DewDrop

Part 5 ~

________________

با حس دستی که روی پهلوش کشیده شد، بین پلک‌هاش فاصله کمی افتاد. بین خواب و بیداری بود و هنوز نتونسته بود عمیق به خواب بره. هوا هنوز تاریک بود و این یعنی هنوز ساعت از نیمه شب نگذشته بود. پلکی زد تا نگاه بهتری به آسمونی که از شیشه تراس و پرده‌های کشیده شدش مشخص بود بندازه. چیزی جز نور کم ماه هوا رو روشن تر نکرده بود و ستاره‌ها پشت ابرهای خاکستری و تیره مخفی شده بودن.
وقتی دوباره دست مرد روی پهلوش حرکت کرد، سرش رو چرخوند و انتظار نداشت با چشم‌های کاملا بازش مواجه بشه.

-چانگبین

کاملا بدنش رو سمت مرد چرخوند و بهش نزدیک تر شد: چرا بیداری؟ ساعت چنده؟

و سعی کرد از بالای شونه‌ی پهن مرد، نگاهی به ساعت دیجیتالی روی میز بندازه.

-فکر میکنم از 3 گذشته باشه. خوابم نمیبره فقط.

نگاه نگرانش رو، روی صورت مرد چرخوند؛ صورتش نشون میداد خسته و بی حاله و چشم‌های سرخش نشون از بیخوابی میداد.
بیشتر خودش رو سمتش کشید تا بازوهای پهن مرد کامل دور کمرش حلقه بشن.

-چرا؟ حالت خوب نیست؟

بدنش رو کمی بالا کشید و به دستش تکیه داد. پشت دست دیگه ش رو، روی پیشونی مرد گذاشت: میخوای بریم دکتر؟ بدنت گرمه ولی داغ نیستی. خوبی؟

سر تکون داد: نه، لازم نیست.

دستش رو، روی پهلوی پسر کشید: بخواب، من خوبم.

نفس عمیقی کشید و نگاهش رو سمت دیگه‌ای چرخوند: شاید یه دوش بهترم کنه.

با کنار زدن پتو آروم زمزمه کرد: میرم یه دوش بگیرم

نگاه پسر همراهیش کرد و قبل از این که کاملا از توی تخت بیرون بره دستش رو گرفت.

-فکر می‌کنی بهترت کنه؟

مرد نگاهش رو، روی صورتش چرخوند: اره.

هیونجین بزاق جمع شده توی دهنش رو قورت داد و با کنار زدن لحاف، بیشتر خودش رو به مرد نزدیک کرد.

-فکر کنم میدونم برای چیه این حالت

نگاه چانگبین روی صورتش چرخید و بعد انگشت‌های پهنش بودن که روی صورتش نشستن و پوستش رو به نرمی نوازش کردن.

-واقعا میخوای جلوی خودت رو بگیری؟

موهای پسر که با خم شدن از کناره.های صورتش پایین ریخته بودن رو پشت گوشش داد و بعد نوک انگشت‌هاش بودن که مشغول نوازش لاله‌ی گوشش شدن.

-میدونی، یه سمت از مغزم داره بدنم رو همراهی میکنه و داد میزنه که ببوسمت، لباسات رو در بیارم و بعدش

مکثی کرد و باعث شد چشم‌های هیونجین تکونی بخورن؛ توی همون تاریکی هم میتونست واکنش هیونجین، برق زدن چشم‌هاش، به حرف‌هاش رو ببینه.