Benim Kararım

1

Kafamı elimdeki telefondan kaldırdığımda bana bakan arkadaşlarımı görmemle yerimden sıçramam bir oldu.

"Ne oldu?Niye öyle bakıyorsunuz?" diye sorduğumda en yakın arkadaşım Buğlem "Kızım bir bırak elindeki telefonu diye homurdanırken 

Ben " Off her neyse siz niye bana öyle bakıyordunuz? " diye sorunca İlsu dayanamamış olacak ki "Film gecesi yapıyoruz ve alışveriş sırası sende." diye söylendi.

"Tamam siz parayı toplayın geliyorum ben." diyerek ayaklandım ve Buğlemle ikimizin odasına girdim. Önce  altımdaki eşofmanın üstüne günlük eteğimi geçirdim. Sonra dolabıma yürüdüm ve ince bir hırkayı alıp üstüme geçirdim. Son olarak da elimi başörtülerime uzattım. Elim şallar ve yazmalar arasında gidip gelirken ani bir kararla mavi yazmamı kapıp başıma bağladım. Cüzdanımdan bir miktar para alıp tam kapıdan  çıkıyordum ki telefonumu  unuttuğumun farkına vardım. Şifonyere ilerleyip ışığı yanıp sönen telefonumu cebime attım. Aslında alışverişe çıkan para katmıyordu ama benim içim rahat etmediği için her zaman para katardım.Sonuçta hepimiz öğrenciyiz değil mi?

Ben tekrar salona girdiğimde parayı toplamışlardı. Bütün parayı aldım ve vestiyerden anahtarımı aldım ve herhangi bir terliği ayağıma geçirdim. Kimin terliğini giydiğim çok önemli değildi,bizim aramızda böyle şeylerin hesabı olmaz.

Ah bu arada ben Asel Özata.Matematik fakültesi dördüncü (son) sınıf öğrencisiyim. Eskişehirde okuyorum ama İstanbul'da oturuyorum. İstanbul'da çok daha iyi yerler kazanmıştım fakat hayalim olan Eskişehir ve matematik ikilisini gerçekleştirmek için buradayım. Çevremdeki insanlar başta ailem olmak üzere herkes yanlış yaptığımı ve kazandığım mühendislik bölümlerinden birine gitmem gerektiğini söylüyordu. 

Ben bunları düşünülen marketi de geçmişim. Geri dönüp markete girdim. Aklımdan sepet almak geçse de, o sepetin bana yetmeyeceğini bildiğim için bir araba alarak çikolata bölümüne girdim. Kişi sayısınca çikolata alıp, içecek bölümünden çoğu kişi için kola, ben de dahil birkaç kişi içinde limonata ve meyve suyu çeşitleri aldım.

 İçecek kutuları sağolsun arabam bayağı dolmuştu. Son olarak cips reyonuna gittim fakat cipsler her zamanki yerinde yoktu. Anlaşılan bazı şeylerin düzeni değiştirilmiş. Yanımdan geçen, üstündeki tişörtten anladığım kadarıyla çalışan olan genç kızı durdurup cips reyonunun yeni yerini sordum. Genç kışın gülümseyerek verdiği cevaba göre cipsleri almaya başladım. En sevdiğim cips olan ketçaplı patates cipsini en üste koymuşlar.

 Aslında  boyum kısa değildi. Hatta uzun bile sayılabilirdi fakat raflar daha uzun olduğu için alışveriş arabanın bırakarak ona yetişmek için parmaklarmın ucunda yükseldiğim sırada arkadan pat diye bir ses duyup arkamı döndüm.

⚫⚫⚫

İlk bölümler mecburen geçiş şeklinde olacak.Muhtemelen bölümlerin uzunluğu bu şekilde olur.Eğer okuyan varsa lütfen vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin.Bu bölümden sonraki bölümleri sizlere ithaf etmeyi düşünüyorum.İthaf isteyenler bu bölümün altına yorum bırakabilir.

Hepinizi çok seviyorum.😘