İntikam Bedelleri

21.BÖLÜM/Yaralanma

Bu ne saçmalık!

"Çok uzun yol değil mi?" benden önce yürümeye başladı."Ya da çok kısa?"

"Hızlı olursak kısa olur." kafamı sallayarak yanında yürümeye başladım.Her an hazır olmalıydık çünkü burada duyduğumuz kadarıyla teröristler vardı.

Bu itler ise insanları zorla kullanıyor ve sonrasında böbreklerini satıyor o parayla ise PKK örgütlerine silah parası olarak gönderiyorlardı.

Şerefsizler işte!

Konuşmadan ve dikkatli bir şekilde 1 saatten fazla yürüdük.Abim ve diğerleri o girdikleri mağaranın yanındaki mağaralarıda kontrol ediyorlardı.

Biz iki kişi olduğumuz için ve buradaki mağaralardaki aramalarda bitsin diye bizi buraya göndermişti.En güvenli mağarlarında burada olduğunu öğrenmiştik.

"Bilge dikkatli ol küçüğüm." birde küçük demese iyi olacaktı."Elimi tutmak ister misin kaybolma."

"Çok komiksin." bana doğru uzattığı eline sertçe vurdum."Tutmak istemiyorum pis elini!"

"Uyurken öyle demiyordun ama sen bilirsin." abim bizi bu uzaklıktan bile duyabilirdi ne de olsa fil kulakları vardı.

"Ne diyormuşum?"

"Elimi bırakma diyordun." demiştim sanki ama sanki... Demiştim."Gel hadi bitsin şunlarda gidelim."

Yolun geri kalanında ise ona küsmüş şekilde ellerimi koluma sıkıştırarak yürümüştüm.

Küstüm işte!

"Bilge eğillll!" hızlıca eğildim.Kurşun kafamın üzerinden geçmişti.Nefes nefes kalmıştım."Saklan bir yere ve sakın çıkma."

Tabikide böyle yapmayacaktım.Bir Kaya'nın arkasına geçerek sarjzorumu kontrol ettim.

Doluydu.

Hiç düşünmeden kayanın arkasından çıkarak silahımı adamların birine çevirdim.

Yediğim kurşun darbesiyle silahı elimden düşürdüm.Kayanın arkasına karnımı tutarak zorlukla saklandım.

Demişti! Çıkma demişti!

"Bilge!!! Bilge!!" ayrı düşmüştük.Yanıma gelmeye çalışsa adamlar onu görür ve onada sıkabilirlerdi."Nerdesin?"

"Gelme Boran!" silah seslerinin susmadığını biliyordum ama benim zihnimde susmuştu.

Boran'ım sesini bile duyamıyordum.

Gözlerimin önü kararırken gözlerimin önünden Boran ile birlikte geçirdiğimiz zamanlar geçti.

Dün geldikleri isteme gecesiii...

Sabaha kadar uyuyamamıştım mutluluktan.Onun gecesi ise heyecandan.

İki günün yorgunluğunu şuan şuracıkta uyuyarak geçirmek istedim bir an.Gözlerim bu istek ile kapanırken yanımda heraketlenme hissettim.

"Bilge!" ellerimi karnımdan geçti."Lan! Şerefsizler!" çantamı çıkardı sırtımdan."Gözlerini kapatma."

Sözleri üzerine direnç gösterdim kapanan gözlerime karşı ama nafile o benim yaramı sarmaya çalışırken benim gözlerim kapanıyordu.

"Bilge hayır! Kapatma gözlerini!" sesini duyamaz oldum."Lütfen kapatma gözlerini." ağlıyordu.Boran ağlıyordu.

"Boran?" güçlükle konuştuğumda ağzımdan kanlar sıçradı."Ağlama." daha çok kan etrafa sıçradı.

Bulanıkta olsa silahını eline alarak sıktığını gördüm.Yani gitmemişlerdi.