Sonunda Lisa'nin evine ulaşmıştık.
Zili çalmaya elim varmıyordu.
Bunu anlayan Jisoo zili çaldı.
İçerden Uzun Sarı saçlı bir kadın çıktı.
Jisoo:Merhaba,Lisa burada mı acaba?
Chaeyoung:Kardeşimin arkadaşlarımısınız?
Konuşmaya biraz çekinsemde konuşmaya başladım.
Jennie:Evet...
Chaeyoung:Bende kardeşimin yanına gidicektim gelin birlikte gidelim.
Jisoo:Ah çok teşekkürler.
Jennie:Hastaneye mi?...
Chaeyoung:Maalesef.
Jisoo anlamaz tavırlarla kaşlarını çatarak bana baktı,gözlerimi kapatıp sonra anlatırım işareti yaptım.
Chaeyoung:Benim adım da Chaeyoung memnun oldum.
Jisoo:Bende Jisoo memnun oldum.
Jennie:Bende Jennie tekrardan memnun oldum
Çok vakit kaybetmeden Chaeyoung'un arabasına bindik,Chaeyoung hastaneye doğru sürmeye başladı.
Çok vakit kaybetmeden Chaeyoung'a soru sordum "Arkadaşımızın durumu iyi mi acaba?"
soruyu sorar sormaz Jisoo bacağıma vurdu.Sert bir bakış atarak,Chaeyoung'un lafına kulak verdim.
Chaeyoung:Gün geçtikçe iyi oluyor,umarım...
Çok uzun bir zaman geçmeden Chaeyoung konuşmaya başladı.
Chaeyoung:Geldik inebilirsiniz.
Arabadan iner inmez içimi heyecanla karışık korku sarmıştı,Jisoo anladığı için koluma girmişti.Arkamızdan da Chaeyoung geliyordu.
Chaeyoung:Burası Lisa'nın odası,en yakınınız kim Lisa'nın?
Jisoo çok beklemeden beni işaret etti.
Chaeyoung:Buyur...
Tırsar adımlarla kapıyı açtığımda güzellik karşısında büyülenmiştim"cidden bu kadar güzel miydi yoksa bana yazdığı şeyler mi beni büyülemişti?" diye kendi kendime düşünürken,Lisa gözünü açtı
Ablasının geldiğini sanarak gülümsemesi beni görünce şaşkınlık ve utanca bürünmüştü
minik adımlarla hiçbirşey demeden yatağın yanındaki koltuğa oturdum
Lisa:Je-Jenn
Lisa utancından konuşamıyordu battaniyeyi kafasına kadar çekerek aklı sıra bu olaydan kaçmaya çalışıyordu.
Jennie:Lisa sakin olur musun?Sana kızmıyorum.
Lisa bu dediklerim karşısında biraz daha rahatlamış gibi battaniyeyi biraz daha indirip bembeyaz olmuş,gözlatları morarmış yüzünü gösterdi
Lisa:Okudun mu?
Jennie:İstek atmasaydın okumicaktım.
Lisa:Bana çok mu kızgınsın?...
Jennie:Aksine benim neremi sevdin onu düşünüyorum.
Lisa,dediğim şey karşısında bana kızgın ifadelerle bakıyordu.
Lisa:Beni nerden buldun?
Jennie:Zor olmadı Pranpriya.Hesabın adını neden Pranpriya yaptın?
Lisa:2. ismim ve o isimden nefret ediyorum senin benden nefret ettiğin gibi.
Duyduğum şey yüzünden dona kalmıştım önüme dönüp laminantı seyrettim.
Jennie:Neden senden nefret ettiğimi düşünüyorsun?
Lisa:Kim sapığını sever ki?
"Ben" diyemeden koltuktan kalkıp kapı koluna yaslandım.
Lisa:Jennie!gitme.
Lisa'nın sesiyle arkamı dönüp yatağının kenarına oturdum dolmuş gözleri gözlerimle buluştu,gözleri o kadar güzel parlıyordu ki,kaybolmamak için göz temasını kestim.
Lisa:Lütfen,ölmeden önce son günlerimi senle geçirebilir miyim?Tek isteğim buydu.
Ağlamaktan kısılan sesine dayanamayıp benimde gözlerim dolmuştu,belli etmeden kontrol etmiştim.
Jennie:Lisa,neden bu kadar eminsin?
Lisa:Ablamı doktorlarla konuşurken duydum,kurtulma oranım düşükmüş %50,eğer bir mucize olmassa ölücekmişim.
Lisa'nin dedikleri karşısında,Lisa'ya daha da yaklaştım.
Lisa:Ben mutlu olayım diye bana yalan söylesen bile mutlu olurum.
Emin ol Lisa yalan söylemiyeceğim.
