Hadi virabismillah basliyok...
Taehyung'tan
Evdeki sesler artmaya başlayınca aşağı inme kararı almıştım. Fakat.. ya silahı varsa? Ya bana zarar verirse? Bu yüzden sakince ellerim titreyerek kapımı kapatıp kilitledim. Daha sonrasında da ışığımı kapattım.Tabii bunlari yaparken oldukca sessizdim. Daha sonrasında jungkooku arayacaktim kii...
"Taehyuuunngg nerdesin guzelliiikkk"
Tanriim bu da kimdi? Hemen telefonumu elime aldım. Ahhh cidden mii sarjim bitmisti! Sarj aletimi alıp telefonu sarja takmıştım hızlıca. Vee sanirim o adam.. yukarı geliyordu
Paniklemistim. Ne yapacağımı bilmiyordum.
Telefonumun sarji yüzde dokuz olunca sarjdan cikartmistim. Ellerim zangir zangir titriyordu. Hemen jungkooku aramam lazimdi. Cok korkuyordum
tık tık
Hassiktir has has siktir... Kapidaydi! Ne yapacaktim. Jungkook açmamıştı. Zibilyon tane mesaj atmıştım ona... Hemen dolabın üstüne çıktım. Burdan görmesi ve bulmasi biraz zor olurdu herhalde.
"Hadi ama Taehyung orda oldugunu ikimizde biliyoruz değil mi? Çık hadi odadan yoksa zoru mu kullanmamı istersin hm?"
Ses tonu beni aşırı derecede germisti. Jungkook hala mesajlarima bakmiyordu.
tık tık
"TAEHYUNG! Eger kapiyi acmazsan kiracagım guzelim hadi ac kapiyi"
Sen kimsin amk niye bana güzelim diyorsun ismimi nereden biliyorsun amkk çıldıracağımmm.
Bu boyle olmayacakti. Kalın kapüşonlu sweatshirt giymistim. Yanima cuzdanimi alip cama yaklastim. Cok yuksek degildi. Atlasam ölmezdim herhalde. Tanrim... Bana yardim et.
"İyi o zaman kapiyi kirarım bende"
Hassiktir dur ben atliyim oyle kir. Kapıyı zorlamaya baslamisti bile. Hemen cami acip ayaklarımı sarkıttım. Açıkçası o kadarda alcak değildi burası. Fakat atlamazsam daha kotusu olabilir..
pat (silahsesi) (opsiyonel yankılı sjsks)
Kapının kilidini silahla kırmıştı. Zaman daraldı Taehyung atlamalisin artik.
"Hey! Atlamayacaksin degil mi? "
Bana dogru hızla yaklasiyordu.
"TAEHYUNG! SAKIN SAKIN ATLAMA!
Tam ellerimi birakacakken bileklerimden yakaladi beni. Daha ne oldugunu anlamadan beni yukariya cekti. Adam cok kotu bakıyordu
"L-lutfen.. lütfen bağırma..."
"NASIL KONUŞACAĞIMI SANA Mİ SORUCAM LAN SİKİK"
taehyung artık titremeye başlamıştı. Travmaları tetikleniyordu. Ve ilaclari.. ilaclari yaninda degildi suanda.
"İ-ilac-ilaclarim.. ilaclarimi i-icmem lazim.. bayilica-"
Tokat.. bana tokat atti.
"Sana demiştim Taehyung. Kimse seni SEVMEYECEK. HERKES SENDEN NEFRET EDECEK. HERKES SENİ DIŞLAYACAK. SENDEN TİKSİNECEK."
"A-ama b-baba"
"SUS VE BEN KONUS DİYENE KADAR SESİNİ DAHİ ÇIKARTMA"
Taenyung korkmaya başlamıştı. Babası yine onu depoya kilitleyecekti. Şimdiden üşümeye başlamıştı bile...
"B-baba l- lütfen beni oraya götürme" Taehyung mırıldanmalarının işe yaramayacağını bilse de konuşmaya devam etmişti.
"BEN SANA KONUSMAYACAKSİN DEMEDİM Mİ LAN"
"Ö-özür d-dilerim"
"HALA KONUSUYOR MUSUN LAN SEN CEZAN ARTTI. İKİ GÜN BOYUNCA BURADAN ÇIKMAYACAKSIN"
Taehyung anlamıştı. Annsi onlari terkettikten sorna işler hic iyi gitmemisti. Gerci annesi varken ikisinede şiddet gosteriyordu. Annesi de kacarak kendisini bu eziyetten kurtarmıştı. Ama arkasında küçük yavrusunu bırakarak..
Babasi Taehyung u depoya kilitlemisti. İcerisi oldukça karanlıktı. Etrafini çok zor görüyordu. İki gün burada kalacaktı. Aç,susuz ve üsüyerek...
Belki burada ısınmak için bir şeyler bulabilirdi Taehyung. Fakat çocuk akli nereden bilsin kibriti yakıp ısınacağım derken depoyu yakacağını değil mi?
★★★
Bu bolum biraz uzundu sanki degil mi? Simdi boyle duz olan yazilar Taehyung un bugun yasadiklariydi. Ama boyle yana yatik (metalik gibi)/yazi olanlar Taehyung un gecmisiyle alakaliydi. Yani evine gelen adam babasi değil... Her neyse umarim anlamissinizdirrrr. Bir sonraki bolum inşallah bu hafta icinde gelirrr. Yorum ve oylamalarınızı bekliyorummm. Kendinize iyi bakııınn!!
