(Eze wi tü cari jinir nakım me bi hevre heyal dikir wek ciroke ke yek hebu yek tune bu)
(Ben onu asla unutmam ,biz birlikte hayal kurduk, şimdi bir masal gibi bir varmış bir yokmuş)
*Evin eline aldı jiletleri ölümü düşündü. Canı şimdi ki gibi yanmazdiki ne olacak ki sadece ölecekti ve herşey bitecekti.
Hergün ölmekten daha
İyi diye düşündü..
Sanki uçurumdan atılmış bir insan gibiydi evin düşünme yetisini kaybetmişti.ağladi içi çıkana kadar ağladı yüreği yandı korktu ölümden deyil ölmemekten korktu ölmeseydi onu ölümden beter ederlerdi ya millet ne derdi kim bilir ne bok yedi de canına kıydı derlerdi deyilmi . herkesin uyumasıni
Bekledi abdest aldı namaz kıldı elini açtı
"gecemedim sınavını affet beni
Allahım.dayanamiyorum ölüme koşmak istiyorum , ölüm beni kucaklasin ben ölümü kucaklarım,,
bedenim parçalara bölüm tu bana uçsuz bucaksız bir ölüm verin kalbumdur...
*oysa daha. Ne yaşamışti ki bu haline şükür edeceği günleri olacaktı. *
Roni geldi odaya "abla nasılsın biraz iyimisin babam seni sordu hasta olmuş dedim
yanına gelicek "
"evin yatıyor de "dedi babası ile konuşmak istemiyordu onu en çok babasınin söyledikleri yıkmışti hem annesi de sen erkek mi seçiyorsun hepsi aynı demişti bu nasıl ağır birşey di.ne yapmıştı ki sevmişti sadece bu gunahmiydi günah deyilse niye büyük bir günah gibi saklanıyordu.
"abla berat abi dedi duymuş
Dila yengem anlatmış herşeyi "
*evin durdu ne diyecekti ki gelsin beni kurtarsın mi diyecekti ikisinin sonu ölüm olurdu biliyordu.roni ablasının sessizliği görünce içinde*
" bu normal deyil dedi hiç tepki vermedi" dedi
*roni çıktı odadan kapıyı kapattı babasına *
"ablam uyuyor hasta (bavo) ( baba) ""tamam kecami "dedi
* dila hatun hanımın korkusundan evlerine gidemiyordu ona buraya gelme hocana kızımı kardeşin için baştan çıkardığıni söylerim demişti
Dila şok olmuştu *
"onlar birbirlerini sevmiş haberim yoktu "dedi evet haberi yoktu berat söyleyince çok şaşırmış ve sevinmişti.
dila eşi
Ahmet' e "hadi kalk Mehmet abimlere gidelim geç olmuş ama olsun bı gidip geliriz "dedi
"tamam "
*beraber gittiler henüz çocukları yoktu iki yıldır evlilerdi Allah nasip edecekti çok isteği evladi ama Ahmet kendi evladınin katili olacaktı .kapının önune gelip çaldılar roni kapıyı açtı amcası ve yengesine*
" hoş geldiniz" dedi "
" hoş buldum ronikami"
*roni hafif güldü ceylan gibi gözleri vardı gülmek çok yakışıyordu.*
dila hemen roni yaklaştı "evin nerde"
" ablam oda da "dedi yanına gittiler
*Dila evini gördüğü gibi şok oldu zira evin, evin deyildi ruhu çekilmişti evin gözlerini kaçırdı sanki suçlu bir çocuk gibi başını eğdi.dila oturdu yamacına*
evin "berat ortalığı yıkmış babamlar oda ya kitledi.onunla konuşsan ben istedim desen yoksa kendini de senide yakacak"
*evin ne diyecekti ki yandim köz oldum ama kul olmadım mi diyecekti sustu ağladı yaptığı tek şey ağlamakti zaten başka ne yapmıştiki *
Dila telefonu uzattı "beratı ara" dedi "kardeşimi kimseye kurban edemem" dedi ..
*bu neydi şimdi evin onu kurban mi etmek istiyordu sanki..
o herkesten iyi olsun isterdi ama ne diyecekti ki söylenecek bir şey mi kalmıştı *
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Malapaşe
Non-Fiction" Biz ne yaşadik turna kiyamet koptu ama kimse ölmedi bizden başka deprem oldu hiç birşey sarsilmadi kalbimizden başka..Acının zamanla bir ilgisi yok. Zaman yaraları iyileştirmez ama çok şey öğretir. Ben bu zamana kadar hayatla ilgili çok şey öğren...
