Messing With My Own Fairytale

Chapter 5: Unbelievable

After siguro ng 25 minutes..

Dinilat ko ang mga mata ko..anong nangyari? bakit nasa clinic ako? napatingin ako sa may right side ko at nakita ko si Vince, Chris, Jean at Kyla, na nakaupo sa may bench.

"Meaghan?" sabi ni Chris at lumapit agad sakin..naptingin naman agad si Vince sakin.. "Okay ka lang ba?"

"A-Anong..Anong nangyari sakin?"

"Nahilo ka kaya nawalan ka ng malay.. baka masyado kang na-stress." napatingin ako sa orasan ko and shoot!! Mamimiss na namin ang next subject namin kaya napatayo ako..

Pero pinigilan ako ni Chris, si Vince naman napatayo na rin..

"Ano ka ba? You need to rest." naiiritang sabi ni Chris..pero ang swerte ko naman at nagkaroon ako ng best friend na ganito.

"Mamimiss na natin ang next subject natin.."

"Excused na tayo." sabi ni Vince, napalingon tuloy si Chris sa kanya at kahit hindi ko nakikita, nafefeel ko na nag-iinit ang dugo ni Chris kay Vince. Lumapit sakin si Vince at tumingin siya kay Chris yung parang can-i-talk-to-her-for-a-while look.. Naiiritang lumabas si Chris kasama si Kyla and Jean..

"Kumusta ka na?" tanong niya..

"I'm good." sabi ko then nagsmile ng faint.

"Sorry kanina ha." tapos tumango ako then smile na faint ulit..I don't know pero parang hindi ko kayang magsmile ng natural smile ko ngayon..

"Galit ka ba?" umiling ako..

"Sigurado ka?"

" *deep sigh* Siguro Vince, kailangan mong kausapin ngayon si Audrey, because I can really feel that she needs you now." sabi ko pero hindi ako nakatingin sa kanya..kasi kapag nakita ko siya baka magfaint na naman ako..faint hindi dahil cute siya, pero faint dahil hindi ako makapaniwala pa rin sa nangyari kanina.

"Hindi. Hindi ko gagawin yun. Hindi ako aalis sa tabi mo. Dito lang ako.  Ano ba kasing dahilan at sinabihan ka ng ganun ni Audrey?" sabi niya at hinawakan niya yung braso ko..tumingin ako sa kanya..

"Vince, may nagawa ba akong masama? Bakit ganun na lang ang galit sakin ni Audrey? Masama ba akong tao? Mang-aagaw ba talaga ako? Sabihin mo nga sakin." sabi ko at..heto na naman..umiiyak na naman..

"Meaghan hindi. Hindi ka masama. Wala kang ginagawang masama. Hindi ka mang-aagaw." sabi niya tapos pinunasan niya yung mga luha ko..

" *sob* *sob* Hindi ko kasi alam ang gagawin ko eh."

"Wag kang ngang umiyak.." sabi niya habang pinupunasan ulit yung luha ko. Kada punas niya kasi derederetso pa rin yung pagtulo ng luha ko.. "Naiiyak rin ako kapag nakikita kitang umiiyak eh.  Wag kang mag-alala, andito lang ako." dagdag niya tapos medyo natatawa siya. 

Pagkatapos niyang sinabi yun..parang may nagplay na music sa isip ko..

*Andito lang ako..

Naghihintay sayo na mapansin ang aking damdamin..

Na para lang sa'yo..

Dahil ikaw ang sigaw ng puso ko,

Ikaw ang nasa isip ko..

Ang nais ko ay malaman mo..