3.Bölüm/İç ses

936 38 7
                                    

Bilgilendirme:böyle yazdıklarım Gülce'nin iç sesi.

⬜⬜⬜⬜⬜⬜🪼🎡⬜⬜⬜⬜⬜⬜

Gözlerim 2 gün boyunca yüzbaşıyı aramış ama hiçbir yerde bulamamıştı.

Aynı yerdeydik buna rağmen görememiştim onu.Neden görmek istiyordum ki?

Görmesem ne olacaktı ya da ne olamayacaktı?

Kolyeyi unutma Gülce kolyeyi unutma.Elim istemsizce kolyeye gitmiş.Varlığıyla içime bir sıcaklık ulaşmıştı.

Belki de o değildi.Ve ben bu durumda göz önünde bulundurmak zorundayım.

Kolyenin hikayesi aklıma geldiğinde içindeki sıcaklık ile gülümsemem peş peşe uğruyorlardı kalbime.

Bu kolyeyi tam 8 yıl önce onu beklemem şartıyla bana vermişti.O zamanlar çok küçük,aklı başında olmadan yani ergence davranıyorduk.

En azından ben öyleydim.

Yüzünü hatırlamıyorum.Hatırlasam da bişi değişmeyecek.Sonuçta aradan ne kadar süre geçmişti.

Görsem bile belkide tanıyamazdım.

Bende ona tanıdık geliyormuydum acaba?

O da böyle hissediyor muydu?

Aramızdaki bu düşmanlığa rağmen beni sevecek miydi?

Eğer oysa...

Onun olmasını istermiyim bilmiyorum ama o beni isetemeyecek.

Beni kimse sevmedi o nasıl sevecekti?

Bunu ondan da bekleyemezdim ki.

Eğer kolyeyi boynumda taşırsam ise bir gün karşıma bir şekilde çıkacak, evlenecektik.

Hiç tereddüt etmeden kabul etmiştim.
Boynumda sonsuza kadar saklayacağımı söylemiştim.

Kolyenin bana ait hikayesi buydu aslında evlenme teklifi gibi bir şeydi.

Kolyenin onda neden olduğunu ve bana neden verdiğinin bilmiyorum.He bir kimin kolyesini olduğunu.

Böyle değerli ve tek olan bir kolyeyi o alamazdı sonuçta.
Kaç yıldır bekliyordum ama daha da gelmemişti.

Bunca yıldan sonra karşılaşsak bile birbirimizi tanıyacağımızdan emin değilim.Tanımam galiba.Tanıştığımız da ben 10 o 18 yaşındaydı.Şimdi ise ben 25, beklediğim adam ise 33 yaşında.

-Seni kandırdı,o asla gelmeyecek.

-Gelecek söz verdi.

-Safsın.

-Hayır,çok aşığım.

-Bu aşk başına bela açacak.

-Belasına bile razıyım.

-Aygen bunu bize yapma.

İntikam Bedelleri Where stories live. Discover now