He fell first but I fell harder?

CHAPTER 6

Era's POV

Ang saya ng araw ko ngayon, parang ayaw konang umuwi.

Char!!

"Bye eraaaaaaa!!" Paalam nilang lima.

"Hmm.. byee!!" Paalam korin bago tumalikod, sumama sila sa may bahay ko at ng makapasok ako ay..

"Abat may plano kaparin palang umuwi ano?!" Inis na salubong ni mama na magkadikit ang dalawang kilay.

"Ma, niyaya lang ako ng NEWFRIENDS ko." May diin na sabi ko.

"EH BAT KA NGA GINABI?! IKAW NA BATA KA! PAG-IKAW NADISGRASYA ANO NALANG ANG GAGAWIN KO?! IKAW ANG PÀPATAY SAKIN! NAKU! HINDI KA NGA MAKAPAGLABA NG SARILI MONG—"

"MA!!!!!!!!"

"oh? Bat kapa umuwi? Kala ko dun kana titira sa mall." Biglang sulpot ni Kuya.

"Panung?"

"Nakita kita sa Mall kanina, hay nako. Dika nagpapaalam lakwatya ka ng lakwatya!" usal nya.

Luh? Nakita naman pala ako bat di sya lumapit?!

Umakyat nako para makaligo at para makakain narin pagkatapos.

Pababa nako ng bigla kong narinig ang isang pamilyar na boses ng isang lalaki.

"Kukunin kona ang anak ko sainyo!"
Sigaw ng lalaking pamilyar ang boses.

"Anong anak?! Ikaw ba ang nagluwal?! Ikaw ba ang umire?! Ikaw ba ang nakalunok ng pakwan ng Syam na Buwan?! "Galit na sagot ng babae.

" Hindi, pero tayong dalawa ang Gumawa sakanya! " ay.

Sumilip ako para tignan kung sino ito at napa sibangot ng makita kung sino ito.

"Ano nanaman bang ginagawa mo dito? Daniel?" Inis kong bungad dito.

"Daniel?! I'm your father not your friend!" Umuusok ang ilong na sabi ng tatay kong babaero.

"Tsk!tsk!tsk! Di kana tuloy ginagalang ng anak mo." Singit ni kuya, sa tatay namin.

"My son–"

"I am not your son." Madiin nyang sabi.

Kita sa mukha ng tatay namin ang pagkadismaya. Matapos kaming iwan ay kukunin kami kay mama, para ano?! Pagsilbihan ang mga kapatid naming mukhang syokoy?!

Na-uh.

+💗Vote ka naman dyan! Edi wag!