Lover's Paradise

Unutulmuş Anılar

Anna her zamanki gibi sabah yatağından kalkmış söylenerek kahvaltı yapmak için mutfağa gitmişti. Annesi ona büyük bir sofra hazırlamıştı, çünki bu Anna'nın 3 cü sınıftaki ilk günüydü. Göstermemeye çalışsada heyecanlıydı. Kahvaltı yaptıktan sonra okul formasını giymeye gitmişti. Geç kalmadan çantasınıda alıp okula gitti. Sınıfa girer girmez sırasına oturdu ve diğer kızların yanına gitti. Çok konuşamadan hoca içeriye girdi, ne gariptir ki arkasından başka bir kız daha geliyordu. Sarı ve kısa saçlı, kahküllü bir kız. Sınıftan annesine doğru bakıyordu. Gözlerinde mutluluk yoktu, belki de yeni sınıfa alışamayacağını düşündüğü içindir? Anna'nin bu düşüncelerini Hoca yeniden konuşarak bozdu.

"Sınıfımıza yeni bir transfer öğrenci geldi." hoca kıza doğru dönerek kendisini tanıtmasını söyledi, kız yavaşça kafasını kaldırıp sınıfa baktı ama adını bile söylemeden gelip yanıma oturdu. Hoca birşey söyleyecekken kız sınıftan kaçarak çıktı. Anna şaşkın gözlerle kıza baktı. Annesi ise arkasından bağırıyordu, koşturarak.

Annanın bakış açısından....
Artık sonuncu dersteydik zil çaldığında çantamı alıp çıkacaktım ama o kızın çantasını burda bırakıp gittiğini gördüm. Hocayı aramak için kafamı kaldırdım ama hoca çoktan gitmişti. İş başa düşdü çantayı ben alıp kıza vermeliydim. Kızın çantasını da alıp okuldan çıktım. Kızı dakikalardır arıyor ama bulamıyordum, tam pes edecekken kızı denizin kıyısında gördüm. Orada sakince oturup denizi seyrediyordu. Yanına doğru gittim.

"Çantanı sınıfta unutmuşsun. Bari çantanı alıp kaçsaydın." diyip çantasını ona verdim.

Kız bana doğru döndü ve çantasını aldı. Birden konuştu "Teşekkürler" dedi.
Aklım sorularla doluydu, açıkçası onu daha çok tanımak istiyordum. Bu yüzden çekinmeden onun yanına oturdum ve ona dönerek o çok bilmeyi istedigim soruyu sordum.

"Neden sınıftan birden bire kaçtın ki?"

Kız yüzünü bana çevirerek konuştu..
"Ben okula gitmek istemiyorum ama nerede olsakda annem beni zorla okula gönderiyor. Çünki ben okuldayken o istediği gibi gezip toza bilir, bana bakması gerekmez."

Bunu duyduktan sonra üzülmedim diyemem, tam başka bir soru soracakken kız konuştu.

"İsmim Yumi ,senin ismin ne?" diye sordu.

Biraz duraksadım ama çok geçmeden cevapladım.

"İsmim Anna, tanıştığımıza memnun oldum."

Bunu söyledikten sonra Yumi bana ilk kez gülümsedi. Bir kaç dakikalık sessizlikten sonra, sessizliği Yumi'nin karnının gurultusu bozdu. Bunu duyduktan sonra gülmemeye çalıştım ama kendimi tutamadım ve kahkaha attım. Birazcık kaba ola bilir ama komikti bence. Yumi de kahkahamı görüp benimle güldü. Biraz geçtikten sonra ona sordum..

"İstersen bize gele bilirsin, annem çok güzel yemekler yapar."

Yumi bana doğru şaşkın gözlerle baktı. Ve aniden konuştu "Cidden mi? Olur."

Yumiye gülümsedim ve elinden tutup onu evimize doğru götürdüm. Kapıdan içeriye girince annem bana şaşkın gözlerle baktı.
Sofrayı kurduktan sonra annem bana sordu.

"Bu kız kim? Sınıf arkadaşınmı?"

Kafamı salladım ve anneme cevap verdim "Sınıfımıza yeni geldi."
Yumiye döndüm ve yeniden konuştum. "En yakın arkadaşım."
Yumi de bana bakıp gülümsedi. Bir kaç dakika sonra artık yemeğimizi yemeye başladık.....

Bir kaç saat sonra
Yumi'nin bakış açısından
Ne yazık ki annem gelmişti. Onun arabasının korna sesini duydum. Anna'dan ayrılmak istemedim. Ama kapıdan dışarıya çıkınca annem beni arabaya doğru çekiştirdi. Ve anna'nın annesinden özür dileyip kendisi de arabaya oturdu. Oturur oturmaz üstüme bağırdı.

"Okuldan kaçarken aklında ne vardi senin? Neden senin kaprislerinle uğraşmak zorundayım? Nereye gitsek aynısın, kafamın etini yiyorsun." Dedi.

Anneme bile bakmadan ona bağırdım.
"Neden her sefer aynı şeyleri söylüyorsun? Bana söz vermiştin. Artık taşınmak zorunda kalmayacağız diye. Ben okula falan gitmek istemiyorum. Zaten bir kaç ay sonra ordaki çocukların yüzünü belki hayatım boyunca görmeyeceğim." dedim.

Annem sakin ama atarlı bir ses tonuyla konuştu.
"Baban birlikte yaşamamız için para biriktiriyor en kısa zamanda gideceğiz işte."

Aynı sözleri duymaktan ben bıktım ama annem söylemekten bıkmamıştı. Artık babama karşı bir inancım bile kalmamıştı.