The Youngest Anonni 2

Chapter 11

Habang ako ay nag papahinga sa bahay na aking tinuluyan na sinabi ni lu may natangap akong email na galing kay aiyh.

Lhangga in this chaotic word you are peace that i want. You gave me reason to fight and be strong and brave sa lahat ng challenges nahaharapin ko pero ang mawala ka ng tuloyan? No i can't! pano ako mag papakakatatag kung alam ko i'll never have a chance to meet you? Nag-uusap pa tayo kahapon nanenermon kapa nung gabi nagagalit kapa sakin kasi ganito ganyan gusto mo mag act ako like a professional nurse and act like a lady kasi ayaw mong ihate at utoin ako ng iba "shao fie" tulad ng dati bumalik ka? Kaya babalik ka din diba? You know I'm so blessed to be love by someone like you yet destiny is unfair i just want to be with you. You are my joy and pride my strength and weakness Lhanggaaa miss na miss na kita pleasee magiging selfish muna ako lhangga ha hindi ko pa kayang mamaalam sayo andami kong plano kasama ka Sorry kung isip bata ako minsan ha Sorry kung yun ang pinoproblema mo sa akin diba Ihang madami kapa ituturo sa akin? Kaya bangon kana jan pleasseee▲ Ihang Iloveyouu so much at gusto kong malaman mo this love i have for you will never fade. You will always have me love at ikaw lang ang pweding mag may-ari. My Captain/Commander Lt. Col Red Zypher Lim Iloveyou so much to the moon and back and you know that. Hihintayin kita Ihang dahil ayaw ko parin maniwala i'll never have a chance to meet you and be together Ihangga So please wake up na po mag aaral patayo 2yrs yung sayo tas 4yrs po sakin oh diba mag ka sunod lang tayo oh Gustong gusto na kita makita at makasama Ihanggggga, bangon na po haa I love you mahal ko.

Humagulhol ako sa mga nabasa ko, naiinis ako sa sarili ko ang selfish ko sa mga ginawa pinag sisihan ko ang lahat! Sinuntok ko ang pader sa aking giliran sumigaw ako ng sumigaw nag wala ako sa kwarto ko duguan ang aking mga kamay dahil sa pag kakasuntok ko sa pader.

" Mamhe kooooooo!!!"" umiyak ako ng umiyak

Umiyak ako ng umiyak hangang sa nakatulok ako, at nagising ako na walang lakas na namamaga ang mata bumangon ako at kinuha ang cellphone na aking binili, gumawa ako ng isang email na hindi makikilala.

" Hi" Chat ko sa email ni aiyh
-
Subrang dilikado ang aking ginawa dahil hindi ko alam kong may nag lolocate ba sa akin or may naka bantay, wala na akong pakialam sa mga iyon gusto kong mga chat kay Aiyh miss na miss kona kasi ito hindi kasi ako sanay na hindi ko sya nakakausap.

Ilang araw pa bago nag reply ito
" Hello, yes sino po sila" Anya nito sa reply ng aking email

Mayasaya ako dahil nag reply ito,
"Yes I know you" reply ko ulit sa kanya
"Huh! Sino ka po?"

At hindi na ako nag reply sa kanya dahil takot ako at baka kasi ma locate ako gamit ang email nya, basta ang importante nakita ko ang mga chat nya masaya na ako dahil doon.

Habang ako ay nag luluto tumawag sa akin si rusty

" Red asan kana" masaya itong nagb sasalita
"Tila ba'y masaya ka ngayon" Anya ko
" Red na aprobahan na yung warrant of arrest ni puti kahapon at tatangalin na ang order killing" balita nito.
" Talaga ba! So pwede na akong lumabas"
" Oo pero hindi pa ngayon mag hintay ka lang ng mga ilang araw" Anya nito

Ang International Criminal Court ay naglabas ng warrant of arrest para sa Pangulo ng Russia na si Vladimir Putin para sa mga di-umano'y mga krimen sa digmaan na kinasasangkutan ng mga akusasyon na ang Russia ay puwersahang kinuha ang mga batang Ukrainian.

Ang hakbang ng korte ng kriminal ng The Hague ay nagmarka ng isang makabuluhang hakbang, na humihiling ng pag-aresto sa isang nakaupong pinuno ng mundo, habang ang maraming mga paratang sa krimen sa digmaan ay umaakyat laban sa Russia habang ang digmaan nito sa Ukraine ay nagpapatuloy. Ngunit kinilala ng mga analyst na maliit ang pagkakataong arestuhin si Pangulong Putin.

Midyo na dismaya ako sa mga balitang na tuklasan ko pero ang balitang hindi gagalawin ni putin ang organisasyong NATO ay nag bigay sakin ng pag-asang makalaya.

