hesaba yazdı gerçi cevap vermeyebilirdi sonuçta hesabı sırf ona yazmak için aktifleştirmiş sonra da ona saydırmıştı. Asaf kovunca da kapatıp gitmiştir belki.
Yine de yazdı.

@ asafgulce: Bugün bana kızacağın bir şey olmadı mı?

Aradan 4 dakika geçtiğinde cevap geldi. Asaf heyecanla telefonu aldı.

@ sunshinerosece: Oldu ama yazmaya bile değmez diye düşündüm. Halinden memnun görünüyordun.

@ asafgulce: Oradan bakınca öyle mi görünüyor?

@ sunshinerosece: Buradan bakınca kaybolmuş görünüyorsun. Neden yazıyorsun en son kovmamış mıydın?

@ asafgulce: Eleştirel iç sesim gibisin, kayboldum.

@ sunshinerosece: Fark ediliyor, iyi misin? Gerçekten senin için üzülüyorum.

Asaf da kendi için üzülüyordu.

@ asafgulce: Değilim. Ben bu değilim.

@ sunshinerosece: Tiyatro da çok mutluydun. Sahne kapanıp insanları selamlarken gözlerinin içi parıl parıldı.

@ asafgulce: Oyunlarıma gelmiş miydin?

@ sunshinerosece: Evet, birçoğuna.

@ asafgulce: 17 yaşında kalmamış sanırım fan durumu

@ sunshinerosece: Artık fan değildim, destekleyen ve seyredendim.

@ asafgulce: Teşekkür ederim.

@ sunshinerosece: Neden?

@ asafgulce: Hala buradaysan yine de o kadar kötü biri değilmişim dememi sağladığın için.