GERİ DÖNMEMELİ
Herşeyin ayrı bir tarafa dağıldığı sulardayım. Yüzüyorum,yüzüyorum ama nereye yüzdüğümü bie bilmiyorum. Göremiyorum. Pis sulardayım. Bildiğim tek bir şey ,bugün benim doğum günüm ve tek başıma kutlamak zorunda olduğum. Tek başıma
Kimsesiz gibi.
Ben zaten...
Ben zaten kimsesiz oldum ki.
onlar sayesinde.
Annem ölmeden önce bana bir söz verditti. Her kelimesiyle,her hissettirdikleriyle aklımda konuştuklarımız. Bana dediki. ''Benim bu halimi sakın unutma ,Balığım. Sakın. İntikam almak için benim bu halimi unutmaman gerekiyor. ,Çünkü eğer unutursan öfken yok olur. Sana ihtiyacımız var,neslimiz için sana ihtiyacımız var.'' bir iki saniye gözlerini yumup açtıktan sonra tekrar konuşmaya devam etti. ''Bana söz ver ,Balığım. Bizm için yaşayacaksın, insanların neslini tüketmek için elinden geleni yapacaksın. Yaşamak için bize ihtiyaçları olduğunu anlamadan olmaz. Sen yaşayacaksın. İntşkamımızı alacaksın. Hepimiz için. Söz mü?'' Annemin nefret dolu sözlerinin üstüne hiç düşünmeden, söz vermiştim kabul ediyorum diye ama şimdi görüyorum ki sözümü tutamayacağım. Kendi doüum günümün ölüm günüm olacağını hiç düşünmezdim. Ama şimdi düşünüyorumda neslimin belki sonuyum belkide benden başka bir iki balık daha vardır ama onlarda pek dayanamaz. Niye biz insanları kendimizden mahrum bırakarak intikamımızı almıyoruz ki sonuçta onların bize ihtiyacı var bizim de yüzebilmeye. Nefret ettiğim insanların şöyle bir sözü var. ' Cinderella ayakkabısını almak için geri dönseydi asla prenses olamazdı' Ben şimdi huzurlu bir şekilde ölücem doğum günümde çünkü eğer geriye bakarsam insanlardan intikamımızı alamam.
Ne de olsa intikam soğuk yenen bir yemektir.
