Achter de Schermen

29. opnemen

De rest van de dag hadden ze met z'n allen beneden spelletjes gespeeld, daarna lekker gegeten want Raoul had gekookt. De jongens zagen aan Mila dat ze zich goed voelde, waarschijnlijk scheelde het heel veel stress bij haar nu dat ze wist dat ze niet meer naar een school hoefde. Van af volgende week maandag zou ze beginnen met de thuis lessen, ze kregen dan alle boeken met bij behorende opdrachten thuis gestuurd en ook was er online les materiaal beschikbaar zoals PowerPoints, video's en extra uitleg. De jongens zouden haar dus niet perse lesgeven maar als ze hulp nodig had met opdrachten wilden ze haar natuurlijk altijd helpen. Maar nu eerst nog een weekje niet, ze hadden 2 opname dagen gepland deze week dus daar zou ze aan mee helpen, ook was er altijd wel wat te doen op kantoor.

Woensdag, vandaag dus, stonden er lange opnames op de planning, ze zouden een foto wedstrijd gaan doen door heel Nederland. En Mila zou sinds een tijdje weer echt in een video zitten, gelukkig was ze niet meer zo zenuwachtig als dat ze de eerste keren was. Nadat ze zich had klaargemaakt reden ze met z'n allen in de bus naar Utrecht, daar zouden ze de intro opnemen en de teams maken, ook hadden ze daar afgesproken met productie.

De intro stond er op en Mila zat in een team met koen en Raoul, dat beloofde een super leuke dag te worden. Elk team kreeg een lijst met 9 opdrachten erop het team wat de meeste opdrachten had afgerond aan het einde van de dag had gewonnen.

Onderweg naar alle plekken had Mila allerlei gesprekken met Raoul en koen, ze praatte over video's, youtube maar ook over serieuzere onderwerpen, zo vertelde ze een beetje over hoe het was toen ze als 12 jarige werd opgenomen. Iets wat ze eerder nooit wilde delen, en de jongens respecteerde dat altijd, ze hoefde niks te vertellen tenzij ze het zelf wilde. Ze zag aan beide jongens dat wat ze vertelde hun wel raakte, wat ook niet gek was, maar toch. Toen zij haar verhaal had gedaan begon Raoul ook te vertellen over wat hij had meegemaakt vroeger. 

Ze kende zijn verhaal natuurlijk al een beetje maar om het zo te horen van de gene die het zelf heeft meegemaakt was toch anders, ook merkte ze dat het haar enorm hielp om zo te kunnen praten met iemand die haar begreep, en die ook echt dezelfde dingen gevoeld had, en wat haar misschien wel het meeste hielp was om te zien hoe Raoul er nu mee om ging, hij was er ook gekomen en hij vertelde dat veel wat hij had meegemaakt hem nu juist hielp met van alles, ondanks dat het op dat moment misschien niet zo voelt leer je er heel veel van. Na de verhalen bleef het even stil in de auto, iedereen was in gedachte, maar zodra ze op locatie aangekomen waren konden ze het ook allemaal snel wegzetten en weer verder met de opnames. Mila kon het dan misschien iets minder goed wegzetten, ze kon wel heel goed doen alsof ze het alweer vergeten was, zodra de camera aan ging was alles weer gezellig en perfect, alsof ze nooit moeilijkheden hadden meegemaakt, terwijl ze daar alle 3 stonden met een verleden die zeker niet altijd gezellig en perfect was geweest, het tegenovergestelde zelfs.