''15 yaşın da tanıştığım o çocuğun ileride hayatımın aşkı olucağını nereden bilebilirdim''
Amelia'nın bakış acısı
adım amelia 18 yaşındayım lise son sınıfım tek basıma bir evde yasıyorum bir yandan calısıp bir yandan da okuyorum hayatım 18 yasında ki bir gençe göre gayet normaldı ya da ben öyle düşünüyorum 3 sene önce yolun kenarın da bayılmasaydım hayatım bu yönden değişicekmiydi?
flashback
koşuyordum ama nereye koştuğumu bilmeden koşuyordum. Ailem gözümün önünde öldürülmüş şimdide o adamlar peşime takılmıştı.Napıcaktım daha 15 yaşındaydım eve gidemezdim arkaşlarım... ama onları tehlikeye sokamazdım.Buraya zaten yeni taşınmıştık hiçbiyeri bilmiyordum
saatlerce koşuyordum artık açlıktan,susuzluktan ve yorgunluktan gözlerim kararmaya başladı belki de daha yeni taşındığımız yer sonum olucaktı.
uyandığım da tanımadığım bir odadaydım nasıl yani ölmemişmiydim yaşıyordum.Ben kendi düşüncelerimle tartısırken içeri uzun boylu siyah saçlı benim yaşlarım da biri girdi.Beni getiren bu muydu?
-sen kimsin?! ve bura nere mk
+öncelikle sakin ol seni yolu kenarın da baygın bir şekilde buldum ve evime getirdim
doğru yolun kenarın da bayılmıştım. Ama şimdi gitmem gerek tanımadığım birine güvenemem
-beni evinize getirdiğiniz için teşekkür ederim. Ama artık gitsem iyi olucak size daha fazla sorun cıkarmak istemem
+gitmeden öce birşeyler yemelisiniz baya solgun görünüyosunuz
+teşekkurler bay.....
+kendimi tanıtmayı unuttum ben arthur ve bay demenize gerek yok nerdeyse sizle yaşıtım gibi görünüyor
flashback end
Arthur'un bakış açısından
''yolun kenarın da baygın şekilde bulduğum kıza takıntılı olabileceğim kimin aklına gelebilirdi''
adım arthur 20 yasındayım okumuyorum babam dan bana gecen işi yapıyorum yer altın da korkulan bir cetenin basıyım 3 sene önce yol kenarın da baygın bulduğum kızı o günden beri izliyorum yakın da onla tesadüfen(!) karşılasıcağım bir plan organıze ettim amelia nın her adımını biliyorum nerde okuduğunu nerde yasadığını arkadasları kim nerde calısıyor sevgilisi var mı yok mu herseyi
