"သဲလေးစောင့်ပေးမယ် ဟီးဟီး"
နာလို့ထင်သည် မျက်ရည်လေးဝဲပြီး ရီလာပြတဲ့လူကြီးလေးက ချစ်စရာကောင်းလွန်းသည်။ အသဲယားတာကြောင့် ဩဆက်က ရတုပါးလေးကိုဆွဲလိုက်ပြီး
"သဲလေးသဘောပါဗျာ"
"အင့်!!အာ့!!မောင့်အပေါ်မှာ မြင်းစီးရတာကောင်းတယ် ဟင့်အာ့"
"ရှီး မိုက်တယ် မောင့်မြင်းမလေး ခုန်ထား! "
"အာ့ ဟင့်! "
ရမ္မက်ပြည့်နက်နေသော အခန်း၌ မာဖီးယားကြီးကတော့ သူ့ရဲ့သားပေါက်လေးကို ညလုံးပေါက် အမဲဖျက်တော့မယ် ထင်၏။
>>>>>>>>>>>>
ဖြောင်း!
"မွေးရကျိုး မနပ်တဲ့ကောင်!"
ဒေါ်ရို့စ်ရှန်၏ အိမ်တွင်ဖြစ်၏။ မျက်နှာပြောင်တိုက်သော သူမ၏သားကြောင့် အားပြင်းသောရိုက်ချက်နှင့်အတူ ဒေါသပြည့်သော မျက်၀န်းအပြည့်နှင့် ကြည့်နေ၏။
"အဟက်~ ဒီဘက်တဖက်ကျန်သေးတယ် ရိုက်အုံးမလား အမေ"
"နင်တော်တော်စောက်ရှက်မရှိတဲ့ကောင်ဘဲ ငါ့အသိုင်းဝိုင်း ငါ့နယ်ပယ်မှာ ငါ့သားက gayနေပါတယ်လို့ ဂုဏ်ယူပြီးပြောနေရမှာလား!"
"အဲ့ဆိုလဲပြောလိုက်ပေါ့ဗျာ"
"ဧကဩဆက်!"
"ကျစ်!"
ဩဆက် စိတ်ပျက်လက်ပြက် စုတ်ချက်တချက်သက်ကာ ဒေါ်ရို့စ်ရှန်အိမ်မှ ထွက်မည့်အလုပ်...
"နင်မမေ့နဲ့ ဧကဩဆက် အဲ့ကောင်လေးအန္တရယ်ရှိတယ် မရှိဘူးက နင့်ပေါ်မှာဘဲမူတည်တယ်"
"ကျုပ်အပိုင်ကို ဘယ်သူ့မှ ထိလို့ရမှာမဟုတ်ဘူး အမေ! အမေကိုယ်တိုင်ဆိုရင်တောင် ကျူပ်အကုန်ဖျက်စီးပစ်မှာ!"
ပမာမခန့်ပြောပြီးထွက်သွားတဲ့ သူမ သားကြောင့် ဒေါ်ရို့စ်ရှန် အသားများတုန်ရီကာ နှုတ်ခမ်းကို တင်းတင်းကိုင်ပြီး ဖုန်းနံပါတ်တခုသို့ ခေါ်လိုက်သည်။
"ဟယ်လို အမိန့်ရှိပါ ဥက္ကဠကြီး"
"15မိနစ်အတွင်းရောက်မယ်!"