Bumalik ulit ako sa france kung saan nandoon sila rusty nag byahe ako ng tatlong araw galing sa milan papuntang france.

" Red!" Salubong nito sa akin
" May taong gustong makita ka!" 
" Ha sino"

Lumabas sa sasakyan ang pinaka mamahal kong kaibigan na si boss

" Bosss! miss na kita!" Tumakbo ako at niyakap agad ito
" Ano ba wag mo akong hawakan!" Anya nito
_
Tinignan ko sya at tila ba ay galit ito
"Sorry na boss kong nilihim ko sayo lahat"
" Ang selfish mo!"
-
Umalis ito at sumakay sasakyan, hindi ako nito pinansin hangang pa puntang hotel.
Mag kagalit kaming dalawa dahil aming mga mission mataas ang mga pride namin sa isat - isa hindi kami mag kabati kahit anong gawin nilang pag sususyo na mag ok na kami ay patuloy parin kaming mag kagalit.

Dalawang buwan akong nawala at kinwento ko sa alfa ang lahat na nangyari sa akin, hindi sila makapaniwalang nagawa ko yon dahil akala nila na sa movie lang yon ginagawa.

"Talaga ba red nagawa mo lahat ng mga iyon! Bilib na talaga kami sayo" Anya ng aking team
" Oo kahit ako nga rin eh hindi makapaniwala"
-
Tinignan ko si boss at hindi parin ito umiimik habang umiinom kami, bago bago ako lumabas at nalaman ang aking ginawa malaking proseso ang nangyari sa aking pangalan at nanalo ako sa kaso na sinapa sa aking ng russian , hangang sa malinis na ulit ang aking pangalan.
Umuwi ako mag kalipas ng dalawang buwan a amin

"Anak!! redd!!! Anako!"" Sigaw ni mama papalapit sa akin
"Kuyaaaaaaa" kasunud si grey
"Miss ko na po kayo lahat" Habang yakap ang mga ito

Hangang sa pinag hahampas ako ni mama ng walis at kinurot ako gaya ng ginagawa nya sa akin,
Sanay na ako kay mama dahil ayon ang way na pag lalambing nya nag iisang lalaki lang kasi ako sa pamilya namin at mama's boy ako.

"MAMA tama na yan" Anya ni grey
"Panong tama na! Pinag alala nya tayo na stress pa ako! Pano ako kakalma!!"
" Mama tama na po ang importante andito na po ako"
" LOKO kang bata ka! MANA ka talaga sa tatay mo!!!"
" MAMA naman HAHAHA'
"" AH may gana kapang tumawa salika dito sa loob"
" Aray mama tama na po" 

Habang papasok kami ng bahay ay punos ako ng bobog ni mama at mga kurot, pero ok lang sakin dahil sanay na ang mga balat kong dahil sa kamay ni mama.
-
Hangang sa nag paramdam na ako sa lahat ng mga nag hihintay sa akin, sa gc, sa mga kaibigan ko, at sa mahal kong si aiyh.

Masaya sila dahil buhay daw ako lalo na si aiyh , at nag kwento agad ako sa kanila kung ano ang nangyari sa akin.
Hindi ko na na kwento ang kalukuhan ko sa nangyaring pagkakamali ko sa milan, ayaw kong mag away kami ni aiyh dahil doon.
Alam ko din naman na mali iyon pero nag padala ako sa tukso sa aking nakita.

Naging ok na ang lahat sa aking trabaho, na distino na lang ako sa office dahil ako ay nag aaral na din ng doctoral dito sa korea.

Isang taon na kami ni aiyh na mag karelasyon marami na kaming napag daang dalawa pero patuloy parin kaming nag mamahalan.
Hindi ko na din sinabi sa kanya ang mga sakit na iniinda ko araw-araw dahil sa nakuha kong trauma sa war at ako ay na hihirapan dahil ito ay lumala ng lumala

Wala syang kalam alam sa mga nangyayari sa buhay ko bininta ko ang maliit kong nigosyo sa gensan para ipagamot ko sa aking sakit at hindi nya yon alam.
Nagipit ako sa lahat dahil sa sakit ko, pero nag papangap parin ako na ok sa harapan nya, hindi nawala ang aking suporta sa kanyang pag aaral at aking pag mamahal kahit hirap na hirap na ako.

Ang alam nya lang ay ok ako, pero minsan mga pag atake ng sakit ko ay na apektuhan ang aming relasyon palagi akong galit at para bang wala akong tiwala sa paligid ko, pero pinipilit kong labanan para sa aming dalawa takot akong iwan nya ako dahil sa ugali kong nag bago.