13.Bölüm

161 17 4
                                    



Emma: hayır sadece önüme çıkınca aldım

Lord: salazar slytherin kitabını mı?

Dediginde anlamamış bir şekilde baktım ve

Emma: ne?

Lord: salazar slytherin kitabı bu

Dediğinde kitabı elinden çektim aldım ve

Emma: ama bu?

Lord: bu görev sana fazla ağır geldi sanırım neyse bunları geçelim alex bana plan ile ilgili bir kaç şey öğrendiğini söyledi ne öğrendin

Deyip bir koltuğa oturduğunda şerefsiza alex'e içimden lanet ettim hatta gerçekte de birazdan lanet edeceğim

Içimde ki konuşmayı bitirdiğimde karşımda halden hale girmiş olan aptal lord bozuntusuna baktım ve

Emma: niye anlatayım ki? Siz gayet güzel öğreniyordunuz

Lord: bana karşı mı çıkıyorsun?

Emma: siz nasıl anlarsanız

Lord: sonun benim elime bağlı biliyorsun değil mi seni sürtü* ezik ben olmasam kim seni zeki sanardı ki he seni gerçekte sevmeyen ailen mi? Yoksa olmayan arkadaşların mı ah dur ben söyleyeyim altına girdiğin alex mi?

Dediğinde Bardağı taşıran son damlaydı bu

Emma: sen tam bir şerefsiz yetimsin

Dediğimde
Sinirle ayağıya kalktığı gibi tam elini boğazıma atacakken asamla kalkan büyüsü yaptım be

Emma: biliyor musun artık sana itaat etmeyeceğim çünkü aşırı derece de zoruma gitmeye başladın bana asla saldıramazsın!

Tom: öyle mi? Madem itaat etmeyeceksin bunu ölümle sona erdireceksin o kadar!

Emma: rüyanda görürsün ve şunu unutma ben istmeyeceğim sürece asla bana saldıramazsın

Tom: o zaman bunu isteyeceksin hemde kendin ayaklarıma kapanacaksın

Emma: annenin babana yaptığı gibi mi

Diye sorduğumda sinirleri tavan yapmış bir şekilde bana bakarken

Tom: seni geberteceğim!

Deyip tam bana doğru hızlıca gelip ellerini boğazıma doladiğında zor da olsa cisimlenmiştim

Gözlerimi açtığımda evdeydim

Ama bir an önce gitmem lazımdı cidden büyük bir bok yemiştim ama hak etmişti

Aklıma gelen şeyle kendi kendime gülümsediğimde gözlerimi kapatıp tekrar cisimlendim

Tekrar ve tekrar gözlerimi açtığımda

Ordaydım....

Gelmeyi en çok sevdiğim yer

Fransa'nın paris sokaklarındaydım içten bir şekilde gülümsediğimde her zaman ki gibi onun yanına gidecektim

Herkes onun öldüğünü sanıyordu ama benim sayemde saklanıyordu kimsenin ölmediğini bilmesini istemiyordu

Ve bende ona yardım ediyordum

Her zaman ki sokakları geçtiğimde gözden uzakta sessiz ama bir o kadar da güzel olan o eve gelmiştim...

Etrafa son bir kez göz attığımda kapının önüne geldiğimde

Kapıyı çaldım açan kişye gülumsedim ve

Regulus: Emma!









Nasıl olmuş belki biraz saçma💚💚💚

Nasıl olmuş belki biraz saçma💚💚💚

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Aldatmam dedin aldattın....
Kaderde bir Adamı bebeğim diye paylaşması da varmış💚💚

Sevgili Ölüm YiyenimWhere stories live. Discover now