CHAPTER 3

19 6 0
                                    

Naalimpungatan ako dahil sa katok na nanggagaling saaking pintuan, I yowned and blink my eyes a lot of times dahil nag b-blurry pa ito. I Sighed, umalis ako sa kama at tinungo ang pintuan, binuksan ko ito at nakita kong nakatayo duon si Cinaed.

"What?" I ask him, tinaasan naman ako ng kilay nito at sinuri ako mula ulo hanggang paa.

"It's already lunch time and you should eat, Come on let's go." Ako naman ngayon ang nagtaas ng kilay sa kan'ya.

"I can eat by my own, and kakain ako kung kailan ko gusto." Matapang kong katwiran sa kaniya at inismiran siya, naiinis kasi ako dahil ganiyan nanaman siya, namimihasa kung hindi mo papatulan at babaliin ang sungay.

"Kakain ko o ako mismo magpapakain sayo? Mamili ka." Matigas niyang utos pero hindi ko ito napag aksayahan ng pansin dahil sa nasabi niya na una. Gosh, Kung ano ano na ang pumapasok sa isip ko kaya mahina kong ipinilig ang ulo upang matanggal ang lumot sa utak ko.

"Kumain ka mag-isa mo." Pamimilosopo ko pa at malakas na isinarado ang pinto, narinig ko naman ang mahina niyang pag mumura dahil siguro ay natamaan ng pintong isinarado ko.

"Daserv." I uttered nonchalantly and rolled my on that freaking door.

I Sighed, inabot ko ang cellphone ko at binuksan ito, Nabigla naman ako sa sunod-sunod na mga message, missed calls na galing kay Lucas, i frowned. He's being overacting again.

Binasa ko muna lahat ng message niya at lahat iyon ay puro mura, tinatanong niya ako bakit hindi ako nakapag chat sa kaniya kagabi, hindi ako nakapag goodmorning kanina, and nagagalit na siya dahil diko sinasagot ang mga calls niya. I Sighed.

Tatawagan ko na sana siya pero biglang nag pop-up ang caller i.d sa cellphone ko tanda na tumatawag siya kaya mabilisang galaw ng kamay ay sinagot ko na ang tawag nito.

"Why did you take so long to answer my call? what the hell Arethy?" He shouted, kaya napa iwas ang tenga ko dahil sa lakas ng boses niya.

"Love, I was tired kaya hindi na ako nakapag text sa iyo kagabi and also kagigising ko lang ngayon, im sorry if i make you angry, ano ba kailangan kong gawin para mapatawad mo na ako?" I ask him softly. Narinig ko naman siyang bumuntong-hininga bago magsalita.

"I thought lumalandi ka na riyan dahil wala na ako sa tabi mo, pero tandaan mo madami akong mata na nakapaligid sayo, isang maling galaw mo lang alam mo na ang mangyayari sa'yo." Napapikit nalang ako dahil sa pag babanta niya.

"Sjno naman ang lalandiin ko rito aber? Ikaw talaga, by the way lunch na, nakapag lunch kana ba? If not i will remind you again to eat, dahil masama ang nagpapalipas ng gutom okay." Pangaral ko sa kaniya na mahina naman niyang tinawanan.

"Okay okay, i will. Kakain na rin ako niyan kaso naalala kita kaya tumawag ako, i miss you so much Love. I hope nanjan ako para mayakap kita." Saad niya kaya napangiti naman ako ng bahagya.

"Dont worry ikakasal naman na tayo, konting tiis lang at maikakasal kana saakin." Dugtong pa nito kaya mahina lang ako tumawa bago sumagot.

"Yeah so dont be so atat, feel ko tuloy ang ganda-ganda ko dahil ang future husband ko hindi na makapaghintay na maikasal saakin." I joked and he laughed afterwards. Napangiti na rin tuloy ako bago napailing- iling.

"Maganda ka naman talaga, and I'm so lucky that I'm going to marry a woman like you, I love you Arethy. I will do everything hindi ka lang mawala saakin." Sasagot na sana ako pero biglang may kumatok sa pintuan ko.

"I will call you again, eat well love, keep safe and I love you." I uttered and hang up the call.

Tumayo naman ako at binuksan ang pintuan ng kwarto ko, and my surprised i saw Cinaed in front of my door, holding a tray of foods with a rice and lots of ulam.

Isla Peccatori: Burning Flames [ON-GOING]Where stories live. Discover now