Μερος Α

17 3 0
                                    

-όχι ,όχι μην φύγεις μπαμπά σε χρειάζομαι.

Ξύπνησα από έναν κρότο που ακούστηκε έξω από το παράθυρο μου.Κάποιος μεθυσμένος θα είναι σκέφτηκα ήταν τέσσερις το χάραμα πρωί Κυριακής. Δεν δούλευα εκνευρίστηκα που κάποιος με ξύπνησε το χάραμα. Τα μάτια μου ήταν δακρυσμένα από το όνειρο, ξανά έζησα την στιγμή που ο μπαμπάς μου ,πεθαίνει στην προσπάθεια του να προστατέψει ένα κορίτσι από τον απαγωγέα. Ο πατέρας μου ήταν αστυνομικός. Εγώ σπούδασα εγκληματολογία εξαιτίας του ,δεν πρόλαβε όμως να με δει να σπουδάζω καθώς πέθανε όταν ήμουν 17.Πλέον δουλεύω στο γραφείο της Σύλβιας που έχει να κάνει με την προστασία γυναικείων από την ενδοοικογενειακή βία.

-Βαλέρια ...
Άκουσα το όνομα μου ,κάποιος ψιθύρισε το όνομα μου. Μπα η ιδέα μου θα είναι , είμαι τόσο κουρασμένη.Ας ξανά κοιμηθώ.



Ξύπνησα το πρωί ,η μαμά είχε άδεια σήμερα.Ναι θα περνούσαμε την μέρα μαζί.
-Καλημέρα !
-Καλημέρα μικρή μου Βαλ.
-Μαμά να σε ρωτήσω κάτι;
-Ναι καρδιά μου ,τι είναι ;
-Χθες το βράδυ άκουσες τον κρότο απ έξω ;Επίσης χθες το βράδυ με φώναξες ;
-Όχι ,μικρή μου ,δεν άκουσα τίποτα και πως να σε φωνάξω όταν κοιμήθηκα τον ύπνο του δικαίου ; Έγινε κάτι;
-Μπα όχι μωρέ θα ήταν η ιδέα μου.
-Σκεφτόμουν μήπως πηγαίναμε εκείνη την εκδρομή που λέγαμε.Εφόσον δεν δουλεύω και έχω άδεια πιστεύω θα κάνει καλό και στις δυο μας τι λες ;
-Μέσα!

Εγώ και η μαμά μου όταν πλησίαζε η περίοδος της δολοφονίας του πατέρα μου πηγαίναμε πάντα εκδρομή στο αγαπημένο του μέρος στο Golden Bay.
Την χρειαζόμασταν αυτή την εκδρομή ,η μαμά ίσως περισσότερο ,της έλειπε ο μπαμπάς ήταν μαζί από το Λύκειο.

Ήμασταν στο αμάξι ,ακούγαμε μουσική ,κοιτούσαμε την θέα στο δρόμο όταν ένιωσα κάποιον να μας ακολουθεί ,μπα σκέφτηκα ξανά τώρα έχω αρχίσει και γίνομαι παρανοϊκή.

-Όλα καλά Βαλ;
-Εμ....ναι
-Γιατί άργησες να απαντήσεις ;
-Δεν ξέρω πως να το πω μαμά αυτό αλλά έχω ένα κακό προαίσθημα.
-Θες να μιλήσουμε για αυτό;
-Ίσως αργότερα.
-Εντάξει μικρή ,σε λίγο φτάνουμε.

Φτάσαμε και οι δύο εξαντλημένες είπαμε να πάρουμε έναν γρήγορο υπνάκο πριν πάμε να κάνουμε τα πράγματα που κάναμε με τον μπαμπά.

Σύλβια :Αύριο δεν είναι ανάγκη να έρθεις στην δουλειά ξέρω ότι είναι η ημερομηνία που πέθανε ο μπαμπάς σου , η μαμά σου σε χρειάζεται !

Αυτό ήταν το μήνυμα που μου έστειλε η Σύλβια (κολλητή και αφεντικό μου).

-Μαμά ,μαμά .
-Τι έγινε ;
-Έχω και εγώ αύριο άδεια ,θα είμαστε και αύριο μαζί.
-Τέλεια άρα έχουμε δύο μέρες στην διάθεση μας !

SOUL KILLERWhere stories live. Discover now